Hayatımın Yalanı

Her Şeye Rağmen Beni Güldüren ~Makbuş ~

Bütün bu olanlara rağmen ayakta durmak zorundayım. Çünkü güçlü olmam lazım. Annemin de dediği gibi gerçekler acıdır gerçekler acıtır..

İstemeye istemeye de olsa okula gittim. Öyle acılarımı dışarı yansıtan bir insan değilim. Kimse beni mutsuz görsün istemezdim ama bugün gerçekten hiç keyfim yok. Biliyorum benim canım arkadaşım kardeşten öte dediğim insan beni güldürmeye çalışır. Becerir de bilirim.

Sabah kantine geldim. Ve makbuş masanın üzerinde uyuyordu.
Düşündüğünüz gibi öperek falan uyandır mi cam. Gidip vursam uyanır zaten hemen. Ama bu sabah onun yanına gidip gülecek halim bile yoktu. Gidip kuru bi günaydın dedim makbuş buna şaşırmış olmalı ki verdiği tepkiye gülmeden duyamadım.
" Günaydın mı ne günaydını sensin günaydın hem sen bana bir sor bakayım gün aymış mı "

" ay bi sakin ol şampiyon ya sabah sabah ne bu sinir"

" güzellik uykumdan uyandırdın beni daha ne olsun "

İşte buydu benim makbuş um. Ne olursam olayım mutsuz bile olsam beni güldürmeyi başaran nadir insanlardan :)

Gün hiç bitmeyecek gibiydi. Ama makbule ile mükemmel vakit geçirdim.
Resmen bütün bütün sıkıntım okulun kapısında kaldı.
Tabi ki makbuş sayesinde

O sinifimiza bu yıl gelmişti. Ve onunla bu kadar yakın dost olmak aklımdan bile geçmez di.

Bütün gün onunla ön kamera dan video çektik. Ben ona iğrenç espiri yaptım o bana katlandı.
Bazen ben bile kendimden iğreniyorum. O kadar soğuk espri yapıyorum ki bazen kaç derece olsun diye bile sorduğum oluyor. Bak yine iğrendim kendimden.

Diyeceğim o ki ne makbule yi çok seviyorum. Ne kadar kötü espri yapsam bile katlanıyor bana canım ya
❤❤