Pastane | HYUNLIX

Bölüm -12

Hyunjin bütün gece uyumamış ve o adamı Felix'e çaktırmadan nasıl bulacağını düşünmüştü. Felix'e soramazdı çünkü sevgilisi buna gerek olmadığını söylerdi. Bir şekilde onu bulmalıydı.

Saat sabah 7 civarıydı ve bir saat sonra kalkacaklardı. Hyunjin ise bütün gece Felix'i izlemiş ve düşünmüştü.

Bir anda uzandı ve Felix'in dudaklarından onu hafifçe öptü. Sanki elinin altında kıyamadığı minik bir bebek varmış gibi hassas davranıyordu ona.

Fakat ne kadar yavaş olsa da Felix kıpırdanmaya başlamıştı.

Minik bebeği uyanmıştı.

Hyunjin gülümseyerek onun tamamen uyanmasını bekledi. Onun uyanmasını her zaman küçük bir bebeğin doğumuna benzetirdi

"Günaydın sevgilim."

Felix yan tarafındaki telefonunu aldı ve saate baktı. Daha erken olduğunu gördü.

"Neden uyandın?"

Hyunjin omuz silkti. Hiç uyumadığını söylerse Felix üzülürdü.

Felix elini uzattı ve Hyunjin'in boynundaki sargı bezine acıtmayacak şekilde dokunup okşadı. Gözleri dolmuştu.

"Doktorun verdiği ilaçları almadın değil mi?"

Hyunjin gözlerini kapattı ve derin bir nefes aldı. Almadım diyemedi. Onun canını kendi canından çok düşünen sevgilisine kendi canını hiç önemsemediğini söyleyemedi.

Felix'in gözünden bir damla yaş düştü.

"Neden bunu kendine yapıyorsun? Neden iyileşmek için çabalamıyorsun? Neden canın senin için bu kadar önemsiz sevgilim?"

Hyunjin Felix'in boynundaki elini tuttu ve boynundan çekip yatağın üstüne koydu. Sevgilisinin Onun canını bu kadar düşünmesini istemiyordu.

Felix'in elinin tersini öptü.

"Sen bunları düşünme hayatım. Ben kendim için emin ol en iyisini yapıyorum."

"Bu en iyi halin mi?" Diye sordu Felux titrek bir sesle.

Hyunjin duygusal sevgilisinin elini okşuyordu. Artık bu konuyu boşverip kendini hırpalamamalıydı.

"Ben seninleyken kötü olamam ki. Senin yanında nasıl mutsuz olurum söylesene, beni varlığı ile yaşatan adam?"

Felix kocaman gülümsedi. Üzüntüyü çabuk unutan birisiydi. Küçük iltifatlar hemen moralini yerine getirirdi.

Çalan alarm aralarındaki tuhaf sessizliği bozdu.

Hyunjin ofladı ve yorganı kafasına çekti.

"İşe gitmek istemiyorum. Tüm gün yatakta seninle sevişmek istiyorum!"

Felix'in yanakları kızardı. Ve Hyunjin'in kafasına yavaşça vurdu.

"Kalk hadi uykucu! Brownieler bizi bekliyor."

Hyunjin homurdanarak yataktan çıktı.

❤️‍🩹

"Bu gün sana yeni bir tarif öğreteceğim. Aslında çok basit bir tatlı. Yapması da çok kolay. Zencefilli kurabiye."

"Şu yılbaşında yediklerimiz mi?"

"Evet onlardan."

"Kulağa harika geliyor."

Felix gülümsedi ve tezgahın başına geçti.

"Şimdi bana tereyağı, toz şeker, bir adet yumurta, un, kabartma tozu, pekmez, tarçın ve zencefil lazım."

Hyunjin eliyle asker selamı yaptı. "Emredersiniz komutanım."

Felix güldü tek tek malzemeleri tezgaha koyan sevgilisini gülümseyerek izledi.

❤️‍🩹

"Otur bakalım. Sana öğreteceğim."

Hyunjin başını salladı ve tezgahın yanına çektikleri sandalyeye oturdu.

"Öncelikle şeker ve tereyağını tamamen bulamaç olana kadar çırpıyoruz." Dedi ve çırpıcıyı çalıştırdı.

Bir süre sonra ikisi tamamen karışmış ve kıvam almıştı.

"Sevgilim, bu karışıma bir adet yumurta sarısı ekler misin?"

"Denerim. Ama muhtemelen yapamayacağım."

Felix gülümsedi. "Sen yine de dene."

Hyunjin yumurtayı aldı yumurtanın beyazını akıtmak için küçük bir bardağı yumurtanın altına koydu. Yumurtayı tezgaha hafifçe vurarak kırdı.

Sanki dünyanın en mühim işini yapıyormuş gibi derin bir nefes aldı ve yumurtayı dikkatlice açtı.

Sonra yumurtanın sarısını tamamen beyazından ayırmak için sarısını bir yumurta kabuğundan diğerine kaydırdı ve bunu bir kaç kez tekrarladı.

Sarısı tamamen ayrılınca kocaman gülümsedi ve kendisiyle gurur duyarak sarıyı kaseye koydu.

"O kadar da beceriksiz değilmişim. Bende de varmış bir şeyler."

Felix cevap vermedi. Gülümseyerek Hyunjin'i izliyordu.

Hyunjin'in gözleri bir süre Felix'in gülümsemesinde takılı kaldı. Ona doğru bir kaç adım attı ve üstüne eğildi. Tam gülümsemesinden onu sertçe öptü ve geri çekildi. Fakat Felix onu kafasından kendine bastırdı ve tekrar dudaklarını birleştirdiler.