Güzel bir part 2 finaliyle sizlerleyim💖💖
Umarım beğenirsiniz, Son bölümümüz olduğu için bol bol yorum yapmayı unutmazsanız çok mutlu olurum. İçim buruk ayrılmayayım da az güzel yorum yapın gız lwşxşwöföwşfğe🤧💖🍀
...🍀🍀...
2 Ay Sonra
Annabelden
Can sıkıntımdan artık yerimde duramamış ve Davidin çalışma odasına yönelmiştim.
Son zamanlarda beni çok ihmal etmeye başlamıştı.
Odalarımızı birleştirmememize rağmen geceleri beraber uyuyorduk ancak son günlerde odaya da gelmemeye başlamıştı.
Elimi şişmeye başlayan karnıma götürerek okşadığım sırada çalışma odasının önüne gelmemle muhafızlar kapıyı açmışlardı.
İçeriye girmemle kapı arkamdan kapandığında Davidin bakışları neyse ki saniyelikte olsa beni bulmuştu ancak ardından hemen önündeki işine geri dönmüştü.
"Hayatım"
Kaşlarımı çatarak masanın karşısındaki rahat koltuklardan birine oturup yayıldım.
"Sus, hayatımmış!" diye söylendiğimde elindeki kağıtları bırakarak bana döndü.
"Tripliyiz bakıyorum da" diyerek güldü ve yerinden kalktı.
Yalandan bir şaşkınlıkla bir Davide bir de kalktığı koltuğa bakarak "sen o koltuktan kalkabiliyor muydun?" diye sordum yalandan bir hayret nidasıyla.
David yanıma oturduğu sırada elini karnıma götürüp minik bir öpücük bırakmıştı. Sonrasında bakışları beni bulduğunda halen daha kaşlarım çatık bir şekilde onu izliyordum.
"Bebeğim kızmış mı bana?" diyerek boynumdan öpmeye kalktığında onu ittirdim.
"Yanına gelmesem aklına gelmeyeceğim David"
David kollarını hızlıca belime dolayıp beni kendine çekti.
"Kafamı meşgul etmeye çalıştığımı biliyorsun, yoksa aklımdan çıkmıyor" diyerek Victor babamı ima etmişti. hüzünlü çıkan sesiyle sinirimi bir kenarıya bırakırken bu sefer kafasını boynuma gömmesine izin vermiştim.
David beklediğimin aksine rahat durmayıp tikimden öptüğünde kahkahayı basarak onu iteklemeye çalıştım ancak bu sefer işe yaramamıştı.
Dudaklarını boynumdan ayırıp arada bir kaç santim bırakacak kadar uzaklaştığında "bu gün bir planın var mı? Sizi çok özledim" diye fısıldadı nefesini boynuma üfleyerek.
Karşılık olarak huylanarak geri çekilmeye çalıştığımda kollarını daha da sıkı sarmıştı bedenime.
"Şansına küs, akşam gelseydin. Bu gün planlarım var" diye söylendiğimde bu sefer gerçekten de kafasını gömdüğü yerden kaldırıp memnuniyetsiz bakışlarını üzerime dikti.
"Bu gün için plan yaptın? Ve bensiz öyle mi?"
Omuz silkerek yerimden kalkmaya çalıştığımda yine izin vermemişti.
"Ne planıymış bu?"
Sorusuna karşılık yeniden omuz silkerek "sen işine dönsene, gelmesem hatırlamayacaktın bile zaten beni" dediğimde sabır dilenir gibi bir yüz ifadesi belirdi yüzünde.
"Güzelim, niye böyle yapıyorsun?"
Çünkü ne olursa olsun kırılmıştım. Karnım şişmeye başlamış, hamileyim ve beni gece boyu bir başıma bırakmıştı. Üstelik bu ilk de değildi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Doğa'nın Kanunu
FantasíaBiri Doğayı korumaya yemin etmiş bir peri. Diğeri ise Alfalığa aday bir kurt. İkisi de küçüklük arkadaşları. Kader onlar için neler yazmış gelin beraber bakalım. Senden tek istediğim sadece 'Tanıtım'ı okuman. Çok kısa ve ilgini çekeceğini düşünüyoru...
