Çöp Kutusu

Pembe Güller

Annesinin seslenmesi ile elindeki telefonu cebine attı, daha sonra masasına yöneldi Yakamoz. Sandalyesindeki ceketi, kulakığını, evin anahtarını aldı ve ışıkları kapatarak kapıya yöneldi. Kapının önünde her zamanki gibi kendisini bekleyen çöp poşetini aldı ve dışarı çıktı.

Yolda yürürken bir yandan da kulağında çalan şarkıyı söylüyordu Yakamoz, bu onun yapmayı en çok sevdiği şeydi. Her ne kadar ailesine bu konuda mızmızlansa da gece yürüyüşlerini hep severdi, çöp atmakta bahane oluyordu.

Söylediği şarkıda en sevdiği kısım gelince sesini biraz yükseltti ve devam etti:

'Cause you're the reason I believe in fate, you're my paradise
And I'll do anything to be your love or be your sacrifice

Şarkıyı söylerken çöp kutusuna gelmişti. Çöpünü attıktan sonra geri dönüyordu ki çöpün yanında sahipsiz, içinde pembe güllerin olduğu bir buket görmesi ile durdu. Biraz durup tereddüt etti fakat daha sonra gidip herhangi bir isim yazıyor mu diye baktı. Sonuçta eğer birine aitse isim yazardı değil mi?

Yakamoz pembe güllere bayılırdı neden bilmiyordu fakat bu çiçekler hep kendisini iyi hissettirir, iyi enerjiler saçardı. Şuan elinde duran güzel çiçeklere bakarak gülümsedi.

Elindeki buketi isim bulma umuduyla birkaç kez kontrol etti fakat hiçbir şey bulamadı. İçinden bir tane gül alıp gideceği sırada gözüne biraz önce, tamda buketi aldığı yerde duran bir zarf gözüktü. Zarfı eline aldı ve içindeki yazıyı okudu.

Yakamozuma;
Güzel meleğim, pembe güllerin senin için değerini biliyorum bu yüzden yüzünde küçücük gülümsemenin sebebi olabilmek için bu çiçekleri buraya bıraktım. Umarım kalbinde bu çiçekler gibi hep tozpembe şeyler olur, seni çok seviyorum. 
                                                   Aşığın~

 
Okudukları karşısında ne hissedeceğini bilemeyen Yakamoz, çiçeklere baka baka şaşkın bir suratla eve döndü ve tüm gece boyunca kendi adı yerine "aşığın" yazan kişiyi düşündü...

______________________________________

Lütfen yorum ve oy verebilir misiniz?
Bu benim için çok önemli🙃
Teşekkürlerrr~~