Galatasaray tutan Jisung dışarıda bağırarak Galatasaray'ın şampiyonluğunu kutlarken evinde sinirden deliren fanatik Beşiktaşlı Minho.
"Oraya gelirsem seni gerçekten sikerim!"
"Ağlayabilirsin! Şampiyon Cimbom!"
Düzenleniyor
Günlerdir Minho yok diye çok zorlanıyorum.Uzun zamandır ulaşmaya çalışsamda ne bir cevap var nede bir şey korkudan ölecektim ki ona bir sürü mesaj attım.Telefonuma gelen her bildirimle derin bir nefes alıp telefona bakıyordum ama Minho hiç yazmıyordu.Sabah bir umutla yazmıştım ki sonunda cevap vermişti.Sevinerek yerimde tekrardan mutlu olmuştum.
Şimdi ne mi yapıyordum?Hazırlanıyordum.Gözümün altındaki morlukları fondöten ile kapatıp yüzüme hafif bir renk kattıktan sonra üzerime beyaz bol tshirt altıma siyah eşofman ve ayakkabı olarak da converse giydim.Hafif bir koku sıktıktan sonra artık hazırdım.
Buluşacağımız yere geldim, sade ve şık bir yerdi.Genel olarak insanların kafa dinlemek yada birileriyle beraber oturabileceği bir yerdi.Etrafa biraz baktıktan sonra arkamdan belime dolanan eller ile yerimde zıpladım.
Minho "Korkuttum mu?"
"Ha?Sen miydin?"
Minho "Kokunda huzur buldum, kokun çok hoşuma gitti."
"Kokum mu?Ha tabi olabilir yani."
Ağzımdan başka laf çıkmıyordu sanki susup kalmıştım aptal gibi!Alt tarafı iki üç cümle kurup teşekkür edecektim.Gerçektende Minho aklımı başımdan almıştı.Elimden tutup beni müsait bir yere oturttuktan sonra kendiside benim karşıma oturup gözlerime dik dik bakıyordu.Bakışları beni aşka getirirken dilimle yanağımı dolduruyordum.
Minho "Bir şey yemek ister misin?"
"Hayır.Önce ne olduğunu ve neden kaçtığını anlat.Meraktan öldürdün beni!"
Minho "Peki.Başlıyorum sözümü kesme."
"Tamam!"
Minho "Sizde içtikten sonra sabah kalkıp biraz etrafı topladım ve sonra size 'Ben gidiyorum.' diye bir not bıraktım.Aslında sadece işe gidiyordum.Şirkete geldiğimde her şey normaldi ama sonra babamı gördüm.Odamda benim masa sandalyemde oturmuştu.Bana dönmeden konuşmaya başladım.Bütün toplantılar zaten bendeydi bütün işi bana bırakmıştı.Buna yinede bir şey dememiştim, ama annemle aramın bozuk olduğunu kardeşimin benim yerine çalışması gerektiğini falan söyledi bende sinirlendim o zaman gelsin çalışsın benim gibi zekiyse ve çalışkansa dedim.Babamda durur mu bağırıp çağırmaya başladı.Öyle öyle olay büyüdü bütün şirket bizim kavgamızı duydu.Hep o kardeşim yüzünden.Ailemden nefret ediyorum.Sonra işte eve geldim, biraz dinlenip kendimi toparlayacaktım ama kardeşimin yazdığı şeyle dahada sinir oldum.Bana babamın haklı olduğunu benim saçmaladığımı iğrenç bir evlat olduğumu söyleyince yaşamak için bir amacım yok diye düşündüm.Kendimi iğrenç biri gibi hissettim.Sonra işte burada benim aileme sinirlendiğim zamanlar geldiğim bir yer vardı.Yine buraya geldim, sinirime hakim olamıyordum ve 2 gün boyunca hiç bir şey yapmadım telefon rahatsız etmedeydi.Sıkılıp telefonun rahatsız etmesini kaldırıp sesini açtım.İlk senin mesajın gelince önemli biri olduğumu hissettim.Bu yüzden buluşmak istedim." Dolu gözleri arasında böyle konuşurken kalkıp ona sıkıca sarıldım.
"Ne olursa olsun senin yanındayım.Sen benim en yakınlarımdan birisin.Seni çok seviyorum tamam mı?"
Minho "İlk defa biri beni seviyor" Burukça gülümseyince bir kez daha lanet ettim bu dünyaya.
"Her zaman biri seni sevecek."
Minho "Hadi eve gidelim.Senide boş yere yordum buraya."
"Sorun yok.Araban burada mı?"
Minho "Evet."
Arabaya binmiştik.İkimizde tek kelime etmeden yola bakıyorduk.Konuşmak istesemde laf bulamıyor ağzımdaki konuşma hücresini yutuyordum.Radyoda çalan şarkı o kadar çok dikkatimi çekmişti ki şarkıyı telefon sesim bile yapabilirdim.
"Belki bir şarkının her sesinde Belki bir sahil meyhanesinde Belkide içtiğim sigaranın dumanısın
Bir yıldız gökte kayıp giderken Islak bir yolda yalnız yürürken Bambaşka bir şeyi düşünürken Aklımdasın
Geçmiş değil bugün gibi Yaşıyorum hala seni Sen hep benim yanımdasın Gündüzümde gecemdesin Çalınmasın söylenmesin Sen benim şarkılarımsın."
Minho "Sen benim şarkılarımsın."
"Ne?"
Minho "Şarkının ismi sen benim şarkılarımsın."
"Ha, sağol."
Minho "Her şeyi tam anlattıkta Biz yine yarım kaldık Herkesi anladık ya yine biz yarım kaldık Bize her şeyi öğretmişler yalnızlığı es geçmişler. Gece ince mevzu derin bak yine biz bize kaldık."
"Sesin... Sesin çok güzel."
Minho "Teşekkür ederim Sincabım."
"Senin sincabın olacaksam okeyim."
Minho "Her zaman benim sincabım olacaksın."
Utanarak önüme dönmüştüm.Uykum o kadar çok geliyordu ki bayılacak gibiydim.İki gündür neredeyse hiç uyuyamamıştım.Derin bir nefes alıp başımı cama yasladım.
Minho "Uyuyabilirsin sincabım, ben seni eve taşırım."
"Gerçekten mi?"
Minho "Gerçekten."
Yavaşça gülümseyip gözlerimi kapatmıştım.Minho'nun huzurlu sesi kulaklarımı doldururken bir kez daha aşık oldum ve uykuya hapsolmuş bir şekilde uyudum.
Devam edecek... İyi gecelerrrr dinlediğim şarkılardan koydummm
BU ARADA SMUT OLSUN MU?FIKIRLERINIZI YAZARSANIZ COK MUTLU OLURUM.
HER NEYSE UYUYUN BEBEKLERIM💝
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
