Chapter 10: Pain

47 1 0
                                    

PARENTAL GUIDANCE IS ADVICE!!!
THIS CHAPTER MAY CONTAIN VIOLENCE, HURTFUL WORDS THAT IS NOT SUITABLE AT YOUR YOUNG AGE!!!
























She's teary eye'd while attentively listening to Dean our new maid. Habang si Emily naman at kandong-kandong si Violet sa mga hita nito na natutulog.

"A-a-ang hirap po talaga ni hindi ko nga masyadong maisip sa aking memorya kung sino ba talaga ang tunay kung ina! " emotional nitong paglalahad.

She felt her pain sa labing anim na taong gulang kay kailangan na niyang umalis sa kanilang bahay upang magtrabaho. Hindi lang magtrabho kundi ibenenta siya nang kanyang tiyahin sa isang bahay aliwan sa Maynila tatlong taon itong nagtiis sa poder ng mga taong hindi niya kilala. Sa tatlong taon na iyon ay binaboy ang kanyang katawan at pati narin ang kanyang pagkatao. Wasak na wasak na siya. Ubos na pati kaluluwa niya pati buhay na pinapangarap niya sanang makamit ay bigla naman itong pinagkait sa kanya.

Humihikbi naman itong patuloy sa paglalahad. "S-s-ana hindi nalang ako naniwala sa tiyahin ko, Sana nanatili na lamang ako sa aming probinsya, Sana nag-aaral pa ako ngayon! Ayuko nang magpatuloy pa. Minsan mas gusto ko nang mamatay kaysa mabuhay!" Sambit nito.

Subrang paghihirap ang dinanas nito kitang-kita niya sa mga mata nito kung gaano siya nawalan ng ganang mabuhay...kung paano nito yakapin ang sarili upang nagpapahiwatig kung gaano niya hindi ang sarili niya ngayon.

She thought kung gaano man siya ka yaman noon at hindi lubos maisip na may mga tao pang naghihirap said buhay at gustong tumakas sa kanilang mga pinagdaanan.. Sobrang blessed niya kung baga nasa kanya na lahat ng karangyaan sa buhay ngunit iniwan niya ang mga ito upang makamit ang kalayaan at pagmamahal na gusto niyang makamit sa totoong mga magulang niya. She wanted to felt the genuine love that her parents never given her that fiction of imagining that kind of love. She is blessed in her life dahil hindi niya dinanas ang mga nangyayari kay Dian. Then why i am feeling regretful of abandoning my parents. Bakit nakokonsensiya ako na iniwan ko sila? Napahagulgul naman siya sa iyak dahil ulit na namang nabuksan ang sakit na kanyang tinatago ng ilang taon niyang paglisan sa realidad na kanyang tinatamasa noon. How come I am missing them, she cared for them. At the back of her mind "Are they missing me ? Because I miss them suddenly..Hinahanap baby nila ako ? Oh! C' mon desiree you knew that very well na minsan Hindi ka nila hahanapin o kukumustahin. The heck kung sa pagkakaalam nila ay patay na siya! Pagputol niya sa kanyang utak. She cant undo her past she heal herself by healing others too.

Pinahid na man niya ang kanyang namumutawing mga luha at agad na niyakap si Dian.

"Sshhhh... I know it is so hard for you dian, ang bata-bata mo pa pero dinanas mo na lahat ng pwede mong danasing paghihirap kaya saludo ako sayo! Always keep youre hope uptight because there's a reason behind that kung bakit ka nakaranas ng mga pasakit na pinapasan mo. Always do remember you can still live the way you wanted to do, wag mong isipin ang nakaraan mo kundi gawin mo itong isang inspirasyon upang magpatuloy!" Aniya.

Ilang minuto niyang niyakap si Dian bago ito kumalma. Emily still not get over dahil panay parin ang tagos ng mga luha nito.

"Dian you're 16 and Emily is 18. Sobrang babata niyo pa pero marami na kayong pinagdadaanang paghihirap sa buhay. I am so very proud of you! Sabi habang emotional na sinasambit ang mga kataga.
I am beyond bliss in my life .. Indeed, Hindi ko lubos maisip na ako nagsu-suffer sa pagmamahal while kayong dalawa naghihirap at lumalaban upang makaahon sa putikan which is kung sa akin' iyon nangyari siguro wala na ako sa inyong harapan ngayon. Siguro kinalas ko narin ang buhay ko but thank god I am blessed".

"Siguro may reason ang lahat ng ito kaya naghihirap tayo! Mga mahihirap lamang ang nagtitiis habang ang mga mayayaman ay mga mapang-ari!" Aniya ni Emily habang may galit sa tinig.

" NO! EMILY, Kahit mayayaman nakakaranas din ng kahirapan technically hindi sa pero kundi sa peacefull mind wala sila no'n contentment at wala din sila no'n pati mga anak nila ay ginawa narin nilang negosyo, thats true! Minsan nga pinipilit din nila ang mga anak nilang sumunod sa kanilang pinapagawa. Kung ang naranasan niyo ay pinagbili ay ang mga anak ng mga mayayaman rin ay kanilang pinakasal sa mga mayayamang mga tao upang lumago ang kanilang mga negosyo. Hindi nga pinagbili ngunit pinilit naman. Alam n'yo kasi ang mga mayayaman ay walang sariling buhay, lahat na lang ay kinokontrol pati buhay ng ibang tao ay pinapakailaman 'ano pa kaya kapag ka dugo na nila?" There's no such called Love is! Wala nuon at hanggang ngayon. There's no forgiveness in these world until I encountered a nice people who accept me from who I was. At pinagpapasalamat ko na dumating ako sa kanilang mga buhay!" She smile genuinely

" mahirap lang po ba talaga kayo Ate Desiree?" Tanong naman ni Emily na parang binabasa kung ano sa kanyang mga mata.

"Yes!" Ngiting saad niya. Ayaw niyang magsinungaling ngunit kailangan dahil ayaw niyang lumangtad ang buong pagkatao niya. She cant risk anything at all. Ayaw na niyang bumalik ulit sa buhay na meron siya dati masaya na siya ngayon kahit mahirap basta nagkakaintihan at may respeto higit sa lahat may pagmamahal sa kapwa ay malalagpasan nila kahit anong anos ng mga pagsubok pa iyan.

"Pero bakit pakiramdam ko hindi ka naman mahirap?" Takang tanong agad ni Emily

Lumunok naman siya sa kanyang sariling laway sa tindi ng pagkatitig nang dalawa sa kanya.

"Kasi marunong po kasi kayong mag-english e' kaya nagtataka lang kami sa inyo!' Sabat namn ni Dian.

"Kayo talaga pati pag-e'english ko ay pinupuna niyo di ba pwedeng mahilig lang akung magbasa at manuod ng mga foreign movies kaya marunong na din ako sa salitang banyaga!" Saa naman niya  na pinipilit niya sa kanyang boses ang katatagan upang hindi siya mabuking.

"Kung ganon po marunong kayo mag korean?" Excited nitong tanong ni Emily Agad naman siyang tumango. Marunong naman siya e' kunte nga lang natutunan niya iyon no'ng panahong may fashion show siya sa Korea kinuha siya sa brand endorser ng Celine Famous clothing line sa ibang bansa.

Masaya namang bumaling sa kanya ang dalawa.

"Kung ganon ano sa kanila ang salitang magandang umaga?" Excited nitong saad ni Dian

"Anneonghyeseoyo!" Sabi habang nag bow na man siya ng kaunti.

Dian and Emily giggle

Wanted NannyWhere stories live. Discover now