RUH İKİZİM•ChanBaek•

İKİ RUH İKİZİ

//Sehun//

    Düştüğümde yan tarafımdaki gülme seslerini duydum. Kaşlarımı çatıp o tarafa doğru baktım. Salaklar çetesi bana bakarak gülüyorlardı.

"Ne gülüyonuz amına koyim?"
"Sen düştün ya ona gülüyoruz."sesi duyduğumda nefretle ona baktım. Ama onun gülüşünü görünce içimi bir sıcaklık kapladı. Sonra Luhan'ın da gülüşü yüzünde doldu. Aklımda tek bir şey vardı... Biz Ruh İkizi olabilir miydik?

//Baekhyun//

   "Sehun?" Sehun hala hipnoz olmuş gibi Luhan'a bakıyordu. Lan yoksa bu geyik kılıklı çocuk benim kardeşime büyü yapmış olmasın?

"Baksanıza çocuk dondu kaldı."dedi Yifan.
"Senin de donup kaldığın çok zaman oldu Kris."diye cevap verdi Tao hyung. Sonra tekrardan bir şey oldu ve Kris Tao hyunga bakakaldı.

//Kris//

  "Senin de donup kaldığın çok zaman oldu Kris."duyduğum tanıdık sesle kafamı yan tarafa çevirdim. Tao'yu gördüğüm zaman tam küfür edicektim ki göz göze geldik. Sonra bir şey oldu Tao'ya bakakaldım. Tao'nun gözlerine bakınca içimi bir sıcaklık kapladı. Tao'da da bir değişiklik oldu sanki o da benim gibi düşünüyordu. Yok biz Ruh İkizi mıydık?

//Chanyeol//

   "Senin de donup kaldığın çok zaman oldu Kris."yabancı bir ses Kris'e cevap verince bakışlarım yabancı çocuğa döndü. Kris de oraya baktı. Sonra bakışlarında yumuşama oldu. Ne oluyor amına koyim? Önce Sehun şimdi Kris sıra kimde? Şurdaki köpek yavrusunda mı?

//Baekhyun//

   Haydaaa ne oluyor? Neden bunlar böyle bakıyor?

"Ne oluyor ya? Kendinize gelin, kime diyorum Kris." Aklımdan geçenleri Chanyeol söyleyince ona baktım.

Sonra bir şey oldu...

Şaka şaka olmadı Chanyeol'a dil çıkartıp Sehun'a döndüm. Hala Luhan'a bakıyordu. Ensesine bir tane yapıştırdım.

"Lan Sehun ne yapıyorsun oğlum yerde kalksana." Sehun söylediğim şeyle kendine gelir gibi silkelendi. Ayağa kalktı ve gitti. Evet gitti. Zeki arkadaşım kapıya doğru ilerliyor. Biz de arkasından gittik.

"Hey! Birini unuttunuz." Kyungsoo arkamızdan seslenince ona baktık. Tao hyung ile Kris hala bakışıyorlardı.  Kai gidip Tao hyungu getirdi.

    Yol boyunca kimse konuşmamıştı. Şimdi bizim evdeydik ve kimse konuşmuyordu. Salonda ölüm sessizliği vardı.

"Şey biriniz konuşsa mı artık? Stresten saçlarım beyazladı da." Dedi Xiu.

"Sehun ya da Tao hyung biriniz orda ne olduğunu söyler misiniz artık?" Diye devam ettirdi Lay.

"Sanırım ruh İkizim'i buldum." Sehun ve Tao hyung aynı anda söylediler.

"NE?!" Dedik aynı anda. Sehun konuşmaya başladı.

"Ben düştüğüm zaman Luhan bana cevap verince ona baktım. Sonra bir şey oldu. Luhan'la Ruh İkizi olabileceğimizi düşündüm. Eminim ki Luhan da böyle düşünüyordu. Oğlum olamaz ya düşmanına Ruh İkizi olamam." Bunları duyunca kaşlarım çatıldı.

"Hayır ya Sehun. Sen öyle sanmışsındır." Dedi Lay.
"Yok oğlum saçmalamayın." Dedi Xiu.
"Olamaz." Dedi Kai.
"Birbirinizden nefret ettiğinizi sanıyordum." Dedim.
"Ben de öyle sanıyordum ama..."
"Aması falan yok Sehun çocuklar haklı biz saçmaladık." Dedi Tao hyung.

"Peki o hissettiğimiz şeyler neydi?" Diye sordu Sehun.
"Saçma sapan bir şeylerdi boşver." Tao hyung konuşurken kapı çaldı.

Kim gelmiş olabilirdi ki?

_________________________**__________________________

Beş gündür bölüm yazmaya çalışıyorum. İnternetim bitti ve yenilenmesine daha 11 gün var aw.
Ruh İkizi olayını açıklim:
Ruh ikizleri birbirlerini bulduklarında hiç hissetmediği duyguları hissederler. Birbirleriyle her an yanyana olmak isterler. Ruh ikizlerini bulamayanlar  ya da bulmak istemeyenler bir yerden sonra hayattan zevk alamazlar.

Yeni kitap yayımlandıııı!!!!!!