කාලේ ටික ටික ගෙවිලා ගියා.. හැමදේම අවසානෙට ලං වෙනවා කියලා මට තේරුනා.. ඇත්තටම.. කාටවත් හිතාගන්න බැරි විදියට මාත් වෙනස් උනා.. ගෙදර මිනිස්සු පවා හරි අමුතු විදියට වෙනස් වෙද්දි මට මේ කිසි දෙයක් දරාගන්න පුළුවන් උනේ නෑ..
කවුරු කොහොම කිව්වත්, නෙලීශ කියන්නෙම මට අමතක කරන්න බැරි චරිතයක් උනා.. නෙලීශ කොච්චර මට වද දුන්නත්, මන් ඒවට ආස කලා.. මටත් හිතාගන්න බෑ මට පේන්නම බැරිවුන චරිතේ, මන් ආසම චරිතේ උනේ කොහොමද කියලා..
ඒ කොහොම උනත්.. මන් දාන Dp එකේ.. ස්ටේටස් එකේ හැමදේකම හිටියේ නෙලීශ..
ස්කෝලේ ඇරුනම මන් කුඩයක්වත් නැතුව කට්ට අවුවේ එයාගේ ගෙදර ලගට යන තරම් මන් එයාට පිස්සු වැටුනා.. ඒත්, කවදාවත් එයාව මට බලන්න ලැබුණේ නෑ..
ඉන්ට'වල් එකේදි පවා නෙලීශ.. එයා කෑවද.. මොනවා කරනවා ඇත්ද.. ස්කෝලේ ඇරුනම පවා මන් කරන්නේ හිත රිද්දගන්න එක.. එයා ඇත්තේ එයාගේ ආදරේ එක්ක.. මන් කරන්නෙම හිත රිද්දගන්න එක..
කාටවත් හිතාගන්න බැරි විදියට මන් වෙනස් වෙද්දි අක්කා, නංගි පවා කලේ නෙලීශට සාප කරපු එක..
ඒත්, මන් මොනවා කලත්, කොහේ හිටියත්.. ඒ හැම තැනකම නෙලීශ, නෙලීශ, නෙලීශම උනා !!
><
වෙනදා වගේම මම හිටියේ මැත්ස් ක්ලාස් එකේ.. ටීච එන්න ටිකක් පරක්කු උනා.. මහන්සී.. අනේ මන්දා.. මට මේ දවස් හරි මහන්සි උනා.. ඉස්සර මේ ක්ලාස් එකට ආවම මන් කොච්චර විකාර කර කර, කියව කියව හිනාවුනාද.. ඒත්, ඒ ස්නේහ අද නෑ.. මන්වත් දන්නේ නෑ ඒ ස්නේහට උන දෙයක්..
මම හැමදාම වගේ මිහියගේ අත තදින් අල්ලගෙන නෙලීශට හොරෙන්, එයා දිහා බලාගෙන ඉන්නවා.. මන් දන්නවා, එයාගේ යාලුවෝ දැකලත් ඇති.. ඒත්, මට වැඩක් නෑ.. මට ඕනේ, දෑසේ දුරින් හරි බලාගෙන හරි සැනසෙන්න විතරයි..
"දැන්වත් වැඩක් කරගනින් බන්.. ඌ දිහා බලාගෙන හිටියා කියලා වැඩක් නෑ.. උට ගානක්වත් තියනවද බලපන්කෝ.. උඹ නැහෙනවා නැහෙනවා බොරුවට.."
මිහියා බැන්නා.. මන් ඉස්සර වගේ බයින්න එපානේ කිව්වේ නෑ.. මන් ඔහේ හිටියා.. මිහියා හිටියේ බැල්කනි එකෙන් පහළ බලාගෙන කෙල්ලෝ ලයින් කරන නෙලීශ එක්ක තරහෙන්.. අනේ මන්දා, කෙල්ලෙකත් ඉන්නවනම් ඇයි මෙහෙම හැසිරෙන්නේ..

YOU ARE READING
දෑසේ දුරින්~ ||TK||✔
Документальная проза❝කෙලවර නැතී ආදරේ.. රූරමී රෑ දිවා.. අවසර නැතී.. මේ සෙනේ.. නිවාරමී මා මෙදා.. දෑසේ දුරින් යාවී මෙදා !!❞ -ස්නේහ දනුද්දර එදිරිසිංහ-