'Ο τελευταίος χτύπος' #Wattys2016

Κεφάλαιο 17 ( 8 Φεβρουαρίου 7:03 π.μ 2015)

-Κοπελιά ξύπνα. Δεν βρίσκεσαι σπίτι σου!
Ακούω μια αντρική,γέρικη φωνή να μου μιλάει. Σηκώνομαι όρθια και τον κοιτάω στα μάτια. Κοιτάω γύρω μου και καταλαβαίνω πως ακόμα ειμαι σε εκείνο το χωριό.
-Ναι συγγνώμη!
Του λεω και εκείνος μου δίνει ένα συμπονετικό βλέμμα.
-Απο που είσαι; πρώτη φορά σε βλέπω στα μέρη μας.
-Απο Αθήνα. Μήπως ξέρετε πως μπορώ να επιστρέψω;
-Όχι.Γέρος άνθρωπος το μόνο που κάνω είναι καμιά βόλτα μέχρι το πάρκο και πάλι σπίτι μου. Ρώτα τον περιπτερά.
-Εντάξει ευχαριστώ.
Απορώ πως δεν με είδε ο Γιάννης όταν έφυγε. Είναι πρωί 7 η ώρα απ'ότι βλέπω στο ρολόι του περίοτερου και εκείνος δεν με πείρε ούτε τηλέφωνο.Βασικά κανείς δν με έχει πάρει τηλέφωνο. Αποφασίζω να γυρίσω μόνη μου σπίτι και ρωτάω τον περιπτερά για την επιστροφή μου.
-Θα πάρεις το 756 και θα σταματήσεις στην στάση Αγ.Νικόλαος. Μετα θα περιμένεις για το άλλο λεωφορείο το 778 και αυτό θα σε πάει στο τραμ. Με το τραμ θα βγεις έξω απο την πόλη μας. Ύστερα, θα πάρεις το 904 για να πας στο κέντρο της Αθήνας. Μετά απο το κέντρο της Αθήνας θα πάρεις το 988 που θα σε βγάλει στο μετρό και μετά νομίζω ξέρεις.
-Ναι ξέρω μετά τις στάσεις και τα λεωφορεία ευχαριστώ!
Πάω λοιπόν στην στάση και το 756 δεν αργεί να έρθει. Είναι καθαρό οπότε κάθομαι σε μια μονή θέση. Μετά απο 15 λεπτά φτάνω σον Αγ.Νικόλαο και περιμένω το 788. Με τα λεγόμενα της κυρίας θα έρθει σε μισή ώρα. Καθώς περιμένω το λεωφορείο με παίρνει τηλέφωνο η μαμά. Της τα εξηγώ όλα και μου λέει πως απο την βουλή θα έρθει να με πάρει ο μπαμπάς.

Είμαι σπίτι μου. Έχω φάει τα έχω εξηγήσει ολα στους γονείς αλλα όχι με τόσες λεπτομέρειες όσο στον Κων στον Νέιθαν και στα κορίτσια. Δεν ξέρω τι κάνει ο Γιάννης αλλα δέν εχω σκοπώ να του τηλεφωνήσω! Είμαι ακόμα νευριασμένη μαζι του. Αυτο που έκανε ήταν απαράδεκτο! Και αποφάσισα να πάω στην αστυνομία με τον μπαμπά μου για να τους πω για τον απαγωγέα μου! Τον έχω σαν φωτογραφία στο μυαλό μου οπότε θα τον βρουμε εύκολα! Μετά απο όλα αυτά πέφτω στο κρεβατάκι μου και κοιμάμαι. Σκοπεύω αυτον τον ύπνο να τον κρατήσω για πολύ!

Δεν έχω νέα απο τον Γιάννη! Η ώρα είναι 16:00 μ.μ κοιμήθηκα 7 ώρες αλλά ακόμα χρειάζομαι ύπνο. Τουλάχιστον έτσι νιώθω εγω! Μαζεύω το δωμάτιο μου,ακούω μουσική,μιλαω με τα κορίτσια, σκέφτομαι τον χορό, πήγα στην αστυνομία και τώρα προσπαθούν να τον βρουν. Βρήκαμε φωτογραφίες του οπότε είναι εύκολο τώρα!
Τώρα είναι 23:05 μ.μ και πάω ξανά για ύπνο!