en sevdiğim nefretim

omuz omuza

Hyunjin yüzündeki galibiyet sırıtışıyla beraber ayrıldı deponun önünden.

Hyunjin neden bu kadar çok istiyordu Jisung ile Minho'nun beraber olmasını? Çünkü eskiden Minho Jisung'a çok aşıktı ve hâlâ ona bir ilgisi olduğuna emindi. Onu mutlu etmek için yapıyordu.
Çok iyi bir arkadaşdır kendisi.
-Bazı hareketleri dışında.-

Minho böceği aramaya devam ederken bir kapı sesi duydu. Arkasına döndüğünde çok tanıdık bir sima görünce şaşırdı.

"Jisung? Senin ne işin var burada"

"Şey,"

Jisung kapı kilitlenmesi sesini duydu.
"Kapı kilitdendi!"

"Ne!"

Minho kapıya baktı ve sonrasında açmaya çalıştı fakat açamadı.
"Nasıl olur bu" Jisung şaşkındı.

"Hyunjin yaptı bence." Dedi Minho.

"Ne"

"Sen Hyunjin'i azarlamışsın o da beni senin yanına gönderdi neden böyle yaptığını soracakmışım."

"Ne azarlaması ya"

"Azarlamadın mı?"

"Hayır tabiki"
Minho devam etti konuşmaya,

"Bana da böcek var dedi burada ama böceğin b'si yok."

Sonra anladı Minho. Hyunjin'in amacı onu Jisung ile yalnız bırakmaktı. Ama evde zaten yalnız kalıyorlardı. Neden böyle bir şey yaptı?

Jisung onları buradan çıkarmaları için telefonuna uzattı elini. Cebine elini soktuğunu anda telefonun cebinde olmadığını gördü.

"Telefonum yok!"
Minho bunu duyunca kendi üstüne baktı ama o da telefonunu hiç bir yerde bulamadı.

"Şerefsiz telefonumuzun yanımızda olmadığı bir anda çağırmış."

"Bunu neden yapmış olabilir ki?"

Minho bunun cevabını biliyordu fakat
"Bilmiyorum." Diye geçiştirdi.

Minho tüm gücüyle kapıya omzuyla vurdu.
Ve vurmaya devam etti.
Her vuruşunda daha çok hırslandı.

Jisung'da vurmaya başladı.

Ama hiç bir sonuç elde edemediler.

Sonunda çok yorulmuşlardı.

"Hiçbir çalışan duymuyor mu ya?"

"Bilmiyorum ama sanırım beklememiz gerekecek."

Jisung duvarın kenarına çöktü. Minho'da peşinden gelip yanına oturdu.

Saatler geçti.

Hyunjin çok merak ediyorlardı acaba şu an ne yapıyorlardı. Ama artık açmaya karar verdi.
Çalışanlar Minho ve Jisung'un yerini alıp çalışmışlardı, bir sorun çıkmamıştı.

Hiçbir sorun olmaması rahatlığıyla Hyunjin depoya geldi.

Ve kilidi açtı.

Açtığında karşısında tatlı bir manzara vardı.

Jisung kafasını Minho'nun kafasına yaslamış, uyuyakalmışlardı.
Ve Minho'nun elinin üstünde Jisung'un eli vardı.

Hyunjin bunu görünce yanlışlıkla sevinçten kıkırdadı.
Fakat bu kıkırdama fazla sesliydi.

Minho ve Jisung kıkırdama sesini duyunca uykularından uyandılar.

Jisung kafasını Minho'nun omzundan kaldırdı. İkiside aynı anda ellerine baktılar.
Birden ikisininde yüzleri kızardı.
Ve hemen ellerini birbirlerinden çektiler.

Hyunjin onları uyandırdığı için kendi ağzına vurdu ve hızlıca kaçtı.
Minho Hyunjin'in kaçtığını görünce
"Hyunjin..." diye mırıldandı ve ayağa kalkarak onun peşinden koşmaya başladı.
Jisung ise neler olduğunu anlamamıştı.
💌💌💌💌💌💌💌💌💌💌💌💌💌💌💌💌
"GEL LAN BURAYA"
"GELEMEM GELİRSEM ÖLDÜRÜRSÜN"
"MADEM KIZACAĞIMI BİLİYORSUN NEDEN YAPTIN?"

Hyunjin durdu ve yüzünü Minho'ya döndürdü.
Hyunjin durunca Minho'da durdu.
"Hiç mi hoşuna gitmedi yani?"

"Gitmedi."

"Hadi be ordan benim sayemde Jisung senin omzunda uyudu. El ele tutuştunuz."

Minho istemsizce gülümsedi Hyunjin'in dediklerine.
Tabii bunları düşünürken gülümsediğinin farkında değildi.

"Ne öyle pişmiş kelle gibi sırıtıyorsun acaba, hoşuna gitmiş işte inkar etme."

Minho tam ona şaplatacaktı ki Hyunjin yüzünde şaşkınlık ifadesi belirdi.

"Lan doğruyu söyle yoksa öpüştünüz mü?"

"Ne öpüşmesi be boş konuşma"

"Ne öyle birden kibarlaştın yoksa ister miydin?"
Evet şu anda bu ifade Minho'nun kibar haliydi.

Minho eski kızgın haline geri gelip Hyunjin'e doğru yavaşça yürümeye başladı.

Hyunjin her Minho ona daha çok yaklaştığında geriye gidiyordu.
Sonunda Minho yanına geldi ve Hyunjin'in omzuna kibarca vurdu.

"Hyunjin. Eğer ölmek istemiyorsan uzaklaş buradan."

Hyunjin hızla uzaklaştı.

Minho Hyunjin uzaklaşırken düşündü.

"Acaba beraber olabilir miyiz?"

Hyunjin her defasında gözünü açardı Minho'nun.
Bu seferde açabilecek miydi acaba?

bu bölüm kısaydıı biliyorum üzgünümm bir dahaki bölüm uzun olacak.
Kendinizi hazırlayın diğer bölüme😉