Herkese hayırlı günler.
Yorumlarınız beni çok sevindiriyor ve motive ediyor gerçekten çok sağolun iyiki varsınız <3
HÜMA NUR KAYA
Tamı tamına iki saattir ben mutfakta, annem evin içinde resmen bir savaş veriyorduk.
Bir ara annemin kedimi süpürdüğünü bile görmüştüm, neyseki şu an sağlıklı bir şekilde yanımdaydı.
"Şu an seni sevemem yavrum çünkü annem heran gelip bizi dövebilir"
Resmen kedim bana cilve yapıyordu, her elim dolu olduğunda yanıma gelip o minnoş gözlerini açıp göbeğini gösterirdi.
Bende kanardım tabikide ama eğer bir kerecik bile olsa benim işleri boşladığımı görürse babamın silahını alıp topuğumdan vurabilirdi. Deliydik ailecek işte ne olacak.
Yanımda efkarlı bir şarkı, diğer tarafında kedim ve hamura bulanmış ellerimle efkarlanacak en iyi adres benim için burasıydı.
Aniden kapı açılınca yerimden zıpladım, bu da bileğimin acımasına neden olmuştu.
"Hüma çık ta bir şurayı da süpüriyim, haydi!."
Ben hamurlu ellerimle anneme dönerken annem yere düşen hamur parçasına baktı
"Abov abov! Ben nerelere gidem acaba daha böreğin hamuru bile olmamış"
Annem dizlerine vura vura hayıflanırken ben sadece suratına bakıyordum.
"çık kızım çık, ben şurayı süpüriyim gelirsin."
Diyerek beni kovmuştu
"Allah aşkına anne saadet teyze gelipte senin evi temizleyip temizlemediğine mi bakıcak"
Tabi ben bunları derken elimden yine bir hamur parçası daha düşmüştü.
"Ben etrafı temizlemeye çalışırken sen pisletiyorsun resmen Hüma!"
Eli terliğe gidince ne yiyiceğimi anladığım için kaçmaya çalıştım ama nafile ana terliği olunca yiyorsun işte.
Maşallah annem keskin nişancı olcakmışta son anda sizi alamayız maalesef diyip almamışlardı sanki.
Totom sızlarken ellerimi yıkamaya lavaboya ilerledim.
Zor bela ellerimi yıkadıktan sonra salona gidip oturdum ayağım geçmek yerine dahada acısı devam ediyordu gerçekten, çok güzeldi.
Ben gözlerimi kapatmışken baban konuştu"Yine zümra hanımın gazabından kaçamamışsınız hanfendi"
Gülerek onu cevapladım"malesef zümra hanımın menzilinden çıkmak epey bir zor, senden daha iyi atış yapıyor, tam on ikiden.
O gülmeye devam ederken ben arkama yaslanıp gözlerimi kapattım.
Bir kaç gündür doğru düzgün dinlenememiştim ve umarım bu akşam benim için daha yorucu geçmezdi.
...
Nerdeyse herşey tamamdı.Üzerime pudra rengi çiçekli bir elbise giymiştim , üzerine de krem bir şal takmıştım. Ben Aynadan bakarken zil çalmıştı.Kapıdan çıkıp dış kapıya yöneldim.
Kapıyı açtığımda Aybars amcayı, abimi, timi ve, Arafı görmem bir oldu.
Ben şok olmuş Bir şekilde bakarken abim beni koltuğunun altına alıp ağzımı kapattı.
Ben napıcağımı bilmezken hepsi birden içeri girmeye başladılar.
Araf geçerken selam vermeyide unutmamıştı "selamünaleyküm"
Tabiki de cevap vermemişti çünkü
Yeterince Allaha rezil olmuştum daha fazlasına gerek yoktu.
Kafamı kaldırıp abime baktığımda içeri geçen Arafa sinirle baktığını gördüm.
Benim ona baktığımı anlayınca gülümseyip bana döndü.
"Fındığım nasılmış benim, iyimisin biraz daha" bunları derken alnımdan da öpmeyi ihmal etmemişti.
"İyi diyelim iyi olsun"gülümseyip içeri doğru adımladı bende mutfağa yöneldim. Salatayı elime alıp etrafı inceledim ve salona girdim. Herkes yerlerini almışken ben içeri girdiğimde Aybars amca ayağa kalkmıştı.
Gülümseyip elimdeki tabağı yerine bıraktım ve küçüklüğümden beri hiç değişmeyen sevinçle Aybars amcaya sarıldım.
O da gülerek beni kolları arasına aldı, gerçekten böyle bir ailem olduğu için kendimi küçük bir kız çocuğu gibi hissediyorum.
"Güzel kızımda burda olduğuna göre her zaman bayram bana artık"
Dediğinde duygulanmıştım,her buraya geldiğimde böyle diyordu çünkü.
Saadet teyze yanımıza gelip beni kolları arasına almıştı. "Oy benim güzel kızım gelmiş, sefalar getirmiş."diyerek yanaklarımdan öpümüştü.
İçim huzurla dolarken de gözlerim doldu hemen, Aybars amcayla, saadet teyzenin çocukları olmuyordu ve beni çocukları gibi görüyolardı. Onlara çok bağlıydım.
Annesinin kucağına oturmuş bize bakan bebişe baktım, çok tatlıydı Allah banada nasip ederdi inşallah.
Masaya geçerkenher kese selam verdim "holgeldiniz, biraz önce selam verememiştim de"
Ben lafımı bitirdiğimde Aybars amca konuştu
"Eee tabi şaşkınlıktan olmuştur o beklemiyordun sonuçta"
Böyle diyince Araf'a baktım o zaten bana bakıyordu.
Gözlerimi üzerinden çekip bebeğin annesine yöneldim.
"Biz tanışmamıştık ben Hüma"
"bende Hazan, Ardınç'ın eşiyim buda kızımız Erva"
Erva bana bakıp gülümsediğinde bende gülümsedim.
Yemek faslı bitmiş içeride hep beraber oturuyorduk.
"Eee ziyaretimizin sebebide biraz özür maniyetliydi" konuşan Aybars amcaya baktım bana bakıyordu.
Sonrada lafa Araf girdi.
"Aybars Albayımın da dediği gibi,ben timim ve kendim adına özür dilerim.Hüma hayallerinin böyle kötü bir şekilde sonlanmasını istemezdim, daha önceden davranıp bu operasyonu kontrol altına alamadım kusura bakma"
"Nasıl kusura bakmasın acaba"
Abimin sözleriyle ona döndüm
"Abii" kendisi bana öğütler verirken böyle yapması iyi değildi
Tekrar Arafa döndüm"Ne kusuru sonuçta hayatımızda bazı şeyleri engelleyemeyiz,istediğimiz gibi gitmez olucağı varmış demekki,ben hayallerimi gerçekleştirmeye devam ederim en önemlisi sağlık sonuçta"
"Benim kızım işte çok merhametlidir" diyerek beni göğsüne çekmişti
Şuan burada uyuya bilirdim çünkü çok yorulmuştum.
...
Bu bölüm biraz normal düzeyde oldu, biliyorum lakin diğer bölümlerde daha güzel geçicek
Sevgiyle kalın canlarım
Oy vermeyi unutmayın
👇
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ÂŞEKA
ChickLitKüçükken masumiyetle bakan gözler şimdi aşkla dolmuş,yada gözlerim şimdi o aşkı görmeye cesaret bulmuş
