control, pablo gavi.

03

'Senin benimle derdin ne?'

Direkt olarak Pablo'nun yüzüne bakıyordum. Sorduğum soruyla Pablo da bana doğru baktı ve cevapladı.

'Seninle herhangi bir sorunum yok.'

Ne demek benimle herhangi bir sorunu yoktu? Az önce ona beni korkuttuğunu söylemiştim, ki gerçekten de kalbime inmişti ve bunu yüzüme bakan herkes anlayabilirdi, bunun için ne bir özür diledi, ne de herhangi başka bir şey söyledi.

'O zaman niye beni sürekli tersliyorsun? Az önce seninle konuşmaya çalıştım ve yüzüme bile bakmadın!' Cümlenin sonuna doğru sinirlendim ve sesimi bir tık yükselttim.

Sanki sinirlenmemden keyif alırcasına, bir şey başarmışcasına yüzüne kendini beğenmiş bir sırıtış yayıldı. 'Benim için bu kadar önemli olduğunu düşünmek komik.'

Dilini üst dudaklarının üzerinde gezdirdi ve konuşmaya devam etti. 'Seninle bir sorunum yok, çünkü benim için hiçbir şey ifade etmiyorsun.' Eliyle hemen önümüzde duran topu gösterdi. 'Bu topla bile senle ilgilendiğimden daha çok ilgileniyorum.'

Aramızda geçen bu konuşmadan sonraki birkaç saniye gerçekten hiçbir şey söyleyemedim, düşünemedim. Egoma sert bir darbe almıştım, bununla birlikte kalbimin orta yerinde bir nefret kıvılcımı yanmıştı.

'Sen kendini ne sanıyorsun? Sadece seninle de diğerleriyle olduğu gibi konuşabilmeye çalıştım, ama sen buna değen biri değilmişsin. Bundan sonra buna göre hareket edeceğim.'  Ayağa kalktım ve benchten hırkamı aldım. 'Umarım seninle daha fazla iş yapmak zorunda kalmam. Çünkü şu andan itibaren yüzünü bile görmek benim için bir işkence olacak.'

Söylediklerime hiç oralı gibi durmuyordu. Kollarını iki yana 'keyfine göre' dercesine açtı. Gözlerimi devirdim ve derin bir nefes verdim. Diğerlerine çıktığımı haber verdim ve Maria'ya beni alması için kısa bir mesaj çektim.

İlk önce onun sinirlerini bozuyormuşum gibi davranışlar sergileyip, sonra da onun için hiç bir şey ifade etmediğimi söylüyordu ve kendince beni aşağılıyordu.

Otoparkın önünde beklerken Pedri de çıkageldi. 'Sen de mi çıkıyorsun?'

'Ah, evet. Bugün ikinci antrenmanlara kalmayacağım. Senin moralin mi bozuk, benchte de öyle görünüyordun?'

İç çektim ve cevap verdim. 'Pablo. Sanırım benden pek hoşlanmıyor.'

'O iyi biri, zamanla açılacaktır. Söylediklerini çok ciddiye alma, alışmakta zorluk çeken biri.'

'Pedri, inan görmezden gelmeye çalışıyorum ama ben ona kötü hiçbir şey yapmadım. Sadece nedenini anlayamıyorum.'

Pedri bir şey hatırlamış gibi dudaklarını 'a' şekline getirdi ve kaşlarını kaldırdı. 'Bu konu hakkında bir tahminim var ama şimdilik kendime saklayacağım. '

'Ama böyle de beni meraklandırdın. Söyle lütfen, yoksa çatlarım ben.' Cümlemi bitirir bitirmez Maria önümüzde durdu.

'Bak, bu öğrenmemen gerektiğine dair bir işaret. Sonra görüşürüz, Sara.' Pedri elini görüşürüz dercesine salladı ve otoparka kendi arabasını almaya girdi. Ben de arabaya bindim ve emniyet kemerimi bağladım.

O gün olan her şeyi tek tek Maria'ya rapor geçiyordum. En sonunda konu Pablo Gavi'ye gelmişti. Aramızda geçen küçük çekişmeyi ona anlattım.

'Sara, seni kıskanıyor falan olmasın?' Bu dediğine bir kahkaha patlattım.

'O kendini o kadar yukarıda görüyor ki, eğer böyle düşündüğünü bilseydi kriz geçirirdi. '

'Ama başka bir sebep bulamıyorum. Yoktan yere seni böyle aşağılamaya çalışması akıl kârı değil.'

'Ah, onunla ilgili ne akıl kârı ki? Ondan kelimenin tam anlamıyla NEFRET ediyorum. Tanrım, onunla sık sık görüşmek zorunda kalırsam kendimi boğacağımdan korkuyorum.'

Maria söylediklerime güldü. 'O kadar sinirlenirsen kendini değil, o kendini beğenmiş çocuğu boğ. Hem bakarsın choking fantezisi vardır.' Bu söze ikimiz de kahkaha attık.

'Bence boğulma değil de boğma fantezisi olabilir.' Maria'dan aldığım yan bakışla konuyu kapattım. Gündelik şeylerden bahsederek eve vardık.

Duş alıp birkaç bölüm Gossip Girl izledim. Dizinin başından kalkmış, saçlarımı kurutuyordum. Marian banyoma daldı. 'Twitter'da neyin gündem olduğuna bak.'

Twitter'ın her yerinde bir video dolanıyordu. Ben diğerlerine hareketleri öğretirken, 'sevimli Gavira' hareketleri uzaktan öğrenmeye çalışıyordu.

Bu benim için komikti, çünkü dansımı aşağılamış ve öğrenmek için uğraşmayacağını söylemişti. Bu videoysa tam aksini gösteriyordu. Yüzümde bir zafer gülüşü belirdi, artık ona karşı kullanabileceğim bir kozum vardı.

Beni tekrar yerin dibine sokmaya çalışacaktı, bu kesindi. Ama bu sefer benim de elimde bir gücüm vardı. Maria kafama hafifçe vurdu. 'Neye gülüyorsun, salak. Herkes seni Gavi'yi dışladığın için linçliyor. Yorumları okusana.'

Yorumlara tıkladım, tıklamaz olaydım.

'Bu Sara nasıl olur da Gavi'yi böyle dışlar. Kendini ne sanıyor??🤬🤬'

'O bir kalktak.'

'Sanırım fazla götünü kaldırmışız.'

'Yanlış kişiyi ünlü etmişiz gençler.'
   _'Bunu ben ünlü etmedim aq'
        _'Öne çıkarılanlarda geçen hafta paylaştığın
           hikaye öyle demiyor ama.'

Gördüklerime inanamıyordum, 7 saniyelik bir klipten nasıl olur da bu kadar çok şey çıkarabilirlerdi? 'İnsanlar delirmiş olmalı. Olayın bu olmadığını biliyorsun.'

'Hepsi bu şımarık çocuk yüzünden, kafana takma.'

'Ne takacağım, elimde artık bir koz var. Bana dansımın 9 yaşındaki çocukları ilgilendirdi ve öğrenmekle uğraşmayacağını söylemişti.' Gözlerimi kısarak sordum. 'Elime onu alt edebilecek böyle bir fırsat geçti, tabii ki de umrumda değil.'

'Ahahah, sanırım senin nefretini fazla hafife almışım.'

İkimiz de kıkırdadık. Saçlarımı kurutmak üzere tekrar kurutucuyu açtım, Maria da söylenerek odamdan çıktı.

Saçlarımı kurutup uyumak üzere yatağa yattığımda aklımda Barcelona'da geçireceğim diğer 44 günün nasıl geçeceği vardı. Umarım hepsi bugünkü kadar sinir bozucu geçmezdi.

****

Helloo!!!

umarim begeniyorsunuzdur, asil olaylar ve etkilesimler bu bolumden sonra baslayacak. bu bolum cok da icime sinmedi betimleme eksikliginden dolayi, ama geciktirmek istemedim her gun bolum paylasmak istedigim icin.

bolum uzunluklari boyle iyi mi? biraz daha uzatmak istiyorum bolumleri. fikirleriniz benim icin onemli.

okuyorsaniz oy vermeyi ve yorum yapmayi unutmayin lutfen, bu beni daha cok yazma konusunda motive ediyor. yarinki bolumde gorusuruuzz!! <3