Vadedilmiş Özgürlük

2. Bölüm

Sabah olmuştu , her kes kahvaltı edip dışarı çıkmıştı. Yakalamaca oynayacaklardı
"Ebe sensin Efe. 10 kadar sayıcak sonra 20 dakika boyunca bizi arayacaksın, tamam mı?"
"Tamam. 1,2,3,4..."
Efe her kesi aramaya başladı. Ormana doğru koşarken saklanmaya çalışan Leylayı sobeledi. Bu oyun gibi gözüke bilirdi ama değildi. Bu kaçışa hazırlıktı. Hızlarını artırmalılardı. Her gün bu şekilde antreman yapıyolardı.2 hafta geçmişti. Bir gün yakalamaca sırasında Kuzey ve Kumru beraber saklanmışlardı.
"2 hafta kaldı hala kaçamadık"
"Uffffff"
Arkadan gelen sesle ikiside şaşırmıştı
"Kuzey son gününü iyi geçir tamam mı?" Evet bu anneydi
"Ne?!"
"Akşam gidiyorsun"
"Ama 2 hafta var!"
"Kuzey için tarihleri ileri çektim , Kumrucuğum . Her neyse bırakıyımda son gününüzü iyi geçirin"

Kuzeyin gitmesi gerekti ama gitmeyecekti. Çünkü Kumrunun planı vardı. Plan şöyleydi;
Kuzey ormanda saklanacaktı. Kumru ona
yemek getirecekti ve anne sorduğundaysa kaçtığını söyleyecekti.

Oyun bitmiş, Kuzey saklanmıştı. Kumrunun azda olsa içi rahatlamıştı ama
yine de korkuyordu. Ya anne onu bulursa?

Akşam olmuştu, anne sordu
"Kumru Kuzeyi saklaya bildiniz mi?"
"Ne saklaması?"
"Sakladın ya , ölmesin diye"
Kumru kıpkırmızı olmuştu , Anne her şeyi biliyordu
"Yoo saklamadım, belki kaçmıştır?"
"Kumru odama gel ,cezalısın!"
Kumru konuşmadan suçunu kabul etmiş bi şekilde annenin peşinden gitti. Gözleri dolmuşdu. İçinden Kuzeye kıyak geçmesi için her türlü duayı ediyordu. Ama artı çok geçti , Kuzeyi ölümüm pençesine kendi eliyle veriyordu Kumru. Annenin odasına girdiler. Annenin küçümsercesine olan sesi duyuldu.
"Üzerinizde dinleme ve takip cihazları var, her şeyi bilmediğimi mi sanıyorsun?"
"Anne Kuzeyi 2 hafta sonra götür nolur?"
"Her isteğimiz gerçekleşseydi o şerefsiz yüzünden sizi ölüme yollamazdık!"
"Ne?!"
"O adam ruh hastası. O yüzden bizi öldürmek istiyor. Ama biz onunla anlaşma yaptık bizim yerimize sizi öldürüyor. Madem öyrendin, eee mutlu musun şimdi? Cezalısın odandan çıkmayacaksın, Kuzeye de veda etmeyeceksin!"
"Ama anne Kuzey olmazzz!!!"
"Yaptığının cezasını çekmelisin!"

( Kumru'nun anlatımıyla )

Evet ceza yedim, eskiden çok sevdiğim şimdi ise nefret etdiyim kadın odamın kapısını kilitledi. Şimdi burada mahzur kaldım her kes çok yorulup uyuduğumu sanıyor. Eveeeet ,harika hatta mükemmel. O kadar mutluyum Cemile anneye sevinçten ödül verip teşekkür edicem. Şaka gibi yaaa. Böyle düşünmektense plan kurup burdan kaçmalıyım. Ama nasıl?! Ahanda buldum! Hemde yüzyılın buluşunu! Çok güzel bir planım var! Plan şöyle;

Anne Kuzeyi aramaya gittiği için yalnızca çocuklar burada. Onlara anahtarla kapıyı açmalarını söylicem. Çünkü anne giderken anahtar sesini duymuştum. Anahtar yere düşmüştü. Çocuklara tuvalete gitmek istediğimi söylicem , onlar kapıyı açacaklar ve ben tuvaletteki havalandırma penceresinden çıkacağım. Bu kadar basit :)

Planı uygulamaya koyuldum. Çocuklara seslendim
"Çocuklar anahtarla kapıyı açın tuvalete gitmem lazım"
"Bekle, açıldı galiba"
"Teşekkürler"
Öyle koştum ki yanlarından sanki arkamda katil varmış gibi. Tuvalete yetiştim. Kapıyı açıp içeri girdim. Klozetin üzerine çıkıp yukarıdakı havalandırmanın kapısını açmaya çalıştım. Açılmıyordu!. Hay aksi!. O an pencerenin kulpuna sıkıştırılmış kağıdı gördüm. Nottu galiba. Açıp okuduğumda şoka girdim;

"Süprizimi beğendin mi? (;"...