Düşmanlıktan Aşka [Gay] [BxB]

16.Bölüm

O olayın üstünden tam 5 gün geçmişti ve ben 5 gündür hastaydım... O gün sabah hemen Aras ile otelden ayrıldık ve ben eve gittim ama hastalandım...

Aras arada gelip bana yemek falan yediriyordu ve ilaçlarımı veriyordu, çünkü annem benim için bunu yapmıyordu... Aras bazen beni öpmeye, dokunmaya çalışıyordu ama ben her seferinde hasta olduğum için onu engelliyordum.

Yatağımda uzanmış dikkatim dağılsın diye telefon oynuyordum, annem ile aramız bozuk diye kadın bastı gitti yurt dışına... Paramız varmış ama benim haberim yokmuş. Aras'a mesaj atmaya karar verdim ve yatakta doğruldum.

M: Bugün hiç mesaj atmadı... Acaba bana küstü mü..?

Dün geldiği zaman beni dudaklarımdan öpmeye çalıştı ve onu sertçe itip bunu yapmamasını, yoksa onunla bir daha konuşmayacağımı söyledim... O da gözlerini sinirle devirdi ve evden çıktı, ben onun iyiliğini düşünüyorum... Ona da hastalık bulaşır diye korkuyorum ben. Birde bu halimle bana "yatalım mı?" Diyor ahlaksız..!
Kafamı iki yana salladım ve Aras'a mesaj attım.

Mert:

Aras naber yazmadın bugün merak ettim seni. Nasılsın? Küsmedin değil mi?
17:30

Görüldü 17:33

Mesajımı görmüştü ama cevap vermedi... Kalbini çok kırdım galiba... Bugün biraz daha iyi hissettiğim için onun yanına gidebilirim diye düşündüm, yataktan kalkıp hemen üstüme bir kot pantolon ve bir tişört giydim. Evi 15-20 dakikalık mesafede olduğu için çok abartmaya gerek yoktu. Dağılmış olan saçlarıma biraz şekil verip aşağı indim, spor ayakkabımı giyip anahtarı aldım ve evden çıkıp kapıyı kapattım. Şimdi ev boş hırsız falan gelir Allah korusun.

Yürümeye başladım, hala hasta olduğum için öksürüyordum ve herkes bana sanki virüslüymüşüm gibi bakıyordu... Umursamadan yürümeye devam ettim.

.......

Aras'ın evine 5 dakikalık mesafe kalmıştı ve Aras'ın annesi Esra'yı gördüm... Bana baktı ve yanıma geldi, ne hafıza varmış kadında nasıl hatırlıyor beni?!

E: Selam evladım sen Aras'ın arkadaşı mısın? Geçen bizim evdeydin de...

M: Evet hanım teyzeciğim ben Mert... Geçen biraz moralim bozuktu evinizde kaldım affedin...

E: Birşey olmaz evladım kapımız her zaman açık, genelde Aras eve erkek arkadaşlarını getirmez biraz şaşırdım ondan. Bize mi gidiyordun sen?

Gülümsedim ve başımı sallayarak onayladım, ne tatlı kadınmış ya... Keşke benim annem de böyle olsa...

E: Tamam Aras evde, ben de misafirliğe gidiyordum. Ben sana anahtarı vereyim sen sürpriz yaparsın ona, tamam mı yakışıklı evladım?

M: Tamam teyzeciğim, isminiz neydi bu arada?

E: Esra ben evladım, Aras'ın sonunda bir erkek ile arkadaş olduğunu görünce çok duygulandım sen sık sık bize gel emi evladım! Neyse ben gideyim geç kalıcam yoksa.

Esra teyze anahtarları verdi, sırtıma birkaç kez vurdu ve yoluna devam etti, kendi kendime gülümsedim. Ne tatlı kadın ya, Aras çok şanslı.

Anahtarı sıkıca tuttum ve adımlarımı hızlandırdım, eve gizlice girip Aras'ı korkutacaktım~ hehe!

Sonunda bir kaç adım attım ve evin kapısına vardım, yavaşça ayakkabı bağcıklarımı çözdüm ve ve kapıyı yavaşça açtım, hızlıca eve göz gezdirdim, Aras alt katta değildi, kendi kendime çok şükür diyip ayakkabılarımı çıkarıp eve girdim.

Kapıyı sessizce kapatıp anahtarları gördüğüm ilk sehpanın üzerine koydum. İlk katta mutfak, oturma odası ve kapısı kapalı olan bir oda vardı, her yere sessizce baktım ve Aras'ı bulamadım, üst katta olduğundan emin oldum ve yavaşça yukarı çıktım. Yan yana 3 oda vardı ve Aras'ın odasının 2. oda olduğunu biliyordum.

Sessizce koridorda yürüdüm ve 2. kapıya geldim, Aras'ın uyuyor olmasını dilerdim ama içeriden onun sesini duyunca onu korkutma planlarım suya düştü... O zaman bende aniden odaya gireyim de altına sıçsın HAHAHAHA!

Kapı kolunu tuttum ve aniden açarak içeri daldım... Dalmaz olaydım... Aras sen gerçekten iğrenç bir insansın... Şu anda Yeliz ile yatağında sevişiyordu ben de donakaldım... Aras beni görünce hemen yatakta doğruldu.

A: Mert sen hastaydın... Yani... Benimde ihtiyacım vardı... Ben...

Gözlerim dolmuştu, Yeliz bana kin ve nefret ile baktı, Yeliz çıplaktı Aras ise sadece boxer giyiyordu... Yeliz yorgan ile üstünü örttü ben ise hala şokla o ikisine bakıyordum.

Y: Niye ağlıyorsun Mert? Sanane ben ile Aras'tan? Beni mi kıskandın yoksa?

Yeliz'in dediklerini umursamadım ve Aras'a bakıp derin derin nefes aldım.

M: Allah senin belanı vermesin! İt herif!

Sinirle odadan çıkıp merdivenlere koştum, Aras ise arkamdan geliyordu.

A: Lütfen Mert dur! Sadece bir hataydı! Sen hastaydın o yüzden..! Benimde ihtiyaçlarım var!

Hala ihtiyaç diyor bana yüzsüz! Onu ittim ve yürümeye devam ettim, şu an deli gibi ağlamak istiyordum... Şerefsiz herif...