Düştüğümüz hal. Bi baksana bize ne haldeyiz. Komik olan bu işte. " Dediği gibi düşündüğümde bende güldüm. "Yine ne boklar yedin? " dediğimde iki elini havaya kaldırdı bana dönerek. "Valla birşey yapmadım bu sefer"
"Ozaman.. Yerimizi yine buldular. Başka paramız kalmadı ki. Yeni bir eve geçemeyiz. Bu ev de yakılmadan çıkmamız lazım. Ama sonra ne yapacağız? Son zamanlarda kimse gelmediğinden çok parada alamamıştım. "
"İşten avans isteyemez misin? "
"İkinci günden mi? O cimri adamın pek vereceğini sanmam. "
"Sen bab- yani o adama git kal. En azından bir süreliğine. Ben kuyruğumu sokacak bir yer bulurum. "
.........
"Saçmalama Yoon! Seni ortalıkta bırakamam." derken ayağa kalktım. Yoon güldü. "Ama-" dediğinde elimi ona uzatarak konuştum. "Bulucaz bi çaresini tamam mı. 'Ama'sı falan yok bunun. " dediğimde göz devirdi bana. Omzuna vurup "haydi evimize gidelim" dedim.
...
Saat gece 4 civarıydı. Halaha uyuyamamıştım. Yoongi'yi bilmem. Büyük ihtimal uyumuştur diye tahmin ediyorum. Kıçını koyacak küçük bir yer bile bulsa oraya siner uyurdu. Ama ben uyuyamamıştım bir türlü. Düşünceler beynimin dört bir yanında dönüyordu. Susmuyorlardı.
Daha iki saniye önce döndüğüm sol tarafımdan, tekrar sağıma döndüm. "Off" diye uzunca iç çektikten sonra gözlerim çalışma masamın sandalyesinde duran monta kaydı.
Satsam mı ki? Küçük bir ev alınır yinede.
Yok yaa. Saçmalama Taehyung! Off ne yapıcam ben!Yan tarafımda duran yastığı alıp başıma gömdüm.
....
Telefon alarmı sesiyle gözlerimi ovdum. Dün gece nasıl uyuduğumu bile bilemiyordum.
Yataktan kalkıp sabahlık işlerimi hallettim. Daha sonra neden özendiğimi bilmediğim halde güzel bir kombin yaptım.
Bu kombin
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KART OYUNU |taekook|
Fanfiction"Yalan söylüyorsun, yok öyle bir şey!" "Kader, genç. Hiç duymadın mı? "