'Ο τελευταίος χτύπος' #Wattys2016

Κεφάλαιο 3 ( 25 Ιανουαρίου 2015 12:00 πμ)

Ανοίγω τα μάτια μου και ύστετα κοιτάζω την ώρα. 12:00 ακριβώς!!!. Πουφφ το κεφάλι μου πονάει τόσο πολύ , που θέλω να ξανά πέσω στο κρεβάτι μου. Βγαίνω από το δωμάτιο και μοιρίζω τιγανιτά αυγά, με φρέσκο φυσικό χυμό. Τότε καταλαβαίνω πως πεινάω πολύ. Κατευθύνομαι προς την κουζινά όπου,βλέπω την μαμά να μαγειρεύει και κάθομαι στο τραπέζι.
- Καλημέρα,γλυκιά μου
-Καλημέρα μαμά
-Πως κοιμήθηκες;
-Καλά εσύ;
- Και εγώ καλά. Η μαμά του Γιάννη μου είπε ότι του άρεσε πολύ το πάρτυ χτες.
-Αλήθεια; χαίρομαι
Της λέω και βουτάω το ψωμί μέσα στο βούτυρο καθώς,πίνω τον φυσικό χυμό πορτοκάλι.
Όταν τελειώνω με το φαγητό, ακούω το κινητό μου να χτυπάει. Το ανοίγω και έχω 5 μηνύματα. 2 από τον Γιάννη και 3 από την Μαρία. Ανοίγω πρώτα της Μαρίας.
{ Καλημέρα!!! Τι κάνεις;♡}
{ Η μαμά μου θα παει mall θέλεις να έρθεις; Τα κορίτσια θα έρθουν...}
{ Αα και ο Στέφανος μου ζήτησε συγνώμη. }
Της απαντάω στα γρήγορα.
{ Καλημέρα! Δεν ξέρω αν θα έρθω γιατί, η μαμά μου είχε πει πως θέλει βοήθεια στο μαγαζί. Θα την ρωτήσω και θα σου πω. Όσο για τον Στέφανο χαίρομαι πολύ. ☺☺☺}
Μετά, κοιτάζω τα μηνύματα του Γιάννη.
{ Γεια σου Μαρία! Ευχαριστώ για χτες πέρασα πολύ ωραία.}
{Αν θες σήμερα έλα απο εμάς να σου δείξω και το δικό μου δωμάτιο }
Φατσούλα με φιλάκι; That is very very good. Στέλνω και σε αυτόν.
{ Γεια, χαίρομαι που πέρασες ωραία! Δεν ξέρω αν μπορέσω να έρθω σήμερα γιατί, θα πάω με τα κοριτσια στο mall.}
Το μήνυμα εστάλει.
Αφού έχω ντυθεί, πίνω depon μήπως περάσει ο πονοκέφαλος και πηγαίνω να ρωτήσω την μαμά μου για το mall. Με άφησε έτσι, τηλεφωνώ στην Μαρία.
- Έλα Μαρία θα πάμε σήμερα;
- Ναι κατά τις 17:00
- Πολύ ωραία! Αν είναι θα τα πούμε
- Οκευ τα λέμε.
Η ώρα πήγε 1:00 και αποφάσισα να δω το the fault in our stars που μέχρι να το δω θα πάει 3:00. Ανοίγω το laptop και μπαίνω στο online filmer για να την δω. Η ταινία αρχίζει και το τηλέφωνο χτυπάει.
- Ναι;
- Γεια σου Μαρία ο Γιάννης είμαι.
- Έλα Γιάννη τι κάνεις;
- Τώρα που μιλάμε καλύτερα
Μου λέει και ακούω μια αμηχανία.
- Χαίρομαι
- Τι κάνεις τώρα;
- Θα δω το the fault in our stars εσύ;
- Θα βαριέμαι γι'αυτό να έρθω να την δω μαζί σου εξάλλου δν την έχω δει.
- Έλα!
- okay θα τα πούμε, έρχομαι.
Για κάποιο λόγο άρχισα να σκέφτομαι αν είμαι εντάξει και έτρεξα γρήγορα στο μπάνιο να βάλω τουλάχιστον λίγη μάσκαρα. Ακούω το κουδούνι να χτυπάει και αφήνω τον πατέρα μου να ανοίξει την πόρτα. Σε λίγο ακούω βήματα στις σκάλας και πλέων ο Γιάννης χτυπάει την πόρτα.
- Να μπω;
Ρωτάει.
- Βέβαια
Του απαντάω και χάνομαι στην ομορφιά του μόλις μπαίνει μέσα. Φοράει μια άσπρη κοντομάνικη V μπλούζα , ένα σκούρο τζιν και μαύρα ξεθοριασμένα all-star.Στο χέρι του κράταγιε ένα οικογενιακό παγωτό βανίλια-σοκολάτα με δύο κουταλάκια.
- Έφερα και παγωτό ξέρω πολύ καλά πως πάει με την ταινία.
- Ναι πάει πολύ.
Κάθησα για να την βάλω.
Έτσι ο Γιάννης κάθησε δίπλα μου και εγώ πάτησα το play για να ξεκινήσει η ταινία και άνοιξα το μπολάκι με το παγωτό και αρχίσαμε να τρώμε.
- Πολύ νόστιμο...
-Ήξερα πως θα σου αρέσει.
Τον κοιτάω και του γελάω και αμέσως μου γελάει και αυτός.
- Έχεις πολύ ωραία μάτια .
Μου λέει και χαιδεύει το πρόσωπο μου ενώ, εγώ απλά τρέμω και αγχώνομαι μήπως έχω κοκκινήσει ή κάτι άλλο.
- Σε ευχαριστώ.
Στην ταινία, έπαιζε το σημείο που λέει η Χέιζελ τον λόγο που έβγαλε για τον Γκας στον Γκας και εγώ αρχίζω να κλαίω. Ο Γιάννης έρχεται πιο κοντά μου και με παίρνει αγκαλιά.
- Μερικά πράγματα έτσι είναι. Δεν μπορούμε να είμαστε για πολύ σε αυτόν τον κόσμο. Έτσι, είναι ο κανονισμός. Έρχεσαι εδώ για να φύγεις. Και όσο είσαι ακόμη σε αυτόν τον πλανήτη πρέπει να περνάς την ώρα σου με άτομα που αγαπάς ή με άτομα που περνάς καλά.
- Έχεις δίκαιο
Λέω και αρχίζω να κλαίω πιο δυνατά όταν,η Χέιζελ μαθαίνει πως ο Γκας πέθανε.
- Δεν θα άντεχα να χάσω κάποιον που αγαπώ τόσο πολύ ή κάποιον που με κάνει να περνάω καλά. ΔΕΝ ΘΑ ΤΟ ΑΝΤΕΧΑ!
Λέω και είναι λες και το λέω για αυτόν. Τον γνώρισα χτες και με έχει επειρεάσει τόσο.
- Ούτε εγώ θα το άντεχα αυτό. Γι'αυτό τώρα που γνώρισα ένα τέτοιο άτομο θα προσπαθείσω να το κρατήσω όσο πιο κοντά μου μπορώ.
- Εύχομαι να το κρατήσεις. Δεν είναι ωραίο να αφήνεις κάποιον που αγαπάς. Σωστά;
- Πολύ σωστά!
Μου λέει ρίχνοντας μου ένα χαμόγελο και πέρνει μια χαρτοπετσέτα και σκουπίζει τα χείλη μου.
- Είχες λίγο παγωτό.
Λέει και ξανά κάθεται στην καρέκλα του.
Η ταινία τελείωσε και η ώρα πήγε 3:15μ.μ Ο Γιάννης, με αγκάλιασε. Πόσο δυνατός και πόσο δυνατά μπράτσα... Έναν τέτοιον θέλουμε όλες... Με χαιρέτησε και πήγε σπίτι του.
Εγώ φόρεσα ένα καφέ παντελόνι μία άσπρη μπλούζα από μέσα με ένα μαύρο ζακετάκι και άσπρα all-star. Ήμουν έτοιμη για το mall και επειδή βαριόμουν
αποφάσισα να πάρω τηλέφωνο την Μαριάνθη.
- Έλα τι κάνεις;
- Μόλις ντύθηκα και κάθομαι
- Θες να πάμε στα κορίτσια για να μην έρχονται αυτές εδώ;
- Ναι, έλα απο εδώ τώρα κατεβαίνω.
- εντάξει.
Πήγα , προς την Μαριάνθη και πέρασα απο το σπίτι του Γιάννη. Ακουγόταν κιθάρα, μάλλον έπαιζε αυτός.
- Τι έγινε χτες με τον Νίκο;
- Δεν ξέρω ούτε εγώ. Ήρθε και μου είπε να χορέψουμε και όταν έπαιξε το all of me ποιαστίκαμε και αχχχ πόσο τέλεια ήταν! Τον αγάπησα περισσότερο. Εσύ με τον Χρήστο;
- Ούτε εγώ ξέρω τι έγινε με τον Χρήστο. Πήγε να με φιλήσει αλλά, τον σταμάτησε ο Γιάννης. Πολύ καλό παιδί.
- Ναι φένεται... Μήπως σου αρεσεί;
Την κοιτάω με χαρά στο πρόσωπο και αυτή μου ρίχνει ένα μικρό γελάκι.

Φτάνουμε στο mall και όλα είναι τόσο τέλεια. Αρχικά μπαίνουμε στα bershka και πέρνουμε ότι μας αρέσει μετά, γίνεται το ιδιο και στα stradivarius. Τέλος, πάμε για παγωτό.
- Πολύ νόστιμο!
- Ναι Γιάννα είναι τέλειο...
Της λέει η Δέσποινα και μετά σηκώνει το τηλέφωνο.
- Έλα Θοδωρή, έγινε κάτι; Ναι στο mall είμαι με τα κορίτσια...
Κορίτσια μιλήστε του θέλει να σιγουρεύτει πως δεν έχω άλλον γκόμενο.
- Εντάξει, εντάξει
Τον ακούω να λέει. Και ύστερα λένε και οι δυο σαγαπω και το τηλέφωνο κλείνει.
Όταν τελειώνουμε και επιστρέφουμαι σπίτι αποφασίζω να πάρω την κιθάρα και εγώ.
Αρχίζω, να παίζω... νότες μου έρχονται στο μυαλό και στοίχοι και μου φεύγουν. Μπορώ να πω πως έγραψα ένα μισό τραγούδι. Το τηλέφωνο σε λίγο χτυπάει και το σηκώνει ο μπαμπάς.
- Μαρία στο τηλέφωνο.
- Θα το σηκώσω από εδω
Φωνάζω και πατάω το κουμπι που είναι συνδεδεμένο με το δίκτυο του σταθερού.
- Ναι;
- Γεια σου , Μαρία ο Χρήστος είμαι.
- Α γεια σου Χρήστο...
Τι μπορώ να πω τώρα εδώ; Όταν τον ήθελα αυτός με είχε γραμμένη στα... Παπούτσια του!!!
- Τι κάνεις;
- Μια χαρά εσύ όλα καλά; Θες κάτι;
-Να ήθελα να σου πώ αν θέλεις να βγούμε κάποια στίγμη.
Τώρα έχω νευριάσει. Δεν γίνεται αυτό! Αρπάζω ένα λευκό χαρτί και αρχίζω να το τσαλακώνω με τα χέρια μου για να μου φύγει ο θυμός. Παίρνω 3 βαθιές ανάσες και πρωσπαθώ να σκεφτώ μα, με κυριεύει το άγχος. Δεν γίνεται να έχω νευριάσει τόσο πολύ επειδή μου δίνει τώρα σημασία, αντιθέτως δεν θα έπρεπε να χαίρομαι.
- Είσαι εδώ;
Μου λέει και εγω ξεροβήχο για να καταλάβει πως "ναι είμαι ακόμη εδώ"
-Λοιπόν θέλεις;
-Δεν ξέρω, όταν θελήσεις εσύ να βγούμε πάρε με τηλέφωνο για να σου πω.
- Καλά, καληνύχτα
-Καληνύχτα.
Έκλεισα το τηλέφωνο και γενικά άφησα την κιθάρα και το laptop στο γραφείο μου και πήγα να κάνω ένα ωραίο μπάνιο για να καθαρίσει το μυαλό μου και για να χαλαρώσω λίγο.

Ξαπλώνω στο κρεβάτι μου και ο ύπνος δεν με παίρνει. Κλείνω τα μάτια μου και άρχιζω να φαντάζομαι διάφορα. Ήδη είμαι σε έναν άλλο κόσμο όπου, ύπαρχει μαγία μεταξύ στους ανθρώπους και οι μελωδίες διαφόρων τραγουδιών ακολουθούν το ταξίδι μου. Πλέων, έχω χαλαρώσει και σκεπάζομαι πιο πολύ γιατί, το κρύο αεράκι αρχίζει να με χτυπάει. Τα μάτια μου κλείνουν αργά μόνο και μόνο από το άκουσμα της βροχής.