20'

50 2 15
                                    

"OFF OLMUYOR BU YA!" elindeki ipe dizilmiş bocukları sinirle masaya bırakırken söylendi Changbin.

Hep beraber oturmuş ellerindeki boncuklarla yüzük,kolye,bileklik yapıp zaman öldürüyorlardı birlikte.
Jeongin elindeki lacivert ve siyah boncukların olduğu yüzüğü Chan hyunguna gülümseyerek uzattı
"Al hyung! Tak bakalım nasıl olacak"
Chan avucuna koyulan yüzüğe bakıp gülümsedi ve yüzük parmağına geçirdi.
"Çok güzel olmuş Innie, sürekli takarım ben bunu!" Elini Jeongin'e gösterdi ve gülümsemesini büyüttü Chan, Jeongin kendi elleriyle yaklaşık bir saat uğraşıp yaptığı minicik yüzüğü beğendiği için ayrı mutlu olurken, bu mutluluğunu Felix'in kollarına yansıtıyordu.

"Ya Jeongin! Bir rahat dur kudurdun iyice ya!"

Jeongin hiçbir şey söylemeden sırıtmaya devam ederken o sırada Seungmin de yaptığı kolyeyi boynuna takmış kenardaki aynaya bakmak için ayaklanmıştı. Sadece beyaz ve altın rengi boncuklarla yaptığı kolyeyi boynunda incelerken arkasından geçip giden Changbin'in kulağına söylediği şey gözlerini sonuna kadar açmasına neden olmuştu

"Gayet güzel oldu sana, bu kadar gergin bakma kendine, çok güzel oldun."

Aniydi. Oldukça ani, ve garip. Grup görüşmediği sürece onunla konuşmayan Changbin, birden ona iltifat etmişti. Seungmin yerine geçerken düşündü, ya sadece hoşuna gittiğiiçindi ya da bir şeyleri başlatmak için, ikinci seçenek fazla saçma gelse de bunu da saydı Seungmin.

O sırada Changbin o beş kelimeyi sesi titremeden söyleyebildiği için çok şanslı hissediyordu kendini. O kadar ikilemde kalmıştı ki, onu iten Chan olmasa hayatta kalkmaya cesaret edemezdi.

Geçenlerde Chanların mekanına ziyarete gittiğinde biraz dalgındı açıkçası, Chan bunu fark etmiş olacak ki ona ne olduğunu sordu.
Changbin o sorudan sonra düşündü, Chan'a güveniyor muydu? Evet. Chan ona yardımcı olabilir miydi? Evet. O zaman yaşan uydurmadan direkt söyleyebilirdi

"Seungmin'i bugün plakçılarında gördüm, bitkileri suluyordu ama bir yandan da ağlıyordu, sürekli burnunu çekip kollarıyla gözlerini siliyordu. Neden bilmiyorum ama sabahtan beridir aklım onda, neden ağladığını çok merak ediyorum. Senin bir bilgin var mı Chan, eğer özel değilse söyleyebilir misin?"

Chan derin bir iç çekmişti, Seungmin kesinlikle bunu söylemesini istemezdi. Ama biraz üstü kapalı bir şekilde belli edebilirdi Chan.

"Hmm, aslında bu biraz karmaşık ve özel bir konu, Seungmin ondan habersiz bir şey söylememi çok istemezdi. Ama genel olarak bilmek istersen, etrafında onu üzecek bir etken yok, kendi dışında."

Bu kelimeler Changbin'i düşündürdü bir süre, yediklerini parasını ödeyip Chan'a teşekkür etti ve ayrıldı yanından. Eve dönerken Chan'ın cümlelerini düşündü Changbin, "etrafında onu üzecek bir etken yok, kendi dışında." tam olarak ne demekti ki şimdi bu? Eve gidene kadar bir sürü şey düşündü Changbin, aslında cevabı bulmuştu çoktan ama tamamen fark etmesi gerekiyordu.

Ertesi gün sabah sahil kenarında yürüyüş yaparken, plakçının önünden geçtiğinde tekrar aklına geldi Seungmin, sanırım dün gece düşündüğü ve öyle olmasını asla istemediği şey vardı onda.
Önceki davranışlarını ve sözlerini düşinünce daha da mantıklı geldi bu korkunç fikir.

İlk tanıştıklarında sabahladıkları gün herkes sıcaktan pişip, üşümemek için aldıkları hırkaları çıkarırken Seungmin çıkarmamıştı, halbuki hem yaz ayında olmalarından hemde ortada yanan ateşten çok sıcaktı ortalık, ve tek çıkartmayan o olunca doğal olarak dikkat etmişti.

Sonrasında bakkala gittiği bir gün Seungmin'i de görmüştü orada, bakkaldan yüzünü saklıyordu, o süre boyunca kafası bir kere bile yukarı kalkmamıştı, ve Changbin'i asla fark etmemişti bu yüzden. Ödemeyi yaptıktan sonra da hızlıca orayı terk etmişti

Bir kere de yolda yürürken sesini duymuştu sadece bir pantolonun kendisine yakışmayacağından bahsediyordu ama söyleyiş şekli kendinden iğrenir gibiydi. Çok sessiz ve derindi.

Ayrıca yine o gün, sabahladıkları zaman yani. Herkes bir şeyler yerken Seungmin asla bir şey yemedi. Sadece su içti, o kadar. Bu bile neler olduğunu anlamak için bir yeterliydi aslında, zaten çok zayıf bir çocuktu hatta Changbin ilk gördüğümde şaşırmıştı çok.

İşte bu beş kelimelik cümle birilerini artık ağlarken görmemek için atılmış büyük bir adımdı.

***************************************

AY MERHABA 😭😭🔥😭🔥🫨😔😻🙄😻🙄😻😉😊🤨🐑🔥😱😃

10 YIL SONRA TEKRAR GELDİM BÖLÜM YAZDJM

seungbin🫶🏻

Seungminim ya kıyamam bebiş 😭

Seungmin'i ne kadar çok sevdiğimi biliyor muydunuz?

Özür dilerim Seungmin seni mutlu edicem üzülme köpüş💛

Umarım beğenirsiniz 🫂

🦭

our town - skzHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin