YENİ ORTAK

One

Şirket yoğun bir kargaşa içindeydi.Herkes ordan oraya koşturuyor son kontrolleri yapıyordu.Bütün şirketin amacı Fransızlara iyi bir izlenim vermekti.Bunu başaracağımıza emindim zaten şu ana kadar şirketimizle görüşüp memnun kalmayan biri yoktu.Ama yinede en az bende diğerleri gibi heyecanlı ve stresliydim.

Elimdeki dosyalarla beraber patronun odasına doğru ilerliyordum.Her şeyin kusursuz olması gerekiyordu.Fransızlar şirketimize ulaşmadan her şeyi halletmemiz gerekiyordu.

Odanın kapısının önüne geldiğimde vakit kaybetmeden kapıyı çaldım.İçeriden gelmem için onay alınca kapıyı açtım ve içeriye girdim.Arkamdan kapıyı kapatarak masaya doğru ilerlemeye başladım.

-Sen çıkabilirsin Ava, teşekkürler." demesi ile Ava onaylar anlamda başını sallayarak elindeki tabletini kilitledi.

-Peki Bay Connell." ardından ise odadan çıkmıştı.Asistanın çıkması ile masaya yaklaştım ve elimdeki dosyaları masaya bıraktım.Masanın karşısında alacağım yanıtı beklerken farkında olmadan tırnak etlerimi kavlatmaya başlamıştım.

Bir süre önündeki kağıtlara baktıktan sonra hareketlerim dikkatini çekmiş olacak ki kafasını önündeki kağıtlardan kaldırıp masanın karşısında yeri yoğun düşüncelerle izleyen bana bakmıştı.

-Sen neden bu kadar gerginsin?" Diye sorması ile başımı yerden kaldırıp ona baktım.Başımı olumsuz anlamda sağa sola sallarken cevapladım.

-Hayır, gergin değilim Bay Connell." Bana inanmaz bakışları ile bakarken gözlüğünü düzeltti ve elindeki dosyayı masaya bıraktı.

-Otursana Adel." Diyerek masanın karşısındaki karşı karşıya olan koltukları gösterdi.Gösterdiği yere oturdum ardından ise bakışlarımı ona çevirdim.

-Noldu kızım?" Diye sordu şefkat ile.Küçük bir tebessüm yolladım ardından ise

-Şirket sınırları içerisindeyiz Bay Connell.Baba, kız ilişkimizi şirket içerisinde değil şirket dışına bırakıyoruz." Dedim.Daha önce onun bana yaptığını şimdi ben ona yapmıştım.Bunun verdiği zafer gülümsemesi ile yüzüne bakıyordum.Babam söylediklerime küçük bir kahkaha atmış ardından ise

-Öyle mi dersiniz Bayan Connell?" Dedi tek kaşını kaldırıp gülümseyerek.Gülümsemem ile söylediklerini onayladım.Babam tekrar küçük bir kahkaha attı.

-Bu her zaman için geçerli ama şu an için değil.Çünkü benim küçük kızım bir şeye tırnak etlerini kanatacak kadar gerilmiş." Bakışlarım istemsizce ellerimi bulduğunda gerçekten etlerimin kanadığını görmüştüm.Babam hızla bana masadaki peçetelerden uzatmıştı.
Elindeki peçeteleri alıp kanayan parmaklarıma tutmaya başlamıştım.

-Hâlâ sorumun cevabını alamadım." Demesi ile bakışlarımı parmaklarımdan kaldırıp yüzüne baktım.

-Klasik şeyler ya." Dedim umursamazca omuz silkerek.

-Bu klasik bir şey değil Adel, kandırma beni.Söylediğin gibi klasik bir şey olsaydı tırnak etlerini kanatmazdın." derin bir nefes aldım.Söylediklerinde o kadar haklıydı ki.

-Fransızlar." Diye mırıldandım.Babamın dikkatli bakışları karşısında derin bir nefes alarak devam ettim.

-Bilemiyorum baba, aslında bu her zaman oluyor ama ne zaman şirketimize misafirlerimiz gelse ve bu kişiler önemli şirketlerden olsa böyle heyecanlanıyorum." Diyerek devam ettim.

-Sana güveniyorum Adel bunu sakın unutma.Her zaman olduğunu gibi bunuda başaracaksın.Sakın bunun için gerilme ve canını sıkma." Söyledikleri ile tebessüm ettim.Babamın bu söyledikleri azda olsa sakinleşmemi sağlamıştı.İçimdeki stres ve gerginlik vücudumu terk ederken babam sözlerine devam etti.