'Ο τελευταίος χτύπος' #Wattys2016

Κεφάλαιο 20 ( 11 Φεβρουαρίου 11:27 π.μ 2015)

Σήμερα λοιπόν είναι μια μέρα που όλοι οι συμμαθητές μου περίμεναν καιρό. Δε λέω και εγω την περίμενα αυτην την μέρα πως και πως εφόσον το οργάνωσα εγω η ίδια με την Γιάννα και τον Αλέξανδρο μα τελικά άλλαξαν τα σχέδια μου και δεν θα πάω.
Αποφασίζω όμως να φορέσω κανονικά ρούχα και να κατέβω κάτω για πρωινό και για να κάνω λίγο ποδήλατο.
Τρώω μαζί με τους γονείς μου και συζητάμε το θέμα για την Αγγλία , για το σπίτι που θα μείνω και για τον χορό. Μόλις τελειώνω, πέρνω το κινητό μου, βάζω τα ακουστικά μου,αναιβαίνω πάνω στο ποδήλατο και ξεκινώ την βόλτα μου.
Περνάω απο την παραλία που είναι άδεια και κρύα, απο τα διάφορα μαγαζιά που είναι γεμάτα με κόσμο, απο τους εργαζόμενους ανθρώπους στα μικρά εργοστασία και βγαίνω παραέξω. Αποφασίζω να πάω στο εστιατόριο των γονιών μου και να ξανά γυρίσω...

Έχουν περάσει 2 ώρες απο τότε που βγήκα έξω απο το σπίτι και το σώμα μου είναι αρκετά ιδρωμένο. Τα 5 μπουκαλάκια νερό είναι άδεια μέσα στο σακίδιο μου και πλέον νιώθω την κούραση στα πόδια μου. Φτάνω επιτέλους εξαντλημένη στο σπίτι και κάνω ένα χλιαρό μπάνιο. Τελειώνω γρήγορα φοράω μια μπεζ φόρμα με μια άσπρη ζεστή μπλούζα, σκουπίζω τα μαλλιά μου και ξαπλώνω στον καναπέ ζητώντας λίγη ξεκούραση.
Οι ώρες και πάλι περνάμε με λίγο ύπνο, μουσική, τηλεόραση και facebook. Δεν σηκώνομαι ούτε για φαί γιατι δεν έχω όρεξη να σηκωθώ.
Ο Νέιθαν είναι κιόλας έτοιμος για τον χορό. Το μαύρο του κοστούμι με το μαύρο παπιγιόν τονίζουν τα καστανόξανθα μαλλιά του και τα όμορφα πράσινα μάτια του. Ταιριάζει απόλυτα με την Μαριάνθη. Ο αδερφός μου φοράει ένα μάυρο με γκρι κουστούμι και το παπιγιόν είναι γκρι. Η Δέσποινα με την Μαριάνθη και τον Θοδωρή μου έστειλαν φωτογραφίες πως είναι και πραγματικά είναι πολυ όμορφοι!!
Σε λιγότερο απο μισή ώρα ο χορός αρχίζει και η πίτσα που παράγγειλα όπου να'ναι έρχεται ώστε, να κάτσω αναπαυτικά μπροστά στην 3D τηλεόραση που έχουμε κάτω για να δω το The Duff.
Το κουδούνι χτυπάει. Πηγαίνω να ανοίξω ελπίζωντας πως είναι η πίτσα αλλά βλέπω την Μαρία με το πανέμορφο λευκό φόρεμα μέχρι το γόνατο.
-Τι κάνεις εσυ εδώ;
-Ήρθα να σηκώσω το κώλο σου και να πάμε στον χορό.
-Μπα δεν θα πάρω με περιμένει μια πίτσα και μια πολύ ενδιαφέρον ταινία μέσα.
-Και ακόμα σε περιμένει ένα καλό μπάνιο, ένα καλό χτένισμα και το πιο τέλειο φόρεμα.
-Μαρία δεν θέλω να έρθω. Εξάλλου δεν έχω συνοδό και θα βαριέμαι πολύ!
-Μην ανυσηχείς γι'αυτό! Άντε πρέπει να βιαστούμε. Σε 20 λεπτά πρέπει να είμαστε εκεί.
-Βαριέμαιιιι
-Και'γω κοριστάκι μου!
-Κοριστάκι; χαχα οκ!
Ξαπλώνω στον καναπέ ξανά αλλά εκείνη με βαράει, μου φωνάζει, κάνει προσπάθειες να με σηκώσει, τρώει τούμπα εεε και μετά απο όλα αυτά αποφασίζω να σηκωθώ. Τώρα έχω λίγη όρεξη για χορό! Κάνω μπάνιο το οποίο μου πέρνει 3 λεπτά, κάνω μπούκλες τα μαλλιά μου, φοράω το μπλε φόρεμα με σκίσιμο στα νεφρά που μου έφερε η Μαρία. Με βάφει και φεύγουμε τελικά μαζί με τον αδερφό μου.