Düşmanlıktan Aşka [Gay] [BxB]

2.Bölüm

Aras'a dik dik bakıyordum, Yeliz'imin Aras'a hayran hayran baktığını fark ettim. Yeliz ona baktığımı anladı ve hemen bana masumca gülümsedi

Y: Mert, aslında iyi birine benziyor... Değil mi..?

M: Yeliz'im... Sana ve bana yaklaşmasın yeter kadınım.

Aras bana baktı ve sonrada Yeliz'e. Pis pis sırıttı ve arkamızda ki sıraya oturdu.
Hoca ders anlatmaya başladı, Aras'ın arkadan Yeliz'in saçıyla oynadığını fark ettim. Hemen onun eline vurdum

M: Ne yaptığını sanıyorsun orospu çocuğu!

Y: Mert! Aşkım sakin ol kötü bir niyeti yoktu..!

Aras pis pis sırıttı yine... Allah'ım şuan ağzına sıçmak istiyorum

A: Yeliz, senin gibi güzel bir kız böyle dört göz bir Mert'le neden birlikte?

Artık bu son damlaydı... Gözümün önünde sevgilime yavşıyor, gözlüklerime laf ediyor ve bunlar yetmezmiş gibi sevgilim Yeliz beni savunmuyor!

M: Yettin sende seni pezevenk!

Bağırdım ve Aras'ın yakasından tutup çektim, ama hoca gördü ve yanımıza geldi

H: Mert! Bırak çocuğun yakasını! Doğru müdürün odasına!

M: Ama-

H: Hemen!

Daha çok sinirlendim, Aras'ın yakasını bıraktım, küfrederek sınıftan ayrıldım, gördüğüm son şey Aras'ın pis pis sırıtması ve Yeliz'e yanaşmasıydı...
Sinirle müdürün odasına doğru yürüdüm, kapıyı çaldım ve içeri girdim, müdür odasında değildi, kankam Umut'u gördüm, bu çocuk her gün en az 3 kere müdürün odasına gönderilirdi... Ama babası ile müdür yakın arkadaş oldukları için hiçbir zaman ceza almadı

M: Lan Umut yine mi burdasın?! Ben bezdim lan şu adamı düşünemiyorum

U: öyle deme ama! Burası benim ikinci evim! Ah, müdür şuan dışarıda, sen neden burdasın?

M: Yeni gelen ibne sevgilime elini sürdü, ona bir ders verecek iken hoca gördü...

U: Ne?! Dövelim mi çocuğu, Aras mıydı neydi

M: Yok be abi dövsek ne olcak yine gelip yapışacak, neyse hazır müdür yok kaçalım. Şuan azar yiyecek havamda değilim

U: Sen iste yeter ayol!

M: ...

Hızlıca müdürün odasından çıktık ve bahçeye indik, birkaç dakika sonra zil çaldı ve benim güneşim bahçeye indi ve bana doğru koşmaya başladı

Y: Mert! Aşkım iyi misin?! Müdür ne dedi?!

U: Valla yenge Mert okuldan atılıyor

Y: Ne?!

M: Saçmalama oğlum! Neyse ya birşey olmadı Yeliz'im, senin için dünyayı patlatırım ben, o Aras pezevenkiyle yakın olma yeter

Aras birden bire arkamda belirdi

A: Benden mi bahsediyorsun?

İrkildim, Yeliz'imin elini tutup hemen ordan uzaklaştım, o ne bana ne de biricik sevgilim Yeliz'ime yaklaşabilecekti. Yeliz, Emre ve ben kantine gidip birşeyler aldık, bir banka oturup yemeye başladık, ardından Aras geldi

A: Yelizciğim, acaba-

Ayağa kalktım ve ona dik dik baktım.

M: "Ciğim" derken?

Aras yine pis pis sırıttı, onu şu anda burada boğabilirdim... Aras beni hafifçe kenara itti ve Yeliz'in yanına oturdu.

A: Yeliz, benim ingilizce notlarım hep düşük, senin ingilizcen iyiymiş diye duydum, okuldan sonra beraber kütüphaneye gidebilir miyiz? Bana yardım edersin.

Yeliz hafifçe gülümsedi ve kafasını sallayarak onayladı, şok olmuştum... Şuanda Aras'ı öldürmemek için tek bir sebep bile yoktu... Emre bana baktı ve hayır anlamında kafasını salladı...

M: Yeliz... Ama bugün okuldan sonra benim evime gelecektin... Söz verdin...

Y: çocuğun notları kötüymüş, Mert... Yardım etmek lazım, benim yerimde kim olsa böyle yapardı, değil mi?

Derin derin nefes alıyordum, içimden, "sakin ol Mert, Yeliz hep yardım sever biriydi... Bu Aras'ın suratına yumruk atmak için bir sebep değil..." Diye geçirdim.
Yere baktım ve yavaşça başımı sallayarak onayladım, Aras Yeliz'e baktı ve yine sırıttı.

A: sanırım dudağında kırıntı kalmış.

Aras elini kaldırdı ve baş parmağıyla Yeliz'in dudağını okşadı... Yeliz'in onu itmesini bekledim ama o sadece Aras'ın yüzüne baktı ve birazcık kızardı... Aras'ın yakasından tutup kendime çektim, tam yumruk atmak üzereydim ve o yine pis pis sırıttı.

A: Mert, senin baban ölmüştü değil mi? Ne acınası~