ÂŞEKA

24.Bölüm

Herkese uzun bir aradan sonra merhaba ,güzel bir bölüm bırakmaya geldim lakin sizden bir isteğim var.

Yorum sayısı 100  Oy sayısı da 200'yi geçmeden bölüm atmayı düşünmüyorum çünkü bu kadar okunma sayısı varken beğeni ve yorum sayısı hep az oluyor ,bu da benim açıkçası morelimi bozuyor ,bu konuda bir açıklama yapmıştım ama herkes destek olmasına rağmen devam etti,  bende böyle bir çözüm yolu buldum umarım beni anlamışsınızdır.<3

öneri şarkı=Olmasa da olur , İsyankar

 HÜMA NUR KAYA

Şu anda ellerim cebimde Araf'ın çağırdığı parka doğru ilerliyordum ,onlara yakın olan bir park olduğu için biraz beni beklemek zorunda kalmıştı. Park alanı görüş açıma girdiğinde gözlerim onu aradı görmek istediğim kişiyi gördüğümde kalbimde oluşan bir heyecanla ilerledim, Gözlerim onu incelemeye başladığında iyice ona yaklaşmıştım , lacivert bir kaban ,boynuna sarılı bir atkı ve her zaman ki gibi özenle taranmış olan saçları ile kendini belli ediyordu..

Benim gözlerim ondayken onun gözleri salıncakta sallanan Ahsen de İdi. Her zamanki gibi buz gibi olan ellerimi ceplerimden çıkarıp arkadan ona sarıldığımda beni mest eden kokusunu hissettim, yüzünü bana çevirdiğinde alttan ona bakmaya başladım, yüzündeki donukluğun yerini sıcak bir gülümseme aldığında bana dönüp göğsüne sığınmamı sağladı ,evim olan yeri bilen vücudum bu soğuk havada sımsıcak olmuştu..

"Hoş geldin güzelim" Uzun süre sessizlikten dolayı sesi olduğundan daha kalın çıkarken gamzemi belli eden bir gülüş belirmişti yüzümde. Gözleri yanağımdaki çukurluğu bulurken dudaklarını yanağıma dokundurdu.                                                                                                                   "Beni buraya gömsünler.."
Bir kere daha oradan öptüğünde geri çekildim.
"kırarım o ağzını ha ,o ne öyle ölmek filan ,Hayırdır"
Sözlerimi bitirmeme kalmadan gözleri kısılıp gülüşünü belli ettiğinde bana güzel bir manzara bahşetmişti. O gülmeye devam ederken yüzümdeki kızgınlığın yerini bir mutluluk bulmuştu.
"kırarsın Yavrum kırarsın ..ama bence öpmen senin için daha yaralı olur"        dedikleri ile birlikte yüzünde arsız bir sırıtma belli olduğunda küçümseyen bir şekilde baktım.       
"kırdığım zaman görüşürüz"                                                                                                

kafasını olumlu bir şekilde salladığında vücutlarımızı bir birbirinden ayırdım .Buna eş zamanlı olarak da bacağıma birinin sarılması kaçınılmaz olmuştu
"Hümoşş ablam gelmiş ,hoş geldin" yavaşça olduğum yerde çömeldiğimde güzelce sarıldım

"Hoş buldum cimcime .."saçları dikkatimi çekerken kaşlarım çatıldı. "Bu saçlar ne böyle annen mi ördü" Arakasındaki örgü tutamını omuzlarına getirdiğinde gözlerini abisine çevirdi. Bende Araf'a baktığımda kafasını salladığını gördüm ,ben hiç bir şey anlamazken bana dönerek küçük saç tutamlarıyla oynadı ,yerdim bunu ,ısırırdım.

"Abim ördü güzel olmuş mu" Utanarak sorduğu soruyla kaşlarım havalandı ,bulunduğum yerden Araf'a baktığımda beni izlediğini görmüştüm ,mahur gözler ile
"Öyle mi ..çok hoş olmuş" Yüzünde güzel bir gülümseme oluşunca boynuma sarıldı ,kulağıma sesi ulaştığında gülmemek için kendimi tutum .Gözlerim tekrar Araf'ı bulduğunda bize anlamsız bir şekilde baktığını gördüm. Ahsen geri çekildiğinde ellerini önünde birleştirip utangaç bir şekilde kafasını eğdi.

Gözlerimi parka doğru çevirdiğimde Ahsen'in söylediği çocuğu görmem bir olmuştu. Yüzümdeki gülümseme iyice kendini belli ederken biraz sonra yaşanacak olan şeyler için Araf'ın elini elimin içerisine aldım o ellerimize bakarken Ahsen ne yapacağımı anladığı için tekrar sevinçle yanağımdan öptü. Diğer elimle çak yaptığımda küçük elini elimin içerisinde hissettim ,Hem sevdiğim adamın hem de küçük bir kız çocuğunun..