Doğa'nın Kanunu

7.BÖLÜM

...🍀🍀...

Yazardan

Aradan bir kaç gün geçmiş, her iki ailede kendilerine zaman ayırmak için evlerine çekilmeyi planlasalar da elbette ki planladıkları gibi olmamıştı hiç bir şey.

İki küçük çocuk birbirlerinden ayrılamazken, iki alenin birbirlerini görmeden geçirecekleri bir gün bile söz konusu olamazdı.

Her gün olduğu gibi bu sabahta Annabel koşa koşa Davidlerin evinin kapısında bitmiş, kapıyı yumruklarcasına çalıyordu.

"Geldim Annabel!"

Kapı çok geçmeden açıldığında Annabel sevimli bakışlarını Adelaya yollayarak "rahatsız ettiğim için üzgünüm Adela teyze. David nerede acaba?"

Adela bu sözü her gün duymanın alışkanlığıyla "odasında hayatım, ama üzerini giyiniyor." demişti ki Annabel devamını dinlemeden odaya daldı.

Tişörtünü çıkaran çocuk odasına kimin daldığını bildiğinden, çıkardığı tişörtü arkasına döndüğü gibi küçük kızın yüzüne attı.
"Seni küçük sapık! Odamın kapısını tıklamayı öğrenmen gerekiyor artık!"

Annabel yüzüne çarpan tişörtü eline alıp tekrardan Davide fırlattı.
"Kokunu seviyorum David ama eşyalarını yüzüme fırlatmana gerek yok. Zaten bende onlardan var."

Küçük kız itiraf etmemesi gereken bir şeyi itiraf ettiğini çok sonradan anlayınca kızararak hızla odadan çıktı.

David ise küçük kızın arkasından "ne dedin sen!?" diye bağırdı.

"Onca zamandır tişörtlerimi aradığımdan haberin var mı senin!?"

Annabel Davidi umursayamayacak kadar utandığından onu duymazdan gelip arka bahçeye çıktı.

Konuşmaları duyan Adela ve Victor, bu ikilinin hâline gülerken küçük kız çimenlere oturup beklemeye başladı.

Bu gün ilk defa yarı kurt olmanın avantajlarını öğrenecekti.

Bunun için heyecanlanmalıydı fakat onun yerine, biraz sonra Davidin yüzüne nasıl bakacağını düşünüyordu.

Bu utangaç hallerini kendisine yakıştıramayınca 'ne olacak ki? zaten sapık olduğumu biliyordu.' diyerek utangaç halini geçiştirmeye çalıştı.

Kısa bir süre sonra David küçük kızın yanına gelip pişkin pişkin sırıtmaya başladı.

"Demek sendin o küçük hırsız?" Küçük kızla uğraşmak Davidin her zaman hoşuna gitmişti. Öğrendiği gerçekle elbette onunla uğraşma fırsatını geri tepemezdi.

Annabel sanki çok normalmiş gibi sağ eliyle saçlarını geriye savuşturup "Evet bendim, ne yapabilirsin ki hı?" diye sordu çok bilmiş bir edayla.

David istifini bozmadan "hiç bir şey." dedi. Çok geçmeden devam etti "sende kalabilirler, bundan sonra alırken haber ver yeter."

Annabel duyduklarına inanamayarak gözlerini kocaman açıp Davide baktı "ciddi misin? Bende kalabilirler mi?"

David başıyla küçük kızı onaylayıp "Evet." dedi fakat küçük kız girdiği şokun etkisinden hemen çıkarak "zaten sen izin vermesen de bende kalacaklardı." diyerek karşılık verdi.

Adela ve Victor, küçük kızın cevabına kahkaha atmışlardı.

Bir süre sonra Carlos ve Calista yanlarına geldiklerinde Annabel ve David ayağa kalkmışlardı.

"Bu gün ne öğreneceğiz?" David merakla sorduğu sorusuna ne yazık ki istediği cevabı alamamıştı.

Victor küçük oğluna gülümseyerek "koşu." diye cevap verdi.