en sevdiğim nefretim

final

Duygulandım final yazısını görünce. Sona kadar okuyun lütfen *-*

Ardından gözlerden kayboldu adam.
Arkasında koca bir enkaz bırakarak.

Bir hafta sonra

Hyunjin, Changbin, Jeongin ve Minho yavaşça yaklaştı Jisung'un mezarına.

Hyunjin Changbin ve Jeongin'den çok, Minho çok ruhsuzdu.

Minho öylece oturdu mezarın taşına. Gözleri bomboş bakıyordu. Diğerleri ise öylece Minho'yu izliyorlardı, onlarda oldukça üzgünlerdi.

Ağzından kelimeler dökülmeye başladı Minho'nun.

"Bu kadar özletmeyi nasıl başardın?"

Dudaklarını birbirine bastırdı.

"Benim sensiz yaşayamayacağımı düşünemedin değil mi?"
Sessizce güldü.

"Ben ölmeliydim. Sen yaşamalıydın.
Hala inanamıyorum. Şu an bir yerlerden çıkıp, 'bu bir şakaydı, haydi yemek yapalım' demeni bekliyorum biliyor musun?"

Hyunjin'ler Minho'yu 1 hafta boyunca sakinleştirmeye çalıştı, ona moral vermeye, artık ne kadar verilebilecekse.
Ama Minho dahada kötüleşti, günler geçtikçe Jisung'a olan özlemi artıyordu.

"Nerdesin En Sevdiğim Nefretim?"

"Dayanamıyorum, yapamıyorum. Ama sonrasında sen aklıma geliyorsun, hiç aklımdan çıkmadığın gibi. Eğer ben ölürsem sen çok üzülürsün, kızarsın bana."

"Ama yaşamanın da bir anlamı yokki, ne için nefes aldığımı bile bilmiyorum."

"Şu an eskiden senden nefret ettiğim için kendimden nefret ediyorum."

"Şu an sana sarılmak, öpmek ve elini tutmak için nelerimi vermezdim."

"Bak, buradayım işte, yanı başındayım. Ama dokunamıyorum sana, çünkü aslında çok uzağız birbirimize."

Dayanma gücü kalmamıştı oğlanın.
Jeongin gözünden gelen bir damla yaşı sildi.
Sonra dinlemeye devam etti Minho'yu, diğerlerinin yaptığı gibi.

"Biliyor musun, tam ikimizlik için bir şarkı buldum. Onu dinledim hep. Adı Daylight.
Ölümünden tam bir gün sonra dinlemeye başladım. Eğer yaşasaydın bu şarkıyı ikimiz dinler, birbirimize hediye ederdik kesin."

Sonra elinden bir bıçak çıkardı oğlan.
Gözleri büyüdü diğerlerinin.
"Minho, sakın! Ne yapıyorsun!"

"Shh! Lütfen bağırmayın. Jisung uyuyor."

Emindi, yapacaktı. Onu engellemeye çalıştı Hyunjin Changbin ve Jeongin.
Ama olan oldu.
Minho soktu karnına bıçağı. Sokmasıyla beraber Jisung'un mezar taşına doğru yatarcasına düştü.

Sonra oğlanın ağzından son birkaç cümle çıktı.

"1 hafta beklettiğim için özür dilerim. Özledin değil mi beni? Merak etme, bitti artık özlem, geliyorum yanına"

Mezar artık kandan görünmüyordu.
Hyunjin'in çığlıkları, Changbin'in ve Jeongin'in şoktan ne yapacaklarını bilememesiyle ağızlarını kapatışları...

Bütün sesler azalıyordu yatan oğlanın kulağında, hiçbir gürültü kalmayacaktı az sonra. Acısı ise önemli değildi, bitecekti sonunda.
Sessizliğin verdiği huzurla son bir kez tebessüm etti Minho. Gözleride kapanıyordu yavaşça. Ve kapandı, bitti her şey.
Bütün acılar, gürültüler son buldu. Ve onu gördü yavaşça, biraz üzgün biraz mutlu bir halde yanındaydı o. Uğruna öldüğü çocuk yanındaydı şu an. Beklediğine değmiş gibi görünüyordu. Minho onu görünce dahada rahatladı, mutlu oldu.

————————————————————————

Oh, I love it and I hate it at the same time
You and I drink the poison from the same vine
Oh, I love it and I hate it at the same time
Hidin' all of our sins from the daylight
From the daylight, runnin' from the daylight
From the daylight, runnin' from the daylight
Oh, I love it and I hate it at the same time

Her yerin sessiz olduğunu sanıyordu Minho. Taki  kulağında bu sözler çalana kadar.
Gözlerini araladı oğlan. Ne yani, bir kabus muydu?
Kafasını yana çevirdi şaşkınlıkla.
Sonra onu izleyen o kişiyi gördü.
Ağzını araladı yavaşça karşısındaki kişi, aynı zamanda Minho'nun yanaklarında elini gezdiriyordu.

"Hadi ama, yine mi kulaklıkla uyudun?"
Çıkardı kulaklıkları kulağından.
Sonra ona bakan Minho'yu gördü, kabus gördüğü her halinden belli oluyordu.

Gülümsedi.
"Geçti, hepsi sadece bir kabustu."

Şaşkınlıkla bakıyordu Minho. Ve yine, Jisung'un dokunduğu yerler yumuşuyordu sanki, bir yandanda yanıyordu.

"Ah, kahretsin çok gerçekçiydi."

Sonra hızla kollarını sardı karşısındaki kişiye oğlan.

.

Evett bittii. İlk ficimi bitirdim
Aslında angst mi bitse diye düşündüm ama sonra vazgeçtim. Bu kadar soft ve tatlis bir hikayeyi boyle bitirmek yakismazdi bence
Ilk ficim oldugu icin kusurlari illaki var biliyorum. Yinede okudugunuz icin cok tesekkur ederim. Safe place bir fic olsun istedim.
En Sevdiğim Nefretim benim için hep özel olacak.
Tekrardan tesekkür ederim
Diğer ficlerime de beklerim
🍕