ŞEYTANLA ANLAŞMA

969 39 6
                                    

Bazen evlatlar sırtlar ebeveynlerinin yükünü

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Bazen evlatlar sırtlar ebeveynlerinin yükünü. Babası öldüğünden beri annesinin yükünü sırtlıyordu Clara. İçki problemini, sinir krizlerini, aptal Gerard'la olan evliliğini bile. Gerçi o evlilikte biraz da kendi payı olduğu için kendini suçlu hissediyordu.

Son olaydan sonra dışarı çıkma olaylarına biraz ara vermek istemişti fakat sıkıntıdan patlıyordu. Kimseyle yüz yüze gelmemek için köşe kapmaca oynuyordu resmen.

Kırmızı ojelerini alıp bahçeye çıktı. Şezlonglardan birine yerleşti ve tırnaklarını boyamaya başladı. Ojeyi ayak tırnaklarına sürmeyi bitirirken yan tarafında bir siluet fark etti. Başını kaldırıp o tarafa baktığında onu görmüştü. Vahşi adamını.

Dudakları kendiliğinden yukarıya kıvrıldı ve onu seyretmeye başladı. Bu sefer asker yeşili bir gömlek giyiyordu. Altında yine bir kot pantolon. Bir eli cebinde diğeriyle sigarasını içiyordu.

"Hrrr." dedi Clara.

Aralarında ki mesafeden onu duyamayacağını biliyordu fakat dudak okuduğunu gülümsemesinden anlamıştı.

Clara ojesinin kapağını kapattı ve şezlongdan indi. Bakışlarını kaçırmadan ona doğru yürüdü. Adımlarını tam önünde durdurduğunda adamın okyanus mavisi gözlerinde üzerinde hissetti. Bakışları önce beyaz gerdanında, kot şortunun açıkta bıraktığı bacaklarında ardından yeni sürdüğü kırmızı ojeli ayak tırnaklarında gezindi. Adem elmasının inip kalktığını görmese başını çevirdiği için üzülürdü.  

"Son sözlerinden sonra bir daha buraya adımını atmazsın sanmıştım."

"Senin için gelmedim küçük hanım." dedi Ricky, sigarasından bir nefes daha aldı. Hala ona bakmamakta ısrar ediyordu.

Dudaklarını birbirine bastırdı ve gözlerini devirdi, Clara. Artık bu küçük hanım lafından sıkılmaya başlıyordu. "Biliyor musun, bana küçük hanım demeyi kesmelisin. Yirmi üç yaşındayım."

Bunu duyduğunda tekrar ona baktı. Yüzüne eğildi. "Hala küçüksün." dedi ve devam etti. "Benim için."

"Küçük şeylerden hoşlanan birine benzemiyorsun zaten."

Tek kaşını kaldırdı Ricky. "Öyle mi? Nelerden hoşlanıyormuşum peki?"

Clara kurnazca sırıttı. Bir adım daha atarak aralarında ki mesafeyi kapattı. Şimdi ayak parmakları adamın ayakkabılarına değiyordu. Eğildi ve bir elini adamın göğsüne koydu, sertleşen meme uçları adamın göğsüne değiyordu. Yarı kapalı mavi gözler onu takip ediyor, yaptığı her şeyi merakla izliyordu. Bu cesaretle diğer elini adamın aletine götürdü. Avuç içiyle kocaman aleti kavrayarak okşadı. 

"Yasak şeylerden. Tıpkı benim gibi."

Adamın büyük aleti avucunun içinde gitgide büyürken gülümsedi Clara. Onun için tahrik olduğunu bilmek kadınlık gururunu okşamıştı. 

GEÇMİŞİN YANKILARI (BABA SERİSİ #2)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin