geçmişte yaşadıkları zorbalık olayları yüzünden birbirlerinden nefret eden iki insan aynı uçakta ve yan yana koltuklarda italya'ya gider
"seni, senden nefret ederken de çok sevdim."
ve ekledi,
"sen benim en sevdiğim nefretimsin."
| minsung, enemies...
Lütfen oylayalımm ^_^ Umarım hikaye güzel gidiyordur. Bu hikayeyi çok uzun tutmayacağım, çok uzun olmayacak yani. 16-17 bölüm falan olacak tahminimce. Daha uzun ya da kısa da olabilir tabiki. İyi okumalarr
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hoşlanmak nedir? Gülüşüyle hayat bulmanız mıdır? Mutlu olması için elinizden geleni yapacağınız bir durum mudur? Yıllar sonra nefretten sevgiye dönen bir his midir? Emin değilim. Ondan hoşlanıyor muyum ondanda emin değilim. Tek emin olduğum onun gülüşünün hayatımı renklendirdiği. Ya da eminim. Ondan hoşlanıyorum. Yıllardır nefret ettiğim insandan nasıl bir anda hoşlanabilirim? Neyse, Artık aklımda sadece biz varız. Bunu söyledim diye umarım benden soğumaz.
Kaşları kalkık bir şekilde bana uzunca baktı. Bir şey söylemeyecek miydi? Bende onun gibi ona uzunca baktım kaşlarım kalkık bir şekilde. Tek fark ben bir cevap bekliyordum.
Sonunda aramızdaki sessizliği bozdum. Bozmasaydım boş boş birbirimize bakmaya devam edecektik.
"Ne oldu, neden sustun? Yoksa hayal kırıklılığına mı uğradın?"
Jisung hızlıca kafasını sağa sola salladı. Sonrasında ağzından ismimi duydum.
"Minho."
Hızlıca "Efendim" Dedim.
Ve Jisung'da benim gibi itiraf etti
"Bugüne kadar düşündüğüm şeyden emin değildim. Fakat sen bunları söyleyince bende kesinleştirdim,"
Heyecanla bekliyordum asıl söyleyeceğini.
"Sanırım bende senden hoşlanıyorum. Bilmiyorum, beni çok etkiliyorsun, hareketlerinle, gülüşünle, yakışıklılığınla. Bunu söylemene mutluluktan cevap verememiştim." Dedi, yüzü kızarmıştı. Biraz utanmıştı.
Bende şaşkınlıkla ona bakakaldım. Artık baka mı kalmıştım, yoksa onun güzelliğine mi dalmıştım bilmiyordum.
Sonra kendimi tutamadım ve ona bütün sevgimle sarıldım. Ondan etkileniyordum, işte, hoşlanıyordum. Ama yıllardır nefret ettiğim insana aşık olduğumu kendime kabullendiremedim mi, bilmiyordum.
O da bana karşılık vererek sarıldı. Bunu lisedeyken çok hayal ederdim. Bana sarılmasını. Beni sevdiğini söylemesi.
Ayrıldığımızda yüzümüzde güller açıyordu.
Gözlerine bakarken birden istemsizce gözlerim dudaklarına kaydı. Kendi gibi dudaklarıda çok güzeldi.
Onunda benimkilere baktığını hissettim. Yapsam mı yapmasam mı bilemedim. Ama onun bakışları yapmamı istiyor gibiydi. Onun isteğini yerine getirmek istedim. Ve yaptım.
Dudaklarımı onunkilere bastırdım. Ve böylelikle onu öpmeye başladım. Öpüşüme karşılık veriyordu. Sıcacık dudakları benimkileride ısıtıyordu. İki elimide hızlıca beline yerleştirdim. Oda ellerini omuzlarıma koydu. Sonrasında bi elimi belinden ayırıp sırtına yerleştirdim ve bu sayede onu daha da kendime çektim. Nefeslerimiz tükenmişti, nefes nefes kalmıştık. Birkaç saniyemizi nefes alıp vererek geçirdik. Sonra tekrardan dudaklarımı onunkiyle birleştirdim. Gözlerimiz kapalıydı fakat onu görüyordum. Onu hep hissediyordum.
