YAĞMUR

BURAK (Bal gözü yalnız bırakamam) Bölüm 6

  Bu kızı nereye kadar sürükleyeceğim bilmiyorum . Düşündüğüm tek şey ne kadar uzun süre elini tutabileceğimdi . Tamam belki bir iki kere kızların elini tutmuş olabilirim ama şuan ki gibi bir istek hiçbir zaman yoktu. Sevmiyorum , bundan adım gibi eminim,sadece nasıl bir kız beni bu kadar şaşırtır onun merakındayım. Ya da neden sürekli kızıyor, nefret ediyor? Elini tutarken bile ufak bir endişe hissediyorum, acaba ne zaman kızacak diye veya da nasıl bir tepki verecek, ama Yağmur şuan hiçbir şey söylemiyordu sanki benim nereye gittiğimi merakla beklemeyi tercih etmiş gibiydi.Neden bilmiyorum, ne yapmaya çalıştığımıda bilmiyorum,
bu kıza neden kızamadığımıda bilmiyorum , sürekli bana bağırsa da bir türlü kızamıyorum. Ama yinede bana yaptıklarını ödetecektim.Kızların içinde bana bağırmasını, arkadaşlarımın içinde beni rezil etmesini hemde ıslak bir şekilde,bana sürekli emirler vermesini, telefonuma cevap vermemesini, bağırıp, hakaret etmesini, bugün bile  benzin bittiği için beni suçlamasını,bütün bunlar sadece iki gün içinde oldu ve ona bugün hepsini ödetecektim. Tamam ona kötü bir şey yapma fikrinde değilim. Yapmamda zaten.

Gözümde bir kızı sinir topu olarak görmüyorum, daha çok bir oyuncak gibi görüyorum .Onlara kızgın olduğumda sinirimi çıkardığım  biri gibi değil ama her zaman beni eğlendirecek biri olarak görürüm.Fakat Yağmurla oyun oynamaya çalışsamda  sürekli beni şaşırtıp, ters köşe yapıyordu,ve gerçekten her hareketiyle sadece şaşırmakla kalmıyorum kendimi bu kızın yanında yakışıklı hissedemiyorum bile. Sanki onun gözünde sıradanmış gibi hissediyorum ve işte sanırım beni tek kızdıran olay bu. Ne de olsa herkesin gözünde ben yakışıklıyım. Yani en azından öyle düşünüyordum.

Ama Bugün Yağmurla biraz eğleneceğim en azından bunu hakketti...

    Biraz daha ilerledikten sonra gözüme ilişen kalın bir ağacın arkasına götürüp onu, benim ve ağacın arasına aldım.Kollarımı ağaca dayayıp kaçacak bir yer bırakmadım. 'Evet güzelim, bakalım şimdi ne yapacaksın. Seni bugün korkutmazsam bana da Burak demesinler.' Yüzümde sinsi bir gülümsemeyle Yağmurun güneşte parlayan gözlerine dik dik 
bakıyordum. O elanın içinde siniri ama bir o kadar da korkuyu görebiliyordum.Bu kız şuan benden çok korkuyordu . Aklından neler geçtiğini düşünebiliyordum. Hangi kız ormanda bir erkekle baş başa kalmaktan korkmazdı ki. Yağmura biraz daha yaklaşıp aramızdaki mesafeyi tamamen kapattım, bu sefer gözlerinden çok yüzünü inceliyordum. Bu kız ne kadar Asi,hırçın,buz gibi görünse de çok saf ve masum bir güzelliği vardı.Bir kızın yüzünü hiç bu kadar incelememiştim...

  Korkusunu hissedebiliyordum, tıpkı bir kuzunun, korkusunu hisseden aç bir kurt gibi. Ona daha da yaklaştım artık nefesini yüzümde hissediyordum. Öpeceğimi düşünüyor olmalıydı alnındaki tere bakacak olursak... Onu öpecek değildim.Neden öpmek isteyeyim ki? sadece korkutacaktım .

Havamı çok sıcakladı yoksa bende  Yağmur gibi terliyor muydum?

 Ona biraz daha eğilerek " şimdi ne yapmayı düşünüyorsun güzelim?" sorusunu gözlerinin içine bakarak söylerken.Normal atışlarında olmayan kalbim bana karşı gelmeye çalışıyordu.Yoksa göğsüm mü ağrıyordu? Yağmur, ne yapacağının endişesini yaşarken, Bir anda gözlerinde bir parıltı gördüm ve yüzüne yansıyan bir gülümseme. Benden korkmuyor muydu artık? Şuan ne düşünüyor olabilirdi ki? daha düşüncelerim bitmeden AHHHHH!!! kasıklarımda felaket bir acı hissettim. Nefesim kesildi, yerde kıvranıyor hiçbir şey düşünemiyordum ve yapamıyordum. Aptal gibiydim bunu nasıl düşünememiştim. Tabikide böyle yapacaktı başka nasıl kaçabilirdi ki.Onun arkasından bakarken "pislik herif"  diye bağırarak kaçıyordu, bense yerden doğrulamıyordum bile.