our town - skz

9'

"YAAAAAAAAH HADİ AMA! FIRININ ORADAN ELİMDE KOCAMAN YÜKLER VE SIRTIMDA KOCAMAN BİR GİTAR İLE BURAYA KOŞTUM GEÇ KALDIM DİYE! GİTARA ZARAR GELMESİN DİYE ÇARPIK ÇARPIK KOŞTUM BİR DE! AMA BUNCA UĞRAŞIM BOŞA GİTMİŞ ÇÜNKÜ SİZİN GİBİ KANDIRIKÇI ARKADAŞLARIM VAR! BURADA SADECE SİZ VARSINIZ?! NEDEN BANA BUNU YAPTINIZ...!" Diyerek arkadaşlarına yakınmaya başladı Han dizlerinin üstüne çökerek. Seungmin ve Chan kahkahalar ile gülüp yerlerinde zıplarken Felix gülmekten ayakta zor duruyordu. Han ağlamaklı sesler çıkarırken bir süre daha gülmeye devam ettiler, bir süre daha garip sesler çıkardıktan sonra Han da dayanamadı ve o da kahkaha atmaya başladı, arkadaşları gülünce kendini tutamıyordu çünkü.  Sonunda bitirdiklerinde çok gülmekten nefessiz kalmışlardı, derin derin nefesler alarak kendilerine gelmeye çalıştılar.

Han çöktüğü yerden kalkarken karşı taraftan bir ses duyuldu otomatik olarak sesin geldiği yöne döndüler.

Dört arkadaş, diğer dörtlünün ellerinde birkaç yük ile onlara yaklaştıklarını gördüler. Onları fark ettiklerini anlamaları için ellerini sallayıp hafif seslerini yükselterek seslendiler.

Sonunda hepsi bir araya geldiklerinde ufak bir selamlaşma ve yükleri paylaşma sürecinden sonra yola çıktılar. Yolda ilerlerken bir yandan da etrafta olan yerleri gösterip nerede ne yapılıyor anlatıyorlardı. "Burası bizim fırın zaten görmüştünüz bugün  şanslıyız çünkü annem erkenden eve gitti o yüzden rahatça ve hızlı bir şekilde yola devam edebiliriz.." Jeongin hafif bir şaşkınlık ile sordu "Neden ki?" Jisung hafif kıkırdadı ve tekrar konuştu "Eğer annem sizi görseydi emin olun bir saat bırakmaz aralıksız arka arkaya bin tane soru sorardı. İlk başlarda eğlenceli gelse de bir süre sonra sorulara yetişemediğiniz için hemen gitmek istiyorsunuz. İşte bu yüzden.." Jisung tüm bunları anlatırken Felix küçük sayılabilecek bir kahkaha patlattı, Felix gülünce kalanlarda ufak ufak güldüler. "Her neyse fırının hemen yanındaki parktan geçeceğiz şimdi." diyerek elleriyle parkı işaret etti Jisung. "Tüm çocukluğumuz burada geçti her gün bu parktaydık." Dedi Seungmin gülümseyerek, " Bizim de geldiğimiz yerde böyle bir yerimiz vardı tüm vaktimiz orada geçerdi, bana orayı hatırlattı bu park." Dedi Changbin Seungmin'in lafı üstüne.
İkisinin gözleri birleşti Seungmin Changbin'in gözlerinin içine bakarak konuştu "Benziyoruz biraz" Changbin sadece ikisini kastetmemesine rağmen göğüs kafesinde bir kıpırtı hissetti ama buna çok aldırmadı.

Parktan çıktıklarında karşıya geçtiler kaldırımda yürürken sol tarafta kalan denize ve gün batımına baktılar, Hyunjin iç çekti  "Çok güzel görünüyor." Telefonunu çıkartıp manzaranın fotoğrafını çekti bu sözlerinin hemen ardından. "Katılıyorum Hyunjin, bence de çok güzel görünüyor." Diyerek gülümsedi Chan "Buranın manzarası her mevsim  güzeldir asla kötü diyemezsin manzaraya, büyülü bir yer gibi." Dedi ve iç çekti Felix'de Hyunjin gibi "Gerçekten büyülü bir yer."

~~

"Ah! İşte sağınıza bakarsanız bizim plak dükkanımızı görebilirsiniz!"
Heyecanlı bir şekilde konuştu Seungmin, tüm kafalar sağa döndü ve tabelasında kalp şeklinde plaklar olan dükkana baktı "Söylediğim gibi istediğiniz zaman gelip plaklara bakıp alabilirsiniz kapımız her zaman açık!" Sevinçle konuşunca herkesin yüzünü güldürdü Seungmin.
Yürümeye devam ederken Minho sordu "Chan sizin yeriniz nerede kalıyor peki?" Chan cevapladı
"Diğer tarafta kaldı, bir gün hepinizi götüreceğim oraya eminim ki çok seveceksiniz." Gülümsedi ve yola devam ettiler.

Sonunda her zamanki yere geldiklerinde Jisung önden koşturmaya başladı. "ÇOCUKLAR DELİ GİBİ ACIKTIMM! BENİM GİBİ OLAN VARSA HIZLI OLSUNN HEMEN YERLEŞELİM!" Arkasını dönüp diğerlerine seslendi, Başta Seungmin ve Jeongin olmak üzere herkes Jisung'a doğru hızla ilerlemeye başladı. Seungmin ve Jeongin koşuyordu orası ayrı

Ve sonunda her şeyi yerleştirip kendileri de yerleştiler. Büyük bir piknik bezi üşümemeleri için hepsinin sırtına birer battaniye ve piknik bezinin üstünde bir sürü yemek. Kesinlikle iştah açıcıydı.

"En küçük kim oluyor şimdi?" Yemeğe başlamadan önce sordu Chan.

"Ben 97 doğumluyum." diyerek devam etti
"O yaşlı bir adam." Chan Seungmin'in söylediği şeye fazla tepki vermemek için kendini zor tuttu ve konuşmaya devam etti " Her zaman yaş konusunda benimle uğraşıyor, siz fazla takmayın onu bu konuda... Her neyse! Siz kaç doğumlusunuz?"
Minho elini kaldırıp "Ben 98." Dedi
Ardından Hyunjin konuştu "00 doğumluyum ben de." Jisung Hyunjin'e karşılık konuştu "Biz de 00 doğumluyuz." Seungmin ve Felix'i gösterdi ardından "Felix ile aramızda sadece bir gün var hatta." Yıllardır güldüğü şeye yine güldü Felix.
"İkiz gibisiniz yani?" Diyerek güldü Jeongin "Bir bakıma evet bir bakıma hayır..." Konuştu Jisung ve Felix'e garip bakışlar atarken Chan.

Konuyu çok dağıtmamak adına devam etti Changbin "Pekâlâ ben de 99 doğumluyum." En sona kalan Jeongin de yaşını söyledi "01 doğumluyum ben de, yine en küçük oldum." Biraz üzgün görünüyordu Jeongin "Hey Jeongin! Sen yaş olarak küçük olsan da en olgun davranansın aramızda sıkma canını." Hyunjin üzgün görünen arkadaşının kafasını hafifçe okşadı.
"Evet sen hala bebek ekmeksin!" Changbin de Jeongin'i teselli etmeye başladı. "Bebek ekmek mi? Çok tatlı bir lakap annem duysa çok gülerdi" dedi Jisung kocaman gülümseyerek.
"Aynı kendisi gibi tatlı bir lakaba sahip" Parmağını Jeongin'in kulağına yaklaştırıp rahatsız ederken konuştu Minho.

"Pekâlâ en küçüğümüz Jeonginnie yemeğe ilk sen başla bakalım!" Gülümsedi ve kafasıyla yemekleri gösterdi Chan, Jeongin mahçup bir gülümseme ile büyük sepette olan tatlı ekmeği eline aldı ve bir ısırık aldı. Bundan sonra bir takım alkış ve sevinç sesleri ile hepsi yemeğe başladı....

-----------------------------------------------------------

SELAMMMMMMM!!!!!! SONUNDA BULUŞTURDUMMM

VE ÜZGÜNÜM JİSUNG BU BÖLÜMDE GİTAR ÇALMADI😭😭😭😭😭😭😭😭

MERAK ETMEYİN SONRAKİ BÖLÜM ÇALDIRACAĞIM HEHEHEHEHEH💛💛💛🤙🏼🤙🏼

Nasıl olmuş? Ben sevdim, baya da uzun oldu 💪🏽💞

Umarım severek okursunuz💛🥳

Ve tekrar tüm destekleriniz için teşekkür ederim 💞💝💗💘🫂🫂

Eğer bir hatam eksiğim yanlışım varsa kibar bir şekilde uyarırsanız çok sevinirim şimdiden teşekkürler 💛

🦭