Kıvırcık Prenses (Askıda)

14. Bölüm: Mafyatik Tipler

Bora ve Esila'nın abi-kardeş ilişkisine bayılan tek ben miyim? Çok seviyorum onları ya!

×××

Yine bir alarm sesiyle uyandım ve tabii ki alarm Bora'nın telefonuna aitti.

Gülerek kalktım ve yastığımı alıp Bora'nın baş ucuna gittim. Beni gören Büşra da kıkırdayıp yastığını aldı ve yanıma geldi.

Parmağımla üçten geriye saydım ardından Büşra ile yastıklarla Bora'ya vurmaya başladık.

Bora bir anda irkildi ve gözlerini açtı. Olanları idrak etmeye çalışırken "Ne oluyor ya sabah sabah?" dedi.

Büşra ürkek adımlarla geri geri giderken "Bora abi valla Esila'nın fikriydi. Bende yalnız kalmasın diye katıldım." dedi. Aralarında iki yaş vardı; Büşra'nın Bora'ya abi demesi bana tuhaf gelmemişti.

Bora tek kaşını kaldırarak önce Büşra'ya daha sonra bana baktı ve dudakları sağa doğru kıvrıldı.

Bir anda kolumu kavrayıp beni yatağa çekince afallamıştım. Beni gıdıklamaya başladığında bir yandan kaçmaya çalışıyordum, diğer yandan kendimi korumaya.

Odanın içini kahkahalarım doldurduğunda diğerleri de uyandı.

1-2 dakika sonra nihayet Bora beni bıraktı. Hala gülüyordum daha doğrusu hepimiz gülüyorduk.

Hep beraber hazırlandık ve servise gittik. Günün şarkısı "That's my girl" dü. Banu ve Büşra'nın kasıtlı yaptıklarını biliyordum.

Cüneyt arkadan "Vay be! O nasıl hareketti? Boş musun?" diye seslendi. Yalancı bir hüzünle "Malesef, sevgilim var yakışıklı çocuk." dedim ve gülmeye başladık.

✨ 👑 ✨

Servisten inip okulun girişine ilerlediğimizde tüm gözler benim üzerimdeydi ve bu durum rahatsız ediciydi. Gözlerimle etrafı tarayıp Enis'i aradım fakat aradığımı bulamayınca yüzümü astım.

Bora "Ne oldu Kıvırcık? Yüzün düştü bir anda." dedi.

Yanına gittim ve "Herkes bana bakıyor ve bu çok rahatsız edici. Enis te yok." dedim.

Güldü daha sonra her zaman ki gibi beni kolunun altına aldı. Başımı yan çevirip yüzümü gizledim. Artık bana bakanları görmüyordum.

"Bu pozisyon çok güzel. Bana bakan kimseyi görmüyorum." dedim mutlulukla.

Bora kulağıma eğilip "Daha iyi bir pozisyon ister misin?" diye sordu ve beni başka birinin yanına itti.

İstemeyerek gözlerimi açtım ve karşımda Enis'i görünce sevinçle boynuna atladım. O da ellerini belime yerleştirdi.

"Neredesin sen ya?! Sabahtan beri seni arıyorum." diye sitem ettim. Güldü ve "Buradayım." dedi.

Kıkırdayıp boynundaki ellerimi çözdüm ve yanına geçtim. Ellerimizi birbirine kenetledi. Ben de başımı omzuna yasladım. Ardından Bora'ya "Çok haklıymışsın." dedim.

Enis soran gözlerle bana baktığında kafamı 'boş ver' dercesine salladım. Uzatmayıp yürümeye devam etti. Fazla düşüncelisin be!

Haklısın Alice; fazla düşünceli.

Ben yine deli gibi kafamın içinden konuşurken sınıflarımızın olduğu koridora gelmiştik bile.