'Ο τελευταίος χτύπος' #Wattys2016

Κεφάλαιο 26 (17 Φεβρουαρίου 10:00 π.μ 2015)

Το ξυπνητύρι χτυπάει στις 10 ακριβώς και το σώμα μου προσπαθεί να σηκωθεί. Τελικά,σηκώνομαι και πηγαίνω προς το μπάνιο. Κοιτάζω τον εαυτο μου στον καθρέπτη και βλέπω τους μαύρους κύκλους κάτω απο τα μάτια μου να έχουν βγει στην επιφάνεια. Πλύνομαι,βάζω ρούχα και αποφασίζω να βάλω λίγο make up στους μαύρους κύκλους.
Καταιβαίνω κάτω και είναι μόνο η μητέρα μου σπίτι. Την βλέπω να ετοιμάζει πρωινό και τρέχει πέρα δώθε.
-Καλημέρα!
Της λέω.
-Ω Καλημέρα..! Σήμερα έχεις να κάνεις κάτι;
-Βασικά τώρα θα πήγαινα να αγοράσω κανα δυο πράγματα να διακοσμίσω την πισίνα για τα γεννέθλια μου. Με θες κάτι;
-Ναι να καθαρίσεις το σπίτι. Χρειάζεται μια γενική. Ειδικά ο πάνω όροφος. Αν δεν ήμουν εγω και ο κάτω θα ήταν χάλια.
-Ναι μαμά σίγουρα θα ήταν χάλια!
Την ειρωνέυομαι και εκείνη με κοιτάει επιθετικά.
-Εντάξει μόλις γυρίσω υπόσχομαι πως θα καθαρίσω τον πάνω όροφο.
Φτιάχνω ένα τοστ γιατί,δεν έχω όρεξη να φάω τα τηγανιτά της μαμάς. Φοράω το μπουφάν και τις μπότες μου και πηγαίνω με το ποδήλατο στο κοντινότερο μαγαζί με διακοσμητικά είδη.
Υπάρχουν πολλα ωραία κεράκια,κηροπήγεια,βάζα ακόμη και τέλειοι πίνακες διάφορων καλλιτεχνών-Σίγουρα θα αγοράσω απο εδω δώρω για την μαμά μου- Για την πισίνα σκέφτομαι να πάρω νούφαρα που μέσα έχουν κεράκια και τριγύρω μεγάλες,άσπρες μπάλες που αλλάζουν χρώμα ανάλογα με την διάθεση σου. Αγοράζω μερικά σκαμπό -για τυχόν παιχνίδι όπως,μουσικές καρέκλες- διάφορα σημαιάκια που λένε χρόνια πολλά, όμορφους δίσκους για το μπουφέ και τέλος πληρώνω. Το ποσό μεγάλο λόγο των άσπρων όμορφων μπάλον.
Καθώς,κάνω ποδήλατο με τον ζεστό ήλιο ο καιρός αλλάζει μόλις σε λίγα λεπτά και ξεκινάει η βροχή. Τρέχω με το ποδηλάτο στο πιο κοντινό υπόστεγο και βρίσκομαι τώρα κάτω, απο μια στάση λεωφορείου. Τοποθετώ το ποδήλατο στην άκρη να μην βραχεί και κάθομαι στο παγκάκι το οποίο καλύβει η στάση.
Λίγες κυρίες περιμένουν το λεωφορείο και αποφασίζω να πάρω τηλέφωνο τον μπαμπά μου να έρθει να με πάρει.
Είναι στην δουλειά και λέει πως θα στείλει τον Κων. Εκείνος δεν αργεί να έρθει με μια παρέα. Ένα κορίτσι κάθεται στην θέση του συνοδηγού. Ίσως το κορίτσι του; Μα δεν μου έχει μιλήσει για κάτι τέτοιο.
-Γεια σας.
Λέω καθώς μου ανοιγει το πορτπαγκαζ για να βάλω το ποδήλατο με τις 5 σακούλες.
-Γειααα
Λέει ο Κων και η κοπέλα δεν απαντάει.
-Χρύσα απο εδω η αδερφή μου Μαρία. Μαρία απο εδω η φίλη μου Χρύσα.
-Γεια σου Χρύσα χαίρω πολύ.
-Γεια σου Μαρία.
Η υπόλοιπη διαδρομή ήταν να πάμε την Χρύσα σπίτι της και ύστερα στο δικό μας.
-Μόνο φίλη σου η Χρύσα;
-Ναι. Να φανταστείς σήμερα την γνώρισα. Κατέβηκα να πάρω κάποια πράγματα απο τον κ. Στάθη και αυτή έπεσε πάνω μου και προσφέρθηκα να την πάω σπίτι μιας και βρέχει.
-Α καλά έκανες. Σου αρέσει;
-Καθόλου.
Μου λεει και καταιβαίνουμε απο το αυτοκίνητο. Με βοηθάει να βγάλω έξω τα πράγματα και μπαίνουμε μέσα. Πίνω νερό και ξεκινάω να καθαρίζω τον πάνω όροφο.
Κάνω τον διάδρομο ενα σφουγγάριζα και σκούπισα,ξεσκονίζω τους πίνακες,φτιάχνω το χαλί των σκαλιών,την τουαλέτα και το μπάνιο αυτού του ορόφου και πηγαίνω πάνω στην σοφίτα.
Οι διάφορες κούτες έχουν σκονιστεί και το πάτωμα είναι αρκετά βρόμικο. Ξεκινάω με το πάτωμα λοιπόν και μετά προχαράω στις κούτες.
Όταν τελειώνω τις δουλειές κάνω μπάνιο και βγαίνω έξω με τα κορίτσια.