•küçücük bir alıntı•

105 10 5
                                    

Pazar günü buluşuyor muyuuz???

Özlediniz bence bizi.

Bunu hissettiğimden ufak bir alıntı paylaşmak istedim, pazar günü uzun bir bölümle geleceğiz.

Kendinize iyi bakın. 😚😚

❤️

Elbisemi beyaz seçmiştim. Kendimi temiz hissetmek için miydi bilmiyordum.

Ya da birisi bana çok yakıştırıyordu, o yüzden de olabilirdi. O günden beri daha çok bedenime yakıştırır olmuştum. Aynadan bir kaz daha aksime baktım. Çok güzel olmuştum. Dışımın güzelliği, bütünüyle mükemmeldi. Eldivenlerimi elime geçirip, çantamı da aldıktan sonra odadan çıktım. Ev karanlıktı.

Etraf sessizdi.

Her anımda yanımda olacağımı söyleyen adamsa yoktu. Yanımda değildi ve belli ki olmayacaktı. En doğrusu buydu. Benim yüzümden o insanlara katlanmak zorunda değildi.

Sen onun için katlanıyorsun.

İç sesimi duymamazlıktan gelmeyi seçtim.

Merdivenleri dikkatle inip salona ulaştığımda kendime engel olamadan etrafa bakındım. Hala ev boştu. Kimse yoktu. Daha fazla oyalanmamaya karar vererek dış kapıya ulaştım. Gideceğim biliniyor olmalıydı ki kapıda bir araba duruyordu.

Arka yolcu koltuğuna doğru yürüdüm. Birisi benim için kapıyı açtığında bakmadan biniyordum ki, burnuma dolan kokusuyla yüzümü çevirdim. Kapımı açan Araf'tı. Giyindiği takım elbisesi, dağınıklığına bayıldığım ama şimdi toplanmış saçlarıyla karşımdaydı.

"Bensiz mi gidiyorsun?" dedi ve açtığı kapıyı kapatıp beni kapıyla arasına aldı. "Cevap ver, beni almadan mı gidecektin?" dedi alınmış gibi. "Gelmekten vazgeçtin sandım." dedim gözlerim yüzüne tutunmuşken. "Ben dün sana demedim mi her anında yanında olacağım diye." Başımı salladım. Güzelliği sanırım beni hipnoz etmişti. "Dedim. Şüpheye düşmen hata." dedi ve olabilirmiş gibi daha yaklaştı bana. Bedenlerimiz sanki bir bütün olmak ister gibi birbirine çekildi.

Gözlerime baktı uzun uzun.

"Sana beyazın yakıştığını içimde tutmalıydım." dedi hayıflanır gibi. "Gidip üzerini çıkartman için yalvarmalı mıyım?" dediğinde güldüm. "Çıplak gelmemi mi tercih ediyorsun?" dediğimde kaşları çatıldı ve kendi kurduğu cümlenin farkına vardı. "Yani çıkarmak derken, değiştirmekten bahsediyorum." dedi gergince. "Akıl bırakmadın." dedi ve elini belime dolayıp beni yaslandığı kapıdan kaldırdı. Beni oyuncak bir bebek gibi oradan oraya savurması sinir bozucuydu.

Açtığı kapıdan bedenimi nazikçe geçirdi ve elbiseme dikkat ederek oturmamı sağladı. Ardından kapımı örttüğünde bir kaç saniye sonra yanımdaydı. Çok geçmeden sürücü koltuğuna Yamaç geçmişti. Araç yola koyuldu ve sonucunda ne olacağını kestiremediğim yol başlamış oldu.

Şah & Mat  Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin