Znasz kogoś, kto cały czas mówi o sobie?
Nie myśli o drugiej osobie?
Nie zapyta, czy coś Cię boli.
Będzie mówił o swojej zabawnej roli.
Nie wysłucha Ciebie kiedy problemy masz.
Nie spojrzy też Ci w twarz.
Ty dla niego zrobisz wiele.
Od tego są przecież przyjaciele?
Możesz rozpaczać, płakać i ataki paniki mieć.
U niego nie znajdzie się dla Ciebie sekundy ćwierć.
Mogłeś stracić kogoś bliskiego.
Ba mogłeś być ofiarą wypadku samochodowego.
Taki ktoś jednak nie zada sobie pytania.
Czy boli Cię fizyczna rana?
Żałujesz potem, że o czymś mówiłeś
I, że na pomocną radę liczyłeś.
Milkniesz, więc i zostaje cisza potworna.
Z taką osobą jesteś bardziej samotna...
Lepiej jest nie mówić o swoich doświadczeniach.
Ponieważ to Ci szczęście odbiera.
Ten wiersz ma przykrą genezę. Został napisany przeze mnie po obserwacji kogoś. Sama czasem słyszałam od rodziców, że jestem egoistą... Może. Może w ich mniemaniu, bo ci sami rodzice nie zdają sobie sprawy z wielu moich cech, zainteresowań czy nawet nie wiedzą, że piszę. Grafika powstała dzięki A.I po wpisaniu słowa z tytułu.
CZYTASZ
Poezja Elektrona
Poesie"Poezja Elektrona" to zbiór różnorodnych i poruszających wierszy oraz piosenek amatorskich, które z pewnością dotkną serca czytelników. Ta emocjonalna podróż w świat słów i dźwięków odkrywa głębokie emocje i historie, które zachwycą i poruszą każdeg...
