geçmişte yaşadıkları zorbalık olayları yüzünden birbirlerinden nefret eden iki insan aynı uçakta ve yan yana koltuklarda italya'ya gider
"seni, senden nefret ederken de çok sevdim."
ve ekledi,
"sen benim en sevdiğim nefretimsin."
| minsung, enemies...
Bir sürü kurgum var hepsini yayınlamak istiyorum help Oylayalım lütfenn
Kıyafetlerimizi giyinip dışarı çıkmak için hazırlandık.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
bu Jisung'un kombini
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
buda Minho'nun
Tam anlamıyla hazırlanmıştık. Ben kapıyı açtım ve Minho'nun da gelmesini bekledim. O da yanıma gelip elimi tuttu ve kapıdan çıktık. Otelden çıkar çıkmaz pizza kulesine gidelim diye tutturmaya başladım.
Yolları tam bilmiyorduk ama insanlara sora sora yolumuzu aldık. 🫰🏼 Sonunda gelmiştik kulenin oraya. Çok güzel duruyordu. Fotoğrafta gördüklerimden çok daha iyi gözüküyordu.
"Gerçekten harikaymış."
"Bencede ama ondan daha harika olan şeyler var."
Merakla sordum. "Ne peki o?"
Klasik ama hoş bir şekilde "Sensin." Dedi. Bu çocuk neden birden romantikleşmişti? Ama neyse hoşuma gidiyordu.
Yüzümde tebessüm oluştu. Bu çocuk beni her an mutlu ediyordu.
Başkaların ağzından çıktığında klasik bulacağım cümleler onun ağzından çıkınca güzelleşiyordu kelimeler.
Yanağına bir öpücük kondurdum. Öptüğüm an o da benim gibi tebessüm etti. İlk defa böyle duygular yaşıyordum. Bu aşktı sanırım.
Elimle onu çekiştirerek pizza kulesine yakınlaştık. Sanki yamuk durmasaymış bu kadar güzel olmazmış gibi geliyordu. Yamuk oluşu ona güzellik katmıştı. Bazı kusurlarımız bizi güzelleştirirdi.
"Haydi fotoğraf çekelim." Dedim.
O da hızlıca kabul etti. Telefonumu cebimden çıkardım ve birbirimize sarılarak selfie çektik. Birkaç tane daha fotoğraf çektikten sonra ellerimizi tekrardan birleştirerek gezmeye devam ettik.
Gerçekten çok mutluydum. Birkaç ay öncesine kadar sıkıntıdan ve mutsuzluktan ölecek gibiydim. Şimdi ise hayatımı yaşıyordum tam anlamıyla. Minho'nun sayesinde.
