25.bölüm

8 8 0
                                    

Sabah olmuştu. Cellat, hala Melisa'nın başında bekliyordu. Doktorlar elinden geleni yapıyorlardı. Uzun süren  bir ameliyat olmuştu. Doktor, Ameliyatı bitirdi ve Cellat'ın yanına geldi.

Doktor :
- Maalesef hastayı kaybettik.

Cellat :
- Doktor, Ameliyata devam et.

Doktor :
- hastayı kaybettik. Artık elimizden bir şey gelmez.

Kemal ve adamları içeri girdiler. Kemal, Melisa'nın ölmesine oldukça sevinmişti.

Kemal :
- Melisa, Maalesef öldü. Şimdi doktorlar kalan işinizi yapın. Melisa'nın bazı bölgelerini almak zorundayız. Onları satarak bir miktar para kazanırız. En azından kızın mezarına bir faydamız olur.

Cellat :
- Kemal, sen ne diyorsun ? Lan sen benle dalga mı geçiyorsun ? Melisayı vuran kişi sensin ve öldüğü için Maalesef diyorsun. Ayrıca Melisa'nın bir yerine dokunmuyacaksınız.

Kemal :
- valla kusura bakma ama bunu yapmak zorundayız. Dışı senin olsun. Bize zaten içi lazım.

Cellat, masada bulunan bıçağı aldı ve Kemal'in boynuna dayadı. Kemal'in adamları elindeki bıçağı almak istedi ancak Kemal izin vermedi.

Cellat :
- burada bulunan herkesi serbest bırak. Yoksa seni öldürürüm. Ayrıca Melisaya dokunan olursa yine seni öldürürüm.

Kemal :
- Senden korkmuyorum Cellat. Sen bana burada hiç bir şey yapamazsın. Sen beni öldürürsen herkes ölecek. Düzgün bir karar ver istersen.

Cellat, biraz düşündükten sonra diğerlerinin canını tehlikeye atmak istemedi ve elinde bulunan bıçağı yere attı. Kemal, o sırada Cellat'a art arda yumruklar attı.

Kemal :
- Bundan sonra bir daha benim mekanımda bana artistlik yapma.

Cellat :
- Kemal, beni son kez Berkan ile görüştür. Ona demem gereken bazı şeyler var.

Kemal :
- kusura bakma ama onlarla konuşmana asla izin vermem. Şimdi alın bu şerefsizi odaya kapatın. Aklı başına gelene kadar orada kalmaya devam edecek. Doktor, sende bir an önce şu işleme başlasan iyi olur.

Cellat :
- sakın karıma dokunma. Yemin ederim gebertirim seni Doktor.

Kemal'in adamları zorda olsa Cellat'ı odaya kapatmaya başladılar. Cellat, odada ağlayarak yeri yumruklamaya başladı. Eli kanlar içinde kalmıştı ama o yaşadığı acının yanında bu acı hiç bir şeydi onun gözünde.

*
Berkan, Haluk ve Hande aynı odada kapalı bir şekilde bekliyorlardı. Odaya Kemal geldi ve karşılarına oturdu.

Berkan :
- buraya ne için geldin ?

Kemal :
- Size çok kötü haberlerim var. Maalesef Melisa öldü. Cellat ise başka bir odada kapalı bekliyor.

Berkan :
- lan sen ne diyorsun. İnanmıyorum ben sana.

Kemal :
- o zaman benimle gel. Sana her şeyi göstereyim.

Kemal ve Berkan Melisa'nın bulunduğu yere geldi. Berkan, Melisa'nın öldüğünü görünce ağlamaya başladı.

Kemal :
- Ben sana dedim ama sen inanmadın. Görerek dahada üzüldün işte.

Berkan :
- Allah senin belanı versin. İnşallah bu yaptığının cezasını çekersin.

Kemal :
- valla orası hiç belli olmaz. Yarın biz amerkşya gidiyoruz. Giderken de sizi öldürüp öyle gideriz. Cesetleriniz burada çürüyüp gider.

Berkan :
- Benim Cellat ile konuşmam lazım. Bana biraz zaman ver. Onunla konuşmam lazım.

Kemal :
- oda aynı şeyi istedi ama ben izin vermedim. Sen iyi bir çocuksun. O yüzden sana izin vereceğim.

CellatHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin