our town - skz

21

Ekip sık sık dışarı çıkar olmuştu son zamanlarda.
Beraber bisiklet sürer bazense sadece sahilde oturlardı.
Hava evde oturmak için fazla sıcaktı, bu yüzden olabildiğince Bang ailesinin Kafesinde klima altında veya dışarda takılıyorlardı.

Ayrıca, Changbin'in gözleri bileklik yaptıkları günden beri Seungmin'in üzerindeydi ve Seungmin kesinlikle kendisine atılan bakışların farkındaydı.

"Hyung hadi ama ağaç olduk!"
Jeongin önündeki kapıya doğru seslendi. Beraber bisiklet sürmek için çayıra gidecekleri ve Jisung'un annesinin yeni tarifi olan turtaları test edeceklerdi, tabi eğer Chan evden çıkabilirse.

"Geldim geldim." Chan ayakkabılarını giyerken seslendi.

Minho bıkkınlıkla söylendi,
"Meyve verdik ister misin Chan?"

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

En önde Felix yolu gösterirken yanındaki Hyunjinle de sohbet ediyor bir yandan. Arkasındaki ekip ise Jeongin'in sepetindeki hoparlörden gelen yüksek sesli müziği dinleyerek ikiliyi takip ediyorlar.

Yaklaşık bir saat sonrasında çayırlık alana gelen ekip bir ağacın altında turtaları test etmeye çalışıyorlar ama Jisung'un anlattığı hikayeye gülmekten hareket bile edemiyorlardı.
Gülüşmeleri bitip de turtaları test ederken Seungmin ağızına tek lokma bile almamıştı.

Bugün yiyebileceğini hissediyordu, sonuçta sevdiği insanlarlaydı ve sadece bir turta...
Fakat ona kaçamak bakışlar atan Changbin, turtayı tatmasına pek yardımcı olmuyordu.
Elindeki turtayı yanındaki Chana verip kulağına fısıldaki kısaca.
Chan diğerlerini kısaca süzüp Seungmin'e gülümsedi burukça.
Seungmin ayaklandı ve başka bir ağacın altına doğru ilerlemeye başladı.

Chan diğerleriyle sohbete daldığında ise Changbin ayaklanıp Seungmin'in peşinden ilerledi.
Seungmin ağacın altında oturmuş titreyen ellerini izlemeye o kadar odaklanmışdı ki changbinin yanına gelip oturduğunu geç fark etti.

"İyi misin?"
İki haftadır ne zaman beraber olsalar bakışları yüzünden dışarıda hiçbir şey yiyemeyen ve hırkasının kollanırını ellerine kadar çekmekten hırkasını sündürmesi sebebi olan çocuğa "İyiyim." dedi Seungmin kısaca.

Hırkaya bakarak "Hava biraz sıcak değil mi?" dedi Changbin.
Seungmin sorunun gerçek anlamını anlamıştı ama konuşmak istediği bir konu değildi, başını sallamakla yetindi.

Changbin küçüğünün durgunluğunu fark etmişti. "Turtaya hiç dokunmadın..." dedi sakince.
Tam olarak ne bekliyordu bilmiyordu ama Seungmin'in ayaklanıp
"Beni izlemekten vazgeçersen dokunabilirdim!" diye bağırması seçeneklerinden birisi değildi.
Ağızını açıp bir şeyler söyleyecekken Seungmin tekrar konuştu
"Zaten kötü bir dönem ve sen yardımcı olmuyorsun. neden sadece diğerleri gibi görmezden gelmiyorsun, neden umrunda ki?" sanki dediklerini yeni fark etmiş gibi gözleri büyüdü ve Chanın yanına gitti hızlı adımlarla.

"Aferin sana Seo!" Changbin başını elleri arasına almış dolan gözlerini saklamaya çalışmıştı.
Ardından hızla ayaklanıp gözlerini de
elinin tersiyle silip diğerlerinin yanına gitmişti.
Seungmin Chan'ın ve Felix'in arasına sıkışmış anlatılan hikayeyi dinliyor gibi yapıyordu.

Akşama kadar çayırda oturdular, ardından yolu uzatarak eve döndüler. Ertesi gün için de sözleştiler ve evlere dağıldılar.

Seungmin akşam yemeği hazırlayan ablasının yanağına küçük bir öpücük kondurup odasına çıktı.
Hırkasını çıkartıp kollarını inceledi uzun uzun.
Aklına Changbin gelince sinirle yatağına yattı ve kendini uyumaya zorladı.

Changbin ise gece uyuyamamış, Seungmin'i son gördüğündeki halini düşünüp gözleri dolmuştu.

"Amacım kötü değildi, yemin ederim ama sana söz veriyorum kendimi affettireceğim sana. Ne olursa olsun."

🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸

SELAMMMM

928481939182 yıl sonra bölüm geldi şaşırdık mı hayııır

açıkçası bölüm atmamamın sebebi bulduğum fikirde tıkanmış olmamdı

tek bir yeri aklımda yazdım ama onun öncesini, yani bu bölümü nasıl yazacağımı bi türlü bulamadım ne yazsam içime sinmedi

AMA SONRAAA

kurtarıcı arkadaşım dedi ki ver annem ben halledicem

YANİ ANLAYACAĞINIZZ

Bu bölüm 🦭 tarafından değil

🐙 tarafından yazıldı 😻

tekrar çok teşekkür ederim 🫂

umarım beğenirsiniz 💛