Gülmek her zaman mutlu olmak için değildir. Bazen öyle gülmeler vardır ki en büyük acılarını gizlemek içindir.
Mert: Hoş geldin.
Öykü: Hoşbulduk.Mert: Ne alırsın?
Öykü: Bir kahve alırım.
Mert: Bir bakar mısınız iki kahve lütfen.
...
Mert: Şu an biraz daha iyi misin?
Öykü: Evet.
Mert: Şu an mutlu olmadığını ikimizde biliyoruz.
Öykü: Hayır, mutluyum ben gayet.
Mert: Bak herşeye gülümseyerek acını saklıyorsun, ama yapma.
Öykü: Farkettin hemen. Ama olmuyor yani yapamıyorum görmezden geliyorum ama yok.
Mert: Ya o gün evde sanki başka bir şey oldu ama anlatmıyorsun.
Öykü: Ailemin resmini gördüm. Bir ben yoktum biliyor musun?
Mert: Hangi anne- baba bunu çocuğuna yapar ki!
Öykü: Nedenini sordum ama söyleyemeyiz dediler. Bende çıktım geldim.
Mert: Bence bunun içinde farklı bir şeyler var.
Öykü: Neyse bu konuyu kapatsak olur mu?
Mert: Tabi. Ee, basset biraz kendinden senin hakkında fazla bir şey bilmiyorum.
Öykü: Ne gibi?
Mert: Mesela hobilerin neler ya da fobin?
Öykü: Hobim resim çizerim.
Mert: Güzelmiş yani bir günde benim resmimi çizer misin?
Öykü: Tabi.
Mert: Peki, fobin var mı?
Öykü: Fobim: Karanlık yani karanlıkta nefes alamıyorum.
Mert: Bunu biliyorumda neden korkuyosun ki?
Öykü: Küçükken annem ve babam beni karanlık bir odaya kitlemişlerdi.
Mert: Sen bunlara nasıl katlandın?
Öykü: Katlanmak zorundaydım birde daha o zaman iki yaşındaydım ya iki.
Mert: Peki o odada ne kadar durdun?
Öykü: Yani tam hatırlamıyorum ama akşam kitlemişlerdi ve sabah kadar durmuştum. Sonra halam gelmişti işte
tabi annemlere de baya kızmıştı eğer o gelmeseydi belkide şuan...Mert: Halan iyi biriydi galiba.
Öykü: Çok.
Mert: Anladım. Ama üzülme ne yaşadıysan hepsi geride kaldı. Artık ben varım ve seni o haplardan ben kurtaracağım, ben seni iyileştireceğim.
Öykü: İyki varsın.
Mert: Sende.
Öykü: Sen kendi ailenden hiç bassetmedin?
Mert: Benim ailem burda. Belki...
Öykü: Belki?
Mert: Bir gün seni ailemle tanıştırırım.
Öykü: Benden haberleri var mı?
Mert: Hayır, yok ama neden olmasın.
Öykü: Kalkalım mı?
Mert: Olur. Hesabı alabilir miyim lütfen?
...
Mert: Okul grubundan mesaj geldi.
Öykü: Ne yazıyor?
Mert: Yarın okulun balo gecesi varmış.
Öykü: Yarın haftasonu ama?
Mert: Bilmem öyle yazıyor. Yani herkes kendine eş bulmak zorunda.
Öykü: Eş derken?
Mert: Ya işte baloda dans edecekler.
Öykü: Anladım.
Mert: O zaman ben seni eve bırakayım.
Öykü: Evet.
...
Bölüm nasıldı?