Is dit een droom? Ft: Bankzitters En One Direction!

-11-

Pov Harry

Het is avond en Kir en ik gaan koken. Als dat lukt dan, want ik denk dat het niet goed gaat komen. We lopen de keuken in, en pakken alles voor pannenkoeken. Dat vindt Niall lekker.

Ik gooi bloem op Kirsten, en het beland vol in haar gezicht. 'Auw! Auw!' roept ze. 'Wat is er?' vraag ik bezorgd. 'De bloem zit in mijn oog' zegt ze. 'Laat me eens kijken.' zeg ik, en kijk naar haar oog. 'Haha, gepakt sukkel.' roept ze, en gooit een volle laag bloem in mijn gezicht. 'Kir! Niet doe-hoen!' roep ik. 'De pannekoek brandt aan.' zegt ze en haalt de pannenkoek uit de pan en gooit m weg.

We bakken een stapel pannenkoeken, en zetten ze op de tafel. 'ETEN!' roep ik. 'Hallo, ik sta naast je.' zegt Kirsten. 'Goh!' zeg ik tegen Kirsten. Iedereen komt naar de tafel gelopen, en achter hun komt Niall aan gerent. 'Wacht! Ik wil ook pannenkoeken!' roept hij. Iedereen schiet in de lach, en gaat aan tafel zitten.

Pov Niall

Ik val gelijk aan, bij de pannekoeken en doe er wat stroop op. Na mijn 5e Pannekoek zit ik vol, en we ruimen met zn alle de tafel af. Kasper pakt 2 borden met één hand. Als hij de keuken in is gelopen horen we ineens iets vallen wat op glas leek. En een schreeuw. Ik ren naar de keuken toe, en zie Kasper op de grond liggen, bovem 2 gesneuvelde borden. Hij kreunt, waarschijnlijk van de pijn. Ik loop naar hem toe en vraag: 'Gaat het?' Hij kreunt, dat is een teken voor mij dat het niet gaat.

Ik help hem omhoog, en dan zie ik de grootste schrik van mijn leven. Kasper zijn hoofd zit helemaal onder het bloed, van de sneetjes. En hij heeft ook nog stukjes glas in zn gezicht. 'Raoul! Wat moeten we doen?!' roep ik. 'Omg! Je moet echt naar het ziekenhuis!' zegt Raoul met open mond. Ik til Kasper meteen op, en ren naar de auto. Ik zet Kasper in de auto, en ik kruip zelf achter het stuur. Op naar het ziekenhuis.

Als we bij het ziekenhuis zijn, kruip ik achter het stuue vandaan, en loop nou eerder ren naar de andere kant van de auto, en til Kasper eruit. Hij moet moeite doen om erbij te blijven, wat nog net lukt. Ik ren naar de balie, met Kasper in mn armen. 'Hallo, help alsjeblieft. Mijn vriend heeft een gebroken arm, en is gevallen.' ik laat zijn hoofd zien, en de mevrouw achter de balie zegt: 'Oke, jullie mogen daar gaan zitten, en jullie moeten heel even wachten.' zegt de vrouw achter de balie. Ze wijst een plek aan waar veel mensen zitten. Als er maar niemand om een foto vraagt. Ik loop naar de plek, en ga op een stoel zitten. Er komt een huilend meisje binnen, en gaat naast me zitten. 'Och, meisje wat is er?' vraag ik aan het meisje. 'M-mijn a-arm doet pijn, en en m-mama is weg. Ik weet niet waar ze is.' snikt het meisje. 'Sorry,meis, maar ik word zo opgehaald. Ben je fan van One Direction?' vraag/zeg ik met een knipoog. Ze knikt. 'En wie is jou favoriete?' vraag ik. 'Niall.' snikt ze nog steeds. 'Nou, laat ik jouw is wat zeggen? That's me!' zeg ik tegen het meisje. 'Omg, mag ik op de foto, en je handtekening?' vraagt ze. 'Tuurlijk, wat is je naam? En ben je ooit al eens naar een concert geweest?' vraag/zeg ik. 'Mijn naam is Elena, en ik ben nog nooit naar een concert geweest, maar ik wil echt heel graag. Ik zet ondertussen mijn handtekening, en maak een foto. 'Nou, kijk een heb ik een cadeautje voor jou.' zeg ik, en druk een concert+meet & greet ticket in haar hand. 'Heel erg bedankt! Wacht! Is dit front row?' vraagt/zegt het meisje. 'Ja, geniet ervan, ik hoop dat ik je nog zie, overmorgen.' zeg ik met een glimlach, en ik geef haar een knuffel. Ik zie nu pas dat ze aan het huilen is. 'Awh, je hoeft echt niet te huilen, lieve schat.' zeg ik. 'Niemand heeft zoiets liefs gedaan voor mij.' zegt ze met tranen in haar ogen, ik veeg haar tranen weg, en geef haar nog een knuffel. 'Meneer Horan?' zegt de dokter. 'Sorry, ik moet gaan. Maak er een leuke dag van. En ik hoop dat ik je overmorgen zie, bij het concert.' zeg ik nog tegen Elena, en loop dan weg. Ik ben echt blij dat ik iemand blij heb gemaakt. 'Oke, vertel, wat is er gebeurt?' vraagt de dokter. 'Nou, hij wou opruimen, en hij pakte 2 borden met één hand. Dus hij liep naar de keuken, en we hoorden glas kapot vallen, en daarna een schreeuw. Ik rende naar de keuken, en zag Kasper daar liggen. Ik hielp hem omhoog, en zag zijn gezicht, vol met bloed, sneetjes en nog stukjes glas.' zeg ik tegen de dokter, de dokter knikt en zegt: 'We gaan de stukjes glas verwijderen, en de sneetjes ontsmetten. Het zal vast een paar littekens opleveren, dus sorry daarvoor.' zegt de dokter.

Ze begint met de stukjes glas te verwijderen, en ontsmet de sneetjes. Als ze klaar is, zegt ze ons gedag, en we lopen de gang uit. Ik zie Elena weer staan, en loop naar haar toe. 'Hee, heb je je moeder weer gevonden?' vraag ik aan Elena. 'Ja, en met mijn arm is niks aan de hand, het deed gewoon pijn. Oh sorry, ik moet gaan ik zie je overmorgen.' zegt ze enthousiast. 'Doeg, ik zie je overmorgen, hopelijk!' zeg ik ook enthousiast. Ik loop met Kasper naar de auto, en zie allemaal paparazzi staan. Ik pak Kaspers hand vast en zeg: 'Naar beneden kijken, en nergens op antwoorden.' zeg ik. Kasper knikt, en we duwen ons door de menigte heen. Als we bij de auto zijn, kruip ik achter het stuur, en Kasper kruipt in de stoel naast mij

- - - - -

Hee! Ben er weeeer. Vinden jullie het boek leuk? Laat ff weten.

- - - - -

15/7/23'

- - - - -

Kusjaaass