02.06.2004
Bugün benim doğum günüm.Bugün dünyaya Doğa Yaman geldi ama her zamanki gibi abim hariç kimse benim doğum günümü umursamadı.
Annem ve babam her zamanki gibi tartışmaya başladı artık rutin haline gelmişti.
Ben 5 yaşındayım abim ise 8 yaşında biz bu küçük yaşlarında sokakta,mahallede oynamak yerine babamın bize işkence etmesine göz yumuyoduk.
İşte yine başlıyoruz
"Ahmet yeter artık! anladım beni umursamıyosun ama çocukları umursa korkuyolar senden yapma yalvarırım"
Annem resmen bu adama yalvarıyodu.
Annem resmen bizi korumak için bu adama yalvarıyodu.
Takiii o sözüne kadar
"çocuklarıda alıp defolup gidicem bu evden!duydun mu!"
Babam gözlerini derince açtı o yeşil gözleri meydana çıktı ama bu sefer farklı bakıyodu sanki tiksinirmiş gibi nefret edermiş gibi ama bizim suçumuz değilki biz seçmedik bu aileyi bu hayatı
ve babam sonunda o gür sesiyle salonu inletmeye başladı
"ya tek gidersin yada birsini alıp bu evden siktir olup gidersin"
Ben ise korkudan abime sarılmıştım.
Abim o küçük kollarıyla benim küçük bedenimi sarmaladı.Ve kulağıma doğru eğilip fısıldadı "sakin ol küçüğüm anne ve baba sadece oyun oynuyo" Kollarımı abime daha sıkı sardım hiç bırakmıycakmış gibi.
Ve annem babama cevap olarak o son cümlesiyle herşeyi bitirdi.
"Ben ilk göz ağrımı bırakmam oğlumu alıp giderim sende kızınla kalırsın"
Babam ise annemi onayladı.Annem abimin kolundan tutup veda etmeden çekip gitti.
Ve işte o an dünyam başıma yıkıldı.
Ben sadece 5 yaşındaydım benim gülüp eğlenmem lazımdı ama onlar benim canımı yaktı.
Acıyo..
En çok önemsediğim insan annem tarafından terk edilmek çok acıyo...
Ben sadece 5 yaşındaydım
Tek suçum 2. Evlat olmamdı..
Tek suçum kız olmaktı
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ÖLÜ SENARYO
RomanceHer şey bir cinayette başlar. Doğanın çocukluk travmaları,babasından gördüğü psikolojik şiddet ve cinsel şiddet. Diğer tarafta ise doğanın babasının sağ kolu aynı zamanda da doğanın başkomiserinin oğlu kartal kırca. Yalanlar,cinayetler,yakılan hayal...
