en sevdiğim nefretim

bu sefer inan

İkiside birbirine bakıyordu.
Jisung,
-" Hayır, hayır bu olamaz." Dedi sessizce.

-"Senin burada ne işin var Jisung?"

-"Sakın burada yaşadığını söyleme."

-"Burada yaşamasam neden burada olayım?"

-"Ya hayır ya, o kadar oda varken nasıl senin olduğun odada kalacağım ben?"

-"Ne."
Minho anlamadı. Gerçekten Jisung ile aynı odada kalmayacaktı herhalde, Jisung şaka yapıyordu.

-"Şaka yapmayı kes, neden buradasın dedim."

-"Şaka yapmıyorum ben burada işe başladım, evim olmadığı için patron bana burada kal dedi."

-"HA SEN BİRDE İŞE BAŞLADIN YANİ? BENİM PEŞİMİ BIRAK ARTIK SENİ GÖRMEK İSTEMİYORUM."

-"Bende meraklı değilim zaten Minho."

-"GİT O ZAMAN MERAKLI DEĞİLSEN."

-"Hayır gidemem paraya ve eve ihtiyacım var. Sen git o zaman başka bir yere yada konuş patronla."

-"Şimdi beni kendi odamdandan mı kovuyorsun? Buraya ilk ben geldim. Patronla konuşacağım."

-"Konuş zaten bende seninle aynı odada kalmak istemiyorum"
Minho göz devirip hızlıca odadan çıktı.
Sinirden gözü dolmuştu, Jisung hep karşısına çıkmak zorundamıydı? Birde kendi odasından kovuyordu.
Sinirden nereye gittiğinin farkında değildi. Sonra patronun odasına ters bir yolda gittiğini fark etti.
Hızlıca yön değiştirip patronun odasına koşmaya başladı.

Minho patronun odasına hızlıca daldı. Saygısızlık yaptığının farkındaydı fakat sinirden gözü dönmüştü. Müdür,

-"Nasıl böyle odaya girersin Minho, kapıyı neden çalmadın." Dedi.

-"Efendim üzgünüm ama ben o adamla aynı odada kalmam! Onu başka odaya alın lütfen."

-"Neden, bir sıkıntımı var?"

-"Yok, yok ne sıkıntısı sadece onunla anlaşamıyorum."

-"Üzgünüm Minho fakat başka oda yok hepsi dolu. Onu sevmesende anlaşmaya çalış, aslında tatlı çocuk."

Minho ne kadar yalvarsa da yapamadı. Minho Jisung ile beraber kalacaktı.

⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️⭐️
Jisung az önce Minho'nun oturduğu koltukta oturmuş düşünüyordu. Minho ona zorbalık yapmıştı
ve şu an suçlu o değilmiş gibi bağırıyordu. Jisung ise sakindi.

Minho suçlu olmadığını hep anlatmıştı fakat Jisung hiç inanmadı, yalan söylediğini biliyordu.

Kapının açıldığını duyduğu an kapıya dikti gözlerini Jisung. Gelen kişi Minho'ydu. Yüzü asıktı, demek ki haberler kötüydü.

-"Patron izin vermedi değil mi."

-"Vermedi, hep senin yüzünden. Başka yerde çalışsan olmuyordu değil mi."

-"Böyle bir teklifi kaçıramazdım Minho."

-"Baksana, yoksa sen benimle yakınlaşmak için mi buraya geldin."

-"Ne diyorsun sen be, ben senin buraya geldiğini bile bilmiyordum. Sen bana zorbalık yaptın, sana asla yaklaşmam."

Minho artık daha fazla dayanamadı. Hazır karşısındayken her şeyi anlatmaya karar verdi. Tam olarak. Eksiksiz.

-"Bak Jisung, sana doğruyu söyleyeceğim. Gerçekten. Tabii sen yine inanmayacaksın ama ben yine de anlatacağım ."

Jisung her ne kadar dinlemek istemesede, başka şansı yoktu. Artık onunla beraber yaşayacaktı.