...
Adam kapıyı açtığında arkasında 5-6 polis ile kapıya dayanmış bir adet Bayan Lee'yi görmeyi beklemiyordu.
Kaşları sorgularcasına çatılmış ve dudaklarını aralamıştı.
"Bayan Lee?"
"Bu adam oğlumu alı koyuyor komiserim!"
Adamın 'Ciddi misin?' bakışlarını görse de yalanına devam etmişti.
"Ne saçmalıyorsunuz?"
"Oğluma n'aptın?! Oğlum!"
"İsterseniz şöyle bi' buyrun, Bayan Lee. Aramızda halledebiliriz diye düşünüyorum?"
Bayan Lee'ye karşın sadece ikisinin duyabileceği şekilde konuşmuştu dövmeli adam.
"Peki, tamam. Uhmm polis beyler! Sanırım bir yanlış anlaşılma olmuş. Kusura bakmayın işinize geri dönebilirsiniz."
Polislerin ters bakışlarına kısa süreliğine maruz kalmıştı Bayan Lee. Daha sonra polisler geldikleri arabalara binip gitmişlerdi. Adam kapının yanına geçmiş ve Bayan Lee'nin içeri girmesini beklemişti.
Bayan Lee içeri girerken dövmeli adam, salonda meraklı gözler ile ne olduğuna bakan küçüğe bakmış ve kafası ile üst katı göstermişti. Küçük çocuk, adamı dinleyerek oturduğu yerden kalkmış ve üst kata doğru ilerlemişti.
Adam, Bayan Lee'ye salonun yolunu göstermiş ve geçmesini beklemişti. Bayan Lee salona geçip rastgele bir koltuğa oturmuş ve bacak bacak üstüne atmıştı. Hyunjin de kadının oturduğu yerin çaprazında bulunan tekli koltuğa geçip oturmuştu.
"Evet, ne teklif ediyorsun?"
Adam kadının bu üslubuna karşın sinirle solumuş ve cebinden bir çek defteri çıkarmıştı. Ortadaki büyük sehpanın üzerindeki tükenmez kalemi alıp kağıdın üzerine bir kaç rakam yazmıştı. Kalemi elinden bırakmadan yazdığı kağıdı defterden koparmış ve kadına göstermişti.
"Woah! Bayağı yüksek bir fiyat bu. 1 ay için mi istiyorsunuz?"
"Hayır, bu saatten sonra oğlun burada kalacak. Seninle gelmeyecek, sende buraya gelmeyeceksin."
"Ama böyle olma-"
"Bu parayı ikiye katlarım."
"Uhmm... Peki."
Çek defterini tekrar açıp yazdığı rakamın iki katı bir sayı yazmış ve imzalayıp kağıdı defterden koparıp kadına göstermişti. Kadın alacağı sırada kağıdı geriye çekmişti.
"Bir şartım var. İmzanı vereceksin."
"Tamam."
"Güzel."
Oturduğu yerden kalkıp üst kata çıkmış ve çalışma odasına girip çekmeceden boş bir kağıt çıkarmıştı. Tekrar aşağıya inip kağıdı sehpaya bırakmış ve az önceki kullandığı kalemi de kağıdın üzerine koymuştu.
Kadın kalemi alıp boş kağıda imzasını atmış ve beklemeye başlamıştı.
Adam imzalı kağıdı alıp kafasıyla onaylamış ve hala elinde tuttuğu ufak kağıdı kadına vermişti. Kadın kağıt parçasını eline alır almaz yüzünde güller açmıştı adeta. Ayağa kalkmış ve adamın karşısında saygı ile eğilmişti. Doğrulup hızlı adımlarla evi terk etmişti.
Adam kadının bu haline göz devirip oturduğu yerde kafasını geriye atmış ve sinirle solumuştu.
"Tanrım, bir velet için 3,5 milyar dolar verdiğime inanamıyorum."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Venom's of shade | Hyunlix Daddykink
أدب الهواةBuna ne kadar dayanabilir? ... !Rahatsız olanlar okumasın! 1#hyunlix | 230923