Behind his dark Aura [ Unedited ] ✔️

Chapter 10

“Nakakapagod," sabi ko at pinunasan ang pawis sa noo ko.

Alas dos na ng hapon at ngayon lang kami natapos mag laba.

“So.. this is what it feels like to be tired because of housework." Kumento naman ni Liam na bakas din sa mukha ang pagod.

I came near him, pinunasan ko ang mukha niyang sobra ding pawisan.

“Pawis na pawis ka," sabi ko sa kaniya at patuloy lang siyang pinunasan.“Baka magkasakit ka," nag-aalalang sambit ko.

“Don't worry, I'm okay." He lifted his chin so I could wipe his neck. Tumingin siya saakin habang pinupunasan ko siya.

“This is the first time you've been this tired." Pinunasan ko rin pati ang likuran niya. Wala akong problema sa sarili ko dahil sanay ako sa hirap.

Pero siya? Natuyuan na siya dahil hindi kami nagpalit ng damit kanina at ngayon naman ay halos naliligo na siya sa sariling pawis.

“Hiara, you don't have to worry about me." Mahinang sabi niya. Maging ang boses niya ay nagsasabing pagod siya.

“Paanong hindi ako mag-aalala e ngayon kalang nakaranas ng ganito." Muli kong pinunasan ang mukha niya. “Baka kung ano pa ang mangyari saiyo."

“Don't worry my immune system is not weak." Mayabang na sabi niya.

“Dinamay mo pa talaga ang immune system mo." Mahina ko siyang hinampas.“Halika na nga sa taas ng makapag palit kana ng damit."

I didn't wait for him to answer. Hinawakan ko ang kamay niya at agad siyang iginaya paakyat sa kwarto niya...

Wala naman siyang ginawa at nagpadala nalang saakin. Sana lang talaga ay huwag siyang magkasakit.

“Go, change your clothes." I told him when we entered the room. Tinuro ko pa ang banyo.

Pero tumayo lang siya habang seryosong nakatingin saakin. “How about you?"

Napakamot ako sa ulo. “Liam hindi mo ako kailangang intindihin dahil sanay ako sa ganito." I looked at him seriously. “Sarili mo ang intindihin mo at huwag ako."

“I'm just worried about you too." Masuyo niya akong tinignan.

Lumapit ako sa kaniya at niyakap siya. “I'm fine don't worry." I kissed him briefly on the lips.

“But–"

“Magbibihis ka o hindi na ulit kita i-kikiss?" Putol ko sa sasabihin niya. Alam kong iyan lang ang pwede kong ipinakot sa kaniya.

I saw that his eyes widened because of what I said. “Okay, I will change my clothes now."

This man really loves kisses.

I laughed as he immediately turned his back on me and quickly entered the bathroom.

I told you, matatakot siya.

Habang nasa loob siya ng banyo ay naghanda na ako ng susuotin ko para pagkatapos ako naman ang makapag bihis.

Nahampas ko ang sariling noo ng makita kong wala na akong damit. Nakainis ano nalang ang susuotin ko? Naghalungkat pa ako sa loob ng closets pero wala na talaga.

Nakakaasar! Ano ba iyan.

“Is there a problem?"

Nagulat ako ngmarinig ko ang boses ni Liam sa likuran ko. Hindi ko napansin na nakatulala na pala ako sa closets kong wala ng lamang damit. Puro short at pants nalang ang laman.

“Tapos ka na palang mag bihis ang bilis naman."

“Yeah," tanging sagot niya.“Mag bihis kana rin."