Lee Know
İnsanlar o kadar kötüdür ki, sizinle gülüşüp arkanızdan vurmayı çok severler. Henüz 14 yaşındayken ilk defa birinden hoşlanmıştım. O kadar aşıktım ki ona bir şey olmasın diye dayak yiyordum. Aradan 1 kaç ay geçti ve ben açılmam gerektiğini düşünüp onun yanına gittim, gözlerine baktım ve seni seviyorum Peter Pan dedim. -Tabi o zamanlar kimse onun gerçek ismini bilmiyordu, defalarca ona sormama rağmen her zaman "Ben Peter panım!" diyip sorduğum sorudan kaçıyordu.- Peter pan bana dönüp gülümsedi, sadece bir gülümsemeyle kalbim aydınlanmıştı sanki, sonra çıkmaya başladık. Her şeyimi anlatıyordum, ona hiç dokunmadım onunla sadece evlilik hayali kurdum. Çocuktum işte. Biraz zaman geçtikten sonra deprem olayları yaşandı ve hepimiz sağ salim kurtulduk.
Sonra okul başladı ve Peter pan ile dahada yakınlaştık. 1 hafta sonra okulda herkes beni konuşmaya başladı.
Bana annesiz, yetim ve enkazın altında kalan ukala diyip alay geçmeye başladılar, ayreten bütün hayatım bütün yaşadıklarım okula yayılmıştı. Bunu yayan kişi ise Peter pandı. Bunu ilk öğrendiğimde ağlayıp bunların doğru olup olmadığını ona sordum, tek söylediği şey "Ben yaptım. Hepsini ben yaptım."demesiydi. Ben o an bir kez daha enkazın altına girdim.Eve geldiğimde babama sular seller gibi ağlayıp okulu değiştirmesi için yalvardım ve sonunda okulum değişti. Artık daha huzurluydum, kendimde bir sürü değişim yapmaya başlamıştım. Bu nedenle de bana çıkma teklifi eden, aşık olan kişi çoktu. Okulun en popüler öğrencisi bendim -9. Sınıflardan ilk ve tek popüler öğrenciydim.- benden büyük olanlar bile beni seviyordu ama ben ilk ve son aşkım her zaman dedim ve gelen bütün teklifleri reddettim.
Hyunjin "Ya, hyung!"
"Ha? Ne oldu?"
Hyunjin "Öğle arasına girdik. Aşağıya inelim mi?"
"İyi olur. Oturmaktan sıkıldım."
Felix "Şey merhaba! Hyunjin ile ben oturabilir miyim? Bir derslik lütfen!"
Karşımda konuşan çocuk gözlerinden anladığım kadarıyla gerçektende Hyunjin'e karşı birşeyler hissediyor olabilirdi."Peki. Hatta ikiniz takılın ben biraz okuldakilerle tanışayım."
Felix "Teşekkürler hyung! Hadi gidelim Hyunjin!"
Aşağıya inerken arkamdan bağıran ismimi söyleyip yerinde zıplayan kişileri gördüm, alışıktım. Kantine indiğim gibi etrafa göz gezdirdim. En köşede oturup bana dik dik bakan çocuğa karşı ne var gibisinden kaş göz yapsamda anlamadı. Hızla çocuğun olduğu tarafa doğru ilerlemeye başladım. Arkadaşlarına buraya geliyor gibisinden bir şeyler söylüyordu.
"Niye bakıyorsun dik dik?"
Jisung "Yakışıklısın diye şey ettim."
"Etme. Hem sen kimsin? Siman tanıdık geldi."
Jisung "Jisung ben! Tanıştık ya daha sabah! Hafızan kötü mü?"
"Sevmediğim nefret ettiğim insanların ismini pek hatırlamam. Her neyse dik dik bakma yiyecek gibi."
Jisung "Niye bu kadar kabasın? Ne bu kabalık? Diğerlerine karşı çok kibar ve neşelisin Sirius?"
***
Peter Pan "Gökyüzündeki yıldızlar çok güzel değil mi?"
"Evet lakin senin kadar parlak değiller Peter Pan."
Peter Pan "Hayır, gök yüzündeki en parlak yıldız sensin Sirius."
"Sirius mu?"
Peter Pan "Evet, sen benim Sirius'umsun."
***
"Bana bir daha Sirius dersen seni öldürürüm!"
Jisung "Neden Sirius? Anısı mı-"
Sözünün kesilmesinin sebebi benim sert yumruğumdu. Sanırım bugün Peter Pansız geçen 4. yılımdı, o yüzden biraz sinirliydim. Jisung'un üzerine çıkarak daha sert yumruk atmaya başladım. Etraftaki herkes bizi ayırmaya çalışıyordu. Nihayet ayırmayı başarmışlardı. Yerde yatan yüzü kanlı bedene baktım.
Jeongin "Ne yaptığını zannediyorsun!? O sana hiç bir şey yapmadı!"
"Tamam."
Jisung "Sorun yok. Özür dilerim Lee Know, seni kışkırtmamalıydım."
"Tamam."
Changbin "Yeter artık! Özür dilemelisin Jisung'dan şu yüzünün haline bir bak ya! Mahvettin çocuğu."
Hyunjin "Abi? Neden dövdün Jisung'u?"
Felix "Şey müdür geliyor!"
"Gelsin."
Müdür "Ne oluyor burada Lee Know? Geldiğin ilk günden kavga çıkarmışsın."
Jisung "Özür dileriz hocam. Bir daha olmaz."
Müdür "Olmasın!"
Müdür arkasını dönüp giderken Jisung'a baktım. Burnunu peçete ile siliyordu. Ağlayacak gibi bir hali vardı. Sanırım ona gerektiğinden fazla vurmuştum.
"Jisung."
Jisung "Efendim?"
Cebimdeki temiz bezi çıkartıp uzattım.
"Al."
Bana tereddüt ile bakıyordu. Elimdeki temiz bezi Jisung'un eline verip arkama bakmadan oradan ayrıldım. Sınıfa gelip çantamı aldım.
Hyunjin "Nereye?"
"Eve gidiyorum."
Hyunjin "Okul bitmedi ki hyung."
"Erken gidicem Hyunjin."
Hyunjin "Peki."
Devam edecek...
Hey aktifliğim azaldı! Kendimi kptu hisseymeue başladım agkicam
Yorum yapsanıza loo
BUGUN PARKTA ERIK DALI ACTIK MANYADIK IYICE KAYSKWYFHSKXGDKSLXHSKDJSKFYR
BIR TANE ABI VARDI KAFAMIZA TOP ATIYORXU MANYAK AGA
YARIN KUTUPHAFANA YENI BOLUM YAZCAM BEBISLERIM3E33
SIZI UEDIM BOYLW SAPSUPPP💝
00.00
BABABAYS
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Fuck You Bro|Minsung
FanfictionGalatasaray tutan Jisung dışarıda bağırarak Galatasaray'ın şampiyonluğunu kutlarken evinde sinirden deliren fanatik Beşiktaşlı Minho. "Oraya gelirsem seni gerçekten sikerim!" "Ağlayabilirsin! Şampiyon Cimbom!" Düzenleniyor