Eşi öldükten sonra, kızına eşinin adını veren ve ona her gün annesi ile ilgili anılarını anlatan bir Ferit ve kızı.
Kapak tasarımı - @hughesflyy'a aittir.🤍
“Vay vay vay yeni gelininizde buradaymış.” dedim, Pelini görünce.
Seyranı kucağına almıştı. “Bırak kızımı,” diyerek kucağından aldım.
“Ferit artık benim de kızım sayılır.” dedi, “Yo, Seyran ve benim kızım. Kimsenin kızı değil, kapiş.” dedim, göz kırparak.
“Üzüyorsun beni.” dediği an dudağımı büzdüm.
“Ah, çok üzüldüm. Kahroldum Pelom. Gel, gel sarılayım.” dedim, bir anda ciddileşerek.
“Üzülüyorsan neden hâlâ buradasın Pelin!” dedim. Yüzüme bakıyordu, sessizce. “Ne bakıyorsun yüzüme böm böm!” dedim.
“Ferit, yeter!” dedi, Annem.
“Yetmez, Yetmeyecek anne.” dedim. “Bunlar daha iyi günleri.’ dedim. “Gülgün Anne ben daha fazla duramayacağım, yarın görüşürüz” diyerek çıktı Pelin.
“Bu kızı kim çağırdı Allah aşkına. Ben size evlenmeyeceğim demedim mi?” dedim.
“Ferit, çocuğu ile dul kalmış bir adama göre fazla sivri dillisin. Seni bu halinle kabul etti, çocuğunu kendi çocuğu gibi gördü. Daha ne yapsın bu kız? Kuş mu tutsun ağzında!” dedi, İfakat.
“Tutmasında, yapmasında. Ne o ne de bir başka birisi benim için hiçbir şey yapmasın!” dedim.
“Hop hop, İfakatcım. Sen bir yavaşla.” dedi, annem.
“Oğlum sen Seyranı da al odana çık hadi.” diyerek, eli ile merdivenleri gösterdi.
“Bana bak, oğlum ile düzgün konuşacaksın.” diyordu.
Odaya çıkıp kapımı olabildiğince sert çarptım.
“Kızım duyuyor musun? Neymiş çocuğu gibi kabul etmiş miş, Senin annen Seyran Korhan tamam mı başka birisi değil. Pelin hiç değil.” diyordum.
Seyran ise karşımda durmuş birden bire ağlamaya başlamıştı.
Karşı duvarı gösterip, “Anni” diyerek ağlıyordu.
“Babacım, noldu aşkım benim. Ağlama.” diyerek kucağıma aldım.
“Babasının prensesi, anneyi mi özlemiş bakalım.” diyerek şebeklikler yapıyordum.
“Gel, annenin resimlerine bakalım beraber.” diyerek, kucağımda Seyran ile beraber çekmeceden albümü çıkardım.
“Bak bak, Annenin güzelliğine bak.” diyerek resimleri gösteriyordum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Seyran bu resmi çok beğenmişti.
Çerçevedeki resmi çıkarıp yerine bunu koydum.
Her sabah resmi ile beraber kahvaltı yaptığımız için.
Sonra Seyrana döndüm, “Kızım, sence Pelin ile evlenmeli miyim?”
1 Hafta içerisinde her şey hazırlanmış ve düğün günü gelmişti.
Pelin benim odama bütün eşyalarını getirmişti ama ben izin vermedim, ‘Seyran’ın bir tane eşyasına dokunulmayacak!’ diye tembih ettim.
Şimdi ise kuaförü, makyözü, o boku, bu boku. Her şeyi buradaydı. Hazırlanıyordu. Daha fazla dayanamayıp Seyranıda alıp çıktım. Herkes kendi telaşında olduğu için bizi fark etmiyorlardı bile.
Gerçi beni ne zaman fark etmişlerdi ki.
Abi’den arabanın anahtarını alıp sürmeye başladım. Olabildiğince hızlıydım çünkü siktir olup gitmek istiyordum bu iğrenç yerden.
Ben Pelinle falan evlenemezdim yok yani olmaz. Benim gönlümde Seyran var, Seyranımdan başkasıyla olamam.
Şimdi burada olsa, çıkıp gelse. Benim kocam o dese. Ben ölmedim diyerek çıksın gelsin. Kaçmış olsun ya da beni terk etmiş ama yeterki çıksın gelsin.
Bunların hepsi hayaldi tabii.
“Kızım, nasıl kaçtık amaa” dedim, arkada bebek koltuğunda oturan kızıma.
“Ne Pelin ile ne de herhangi biri ile evlenmeyeceğim. Sana söz kızım.” dedim.
Kızım ile beraber ait olduğumuz yere gelmiştik, tabiki bu sırada;annem, babam, pelin, zerrin... Hepsi 100 defa arıyordu. Mesajlar, havada uçuşuyordu. Telefonumu kapattım bende.
“Seyran’ım, karım. Güzelim.” dedim, mezarının başında. Göz yaşlarımı tutamadım. “Bak, sana kızımızı getirdim. Anni diye geziyor evin içinde biliyor musun?”
“Seni çok özledim sevgilim,”
“Bana küsme, lütfen. Çok çok özür dilerim senden. Nasıl oldu da evliliğe tamam dedim bilmiyorum. Yanlışlıkla oldu yemin ederim ki. Ama bak ben verdiğim sözü tuttum, ‘Seni asla bırakmayacağım.’ demiştim. Öyle de oldu. Kızımızla beraber kaçtık aşkım. Sana geldik.”
“Orada tek başına üşüyor musun? Üşüme olur mu ben üzerine battaniye örtmek istedim ama izin vermediler sevgilim.”
“Kızımız, seni biliyor. Resimlerini görünce anni diye seni gösteriyor. Ona senin annen Seyran Korhan diyorum hep.”
“Bir de bizim evlendiğimiz günü hatırlıyor musun? Düğünümüzden kaçmıştık beraber, o gece o kadar güzeldi ki sevgilim. İlk defa aşık oldum ben, seninle tattım aşkı. Ve o gece ilk defa sevdiğim kadın ile beraber oldum.”
