control, pablo gavi.

13

Dün gece bir arkadaşımdan aldığım sürpriz mesaj üzerine bugün bir ev partisine gidiyordum. Genelde böyle partilere sık sık çağırılsam da büyük bir çoğunluğuna katılmıyordum. Böyle ortamlarda her zaman ya sonradan bir olay olurdu ya da bu partiler zaten olan bir olay üzerine düzenlenirdi. Ben de katılmayarak o an orada olup ortamın negatifliğini üzerime çekmeyi tercih etmemiş oluyordum.

Ama bu sefer durum farklıydı; hem bu davet reddedemeyeceğim birinden gelmişti hem de ben gerçekten kafa dağıtmaya ihtiyaç duyuyordum. Düşünmekten kafayı yemek üzereydim; şarkıyı bir türlü istediğim şekilde yazamıyordum, Amerika'daki evlerimle alakalı bir sürü sorun çıkmıştı ve ben İspanya'da -kilometrelerce uzakta ve hatta başka bir kıtada- olduğum için çözemiyordum, kuzenim ikiz doğurmuştu ve iki haftadır hala ziyaretine gidememiştim, Pablo hakkında saçma sapan konuşmuştum ve büyük ihtimalle şu an benden nefret ediyordu. 

Ah, gerçekten kafa dağıtmam gerekiyordu yoksa akıl sağlığımı yitirmem an meselesiydi. Arabanın aynasını indirip klasik siyah chanel çantamdan çıkardığım kırmızı ruju dudaklarımın üzerinden geçirip tazeledim. "Daha ne kadar gideceğiz ya, yarım saattir yoldayız. O kadar uzakta gözükmüyordu haritada."

Maria da benim gibi sıkılmış olsa gerek, ofladı. "Trafik var ya, sanki tüm ülke aynı partiye gidiyor."

Bu fikre güldüm. "Tüm ülke değil ama senin eski sevgilin de geliyor, biliyorsun değil mi?"

"Hangisi?"

"Şu skam'de oynayan çocuk."

"Ha, bir şey olmaz ya, kötü ayrılmadık. Bir hafta sürdü zaten."

"Ben öyle hatırlamıyorum, çocuğa sinirinden telefonu duvarda parçalamamış mıydın?"

"Sonradan düzelttik, hem sanane? Senin vukuatlarını hiç açmayalım bence."

"Aman aman, kalsın."

"Kendine gelince hemen sustur, bana gelince yok."

"Hadi hadi sen arabayı sür, köle."

Maria ters ters bakıp yola döndü, ben de sosyal medyadaki gezinmelerime devam ettim. Aniden karşıma çıkan tweetle afallamıştım.

@barcelonafannews
Pablo Gavi ve Nicole Reina'nın dün akşam aynı mekanda görüntülendiği bilgisi elimize ulaştı. İkilinin birkaç haftalık bir ilişkisi olduğu söyleniyor.

Bu haber doğru olamazdı, değil mi? Öyle bir şey olsa bilirdim, değil mi? Öyle bir şey olsa ben illaki duyardım, değil mi? Zaten dört haftadır onlarla bir şekilde etkileşimdeydim ve böyle bir şeyin gerçek olma ihtimalini duymam gerekirdi, değil mi?

"Değil mi?" 

Maria kafa karışıklığıyla cevap verdi. "Ne değil mi?"

Kafamı iki yana salladım ve cevap verdim. "Bir şey yok, dışımdan konuşmuşum. "

Bu haberin doğru olma ihtimali bile kalbime tabiri caizse bir hançer saplanmasına yetmişti. Acaba gerçekten böyle bir şey vardı da ben mi kaçırdım, ben mi her şeyi farklı algıladım diye düşünmeden edemiyordum. Evet, aramızda somut olarak hiçbir şey olmamıştı ama yine de bu benim kendi içimde bir takım hisler beslememe engel değildi. 

Ne olur gerçek olmasın, diye geçirdim içimden. N'olur gerçek olmasın.

Sonunda vardığımızda yol boyunca ayaklarıma eziyet etmemek için çıkardığım çantam gibi siyah olan topuklu ayakkabılarımı tekrardan ayaklarıma geçirdim. Maria çoktan çıkmış beni bekliyordu. Beraber içeri girdiğimizde parti sahibinin çoktan insanlara karıştığını gördüm, Ivan'dan aksini beklemezdim zaten. İlerleyen zamanlarda etrafta dolanırken onu bulacağımı umuyordum, ama emin değildim. Ne de olsa 4 katlı koca bir malikaneydi burası, asla karşılaşmama ihtimalimiz de yok değildi.