"Son sözlerinden sonra bir daha buraya adımını atmazsın sanmıştım."
"Senin için gelmedim küçük hanım." dedi Ricky, sigarasından bir nefes daha aldı. Hala ona bakmamakta ısrar ediyordu.
Dudaklarını birbirine bastırdı ve gözlerini devirdi, Clara. Artı...
Bölüm boyunca asla tasvip etmeyeceğim davranışlar bulunmakta. Okurken bunu göze alarak okuyunuz. Keyifli okumalar!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Clara uyanır uyanmaz Gerard'dan tehdit dolu uzun bir mesaj almıştı. Gün içerisinde evde olmazsa eğer annesine her şeyi anlatacağı ve ona zarar vereceği yazıyordu mesajda. Genç kızın annesine karşı beslediği ufak bir sevgi kırıntısı ona bir şey olmasına razı gelemedi.
Ne kadar vahşi adamının yanında kalmayı istese de gitmek zorundaydı.
Yattığı yatağın üzerini kabaca örttükten sonra valizinden çıkarttığı birkaç giysiyi dolabın içine bıraktı. Kot şortunu ve beyaz renkte ki cropunu üzerine geçirdiğinde uzun kızıl saçlarını salık bıraktı. Normalde olsa sabah rutinini tamamlamadan ve makyajını yapmadan asla evden çıkmazdı ancak buradayken kendini o tür kısıtlamalara mecbur hissetmiyordu.
Ricky'nin etrafındayken başka birine dönüşüyordu ve bunun nasıl sonuçlanacağını deli gibi merak ediyordu.
Odadan çıktığında Ricky'yi koltuk değneğine yaslanarak mutfakta kahvaltı hazırladığını gördü.
"Benim için kahvaltı hazırladığını bilmek ne güzel olurdu." dedi neşesiyle.
Adam omuzunun üzerine onu süzdü. Yüzüne sürdüğü o boyalar olmadan da ne kadar güzel göründüğü fark edince yüreği sıkıştı. Hızla önüne döndü.
"Erken kalkınca kendime kahvaltı hazırlamak istedim." dedi, doğrusu dün kendisine yardım ettiği için ona teşekkür etmek istemişti.
Clara adamın yanına yaklaşmış ve hazırladığı tabaktan bir parça salatalığı ağzına atmıştı.
"Kahvaltıya kalmadığım iyi oldu o halde."
Ricky olduğu yerde dondu birkaç saniye. Başını kaldırıp genç kıza baktı. Ciddi olup olmadığını öğrenmek ister gibiydi.
"Gidiyor musun?"
"Benden ne kadar nefret ettiğini bilmesem gittiğim için üzüldüğünü sanırdım." Gülümsedi. Bir salatalık daha aldıktan sonra kaldığı odaya girip çantasını ve valizini dış kapının önüne bıraktı. "Benim odadaki dolaba birkaç parça eşyamı bıraktım, geldiğim zaman kullanırım diye. Bir şeye ihtiyacın olursa beni ara. Yarın gelmeye çalışacağım."
Kapıyı kapatmadan önce arkasını dönmeden bağırdı. "Kendini zorlama sakın!"
Dış kapı kapandı.
Adam elinde ne varsa tezgaha bıraktı.
Bu kahvaltıyı onun için hazırlanmıştı.
Yıllar sonra ilk defa kendinden başka biri için kahvaltı hazırlamıştı. Başka bir kadın için... Lanet olası kız onu eski haline çevirmeyi planlıyorsa elinden çekeceği vardı!
