AHVES

TANITIM BÖLÜM

Herkese kocaman merhaba çiçekleriiiimmm.🌼Yeni kurgum AHVES yakında yeni bölümleri ile yayında olacak. Umarım beğenirsiniz. Biliyorsunuz ki şuan yazdığım başka bir kurgum daha var Son Vâris: Kurtarıcı, ona ara vermeyi düşünüyorum. Çünkü hiç bir şekilde verdiğim emeğin karşılığını alamadım bu da beni oldukça yordu. Umarım yeni kurgum hak ettiği değeri alır ve beğenirsiniz. Yorumlarınızı bekliyoruuumm...🤍

Mevz-u bahis vatansa gerisi teferruattır.

Mustafa Kemal ATATÜRK

Deniz üstü köpürür hey canım rinna nay rinna rinna nay
Kayığa da binsem götürür hey canım hey
Benim de şu cihana gelişim hey canım rinna nay rinna rinna nay
Bir güzelden ötürü hey canım hey.

...

Benim de bu cihandan gidişim hey canım rinna nay rinna rinna nay
Memleket sevdasından
Memleket sevdasından
Memleket sevdasından
Memleket sevdasından
Hey canım hey
Hey hey...

Kulaklarda yankılanan türkü ile timdeki herkesin zihni farklı alemlerdeyken dikkatleri hâlâ mevzi aldıkları yerden operasyonun yürütüldüğü alandaydı. Üsteğmen Sökmen Yigit'in yanık sesiyle beraber herkesin içinde derin bir özlem peyda olmuştu. Yaklaşık üç aydan fazladır yürütülen operasyonda vatanlarından, topraklarından ,ailelerinden uzak kalmak durumunda kalmışlardı. Bir çok başarılı operasyona imza atmış, bulundukları her yeri bir çok haine mezar etmişlerdi. Toprak bile kabul etmemişti kirli ruhlarını.Gönlünde vatan aşkı olan bu yiğitler için üç ay önemli bir süre olmazsa da özlem bazen hiç olmadığı zamanlarda, hiç olmadığı kadar ağır basıyor ve yüreklerinde tarifi zor duygulara sebep oluyordu. Zordu bir aileyi, bir sevdayı geride bırakmak lakin aldıkları her nefes onlara yaşam oluyordu.

"Hedef göründü Börü!" kulaklara dolan Yüzbaşı ÖZÇELİK'in tok sesi ile söylenilen türkü aniden kesildi. Timdeki herkesde bir sessizlik oluştuğunda görüş açısına birden fazla ağır silahlara sahip konvoy girdi. Saatlerdir bekledikleri eğlence ayaklarına gelmişti.

"Bekle bekle her tarafım tutulmuş lan biraz eğlence şart bu narin bedenime." Timin en hovarda, en çapkın üyesi olan Kağan'ın sesi ile herkes gözlerini devirdi. Her operasyonda işi eğlenceye çeviren genç adam oldukça hareketli bir askerdi.

"Lan oğlum az yerinde dur lan." Kendinden daha rütbeli olan Alp komutanının sesini duyan Kağan hemen kendini toparladı.

"Emredersiniz komutanım!"

"Çok fazlalar komutanım!" timin en küçüğü ve en çaylağı olan Eray'ın sesi ile soğuk bir gülümseme oluştu yüzlerde.

"Azdan az, çoktan çok gider koçum!" Birinci unsur Komutanı olan Yüzbaşı Öyke Çevik'in öfke dolu sesi herkesi güldürdü. Yüzbaşı Öyke isminin anlamını hakkı ile taşıyan adamlardandı tıpkı timdeki herkes gibi. Çoğu zaman öfkeli olan bu adamı sakinleştiren tek şey silah seslerinin olması da kimileri için korkutucu olsada onu tanıyanlar için normal karşılanacak bir durumdu. Öyke öfkenin ta kendisiyidi, cehennem ateşine sahip öfkesi karşısında olan her canlıyı acımadan yakacak güçteydi lakin zeki bir adamdı yüzbaşı. Özçelik'ten sonra timin beyni sayılacak kadar zeki, yeri geldiğinde merhametli ve yürekliydi.

"Kağan görüş bildir!" Yüzbaşı Özçelik'in keskin sesi ile Kağan elindeki silahın dürbünü ile hedef görüşü sağladı.

"Beş araç, ikisi ağır silahlı. Yirmi silahlı adam fakat çoğu acemi. Dağınık konumlanma, asıl hedef dokuz yönünde. Rüzgar hızı ve nem normal, görüş tam komutanım!" Kağan komutanına bilgi verirken herkes sakinlikle hedeflerini izliyordu. Bugün son operasyonlarıydı ve bunu da başarılı bir şekilde bitirip vatan topraklarına dönmek istiyorlardı.