Elini çıplak karnıma koyduğunda avuç içini bastırdı. "Dövüşmeyelim." dedi yalvarır gibi. "Zorla dövüştürülen küçük bir kız çocuğu gelsin istemiyorum gözlerimin önüne." sesi öyle kısıktı ki ben bile zor duydum. Beni daha çok kendine yasladı. Sanki ke...
Uzun zamandır nedensizce beklettiğim gün bugünmüş.
Umarım güzel bir yolculuk olur.
Başlama tarihi alabilir miyim?
Lütfen oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hissiz bir kalp, paramparça olur.
••• Kargaşa.
Hayatımın temelinde olan ve şu ana kadar da tüm ömrümün içinde olduğu durumun adı gibiydi.
Artık ruhum, kalbim, bedenim de bir kargaşa içinde yaşamaya alışmıştı ve en ufak kaos anına hızla adapte oluyordum.
Karşımda gördüğüm manzara çoğu kişi için dehşet verici olarak görülse de benim için günlük ve hayatın olağan durumlarından birisiydi.
Ne idiği belirsiz bir adam eline aldığı bıçağı bir sağa bir sola sallarken yalnızca izliyordum. Mekanda bulunan herkes kaçışmış, bir kenarda kalabalık ve meraklı bir topluluk halinde olayları takip ediyorlardı.
"Ne istedin lan benden?" adam bağırdı ve karşısındaki kadına doğru bir adım attığında elimdeki havluyu bir kenara bırakıp bulunduğum konumdan ayrılmak için bir adım attım. "Hayatımı sikip attınız." dediğinde bıçak elinde acemice sallandı.
Kadına baktım. Gözlerinde zerre pişmanlık taşımıyor, her ne yapmışsa fazlasıyla gurur duyuyordu. "Benim olacaksın dedim, gittin o şerefsizin elini tuttun." adam var gücüyle mekanımı inlettiğinde kadın çenesini daha dik tuttu.
"Öldür beni, hadi." dediğinde gözlerinde zerre derecede korku yoktu. "Sen anca benim bedenime ulaşabilirsin." dedi ve adam aralarındaki mesafeyi kapattı.
"Benim ruhum senden çok uzakta. Benim ruhuma bırak elin, o kirli nefesin bile değemez." dediğinde adam bir hamle yapacakken ondan daha hızlı davrandım.
Tek bir hareketimle adamın bıçak tutan elini büktüğümde neye uğradığını şaşırmış halde çığlık çığlığa bağırdı. "Ruhuna değemediğin bir insanda anca yara olursun pislik herif. O da becerebilirsen." Kulağına doğru sertçe bağırdığımda mekanın kapısına doğru baktım.
Güvenlikler hızla yanıma doğru koşup adamı aldığında adam büyük bir nefretle hem bana hem de karşımdaki kadına bakıyordu. Sürüklenerek mekandan çıkarıldığındakadın bir süre adamın çıktığı kapıya baktı ve en sonunda bana döndü. "Sağol." dedi yüzüme aynı sert ifadesiyle bakarken. "Ölümü göze almıştım." dediğinde kendi kendisine güldü ve titreyen elleriyle bir sigara yakıp dudaklarına yasladı.
Ölüm, göze alındığında bile ellerini titretirdi insanın.
"Mekanda sigara içmek yasak." diyip arkamı döndüğümde kadının göz devirdiğini göz ucuyla görmüştüm. Bar tarafına doğru tekrar yürüdüğümde, bu sefer gözlerim mekanın en köşesinde olan ve neredeyse bir haftadır peşimde olan adama takıldı. Anlık kararla yönümü ona doğru çevirdiğimde masasının önünde durdum.
