ÖLÜ SENARYO

BABALAR KIZLARININ SAÇINI OKŞAMALI

DOĞA YAMAN

Karakoldaydık. Hepsi sorgudaydı. Sağdaki odanın kapısı açıldı. Kartal çıktı gülümseyip yanıma geldi. "Sorun yok yanlış anlaşılma."dedi.
"Sevindim adınıza"
"Bahçeye çıkalımmı?" Başımı onaylarcasına salladım. "Polis olduğunu bilmiyordum?"
"Öğrenmiş oldun."

Dudağını açtı cümleye başlıyacakken vazgeçti konuşmadı. " sor."
"Anlamadım?"
"Diyorumki sor merak ettiğini"
"Ayazla geçmişinde ne oldu?" Bıkkınca ona bakıp cevap verdim. " bilmiyor musun?"
"Biliyorum anlattı. Ama sadece küçükken annenle babanın kavga etmesinden dolayı annen ayazı alıp gitmiş sende babanla kalmişsin bir süre, bunu dedi."

"Eee söylediği gibi işte doğru söylemiş"
Bana yaklaşıp dediki " peki sen anneni merak etmiyor musun?"

Ben annemi merak ediyormuyum acaba? O kadın benim annem değil.
O an gitmeyebilirdi.
Abimle beni ayırmayabilirdi. İkimizi götürebilirdi.
İstemediğini söyleyebilirdi ama istedi karşı çıkmadı,tercihini yaptı ve gitti.
O vakitten sonra benim annem öldü.
Babamla ikisi tencere kapak birbirlerini bulmuşlardı ne güzel.
Olan abimle bana oldu.
İnsan anne ne demek?
Baba ne demek?
Bilmiyorsa hiç çocuk işlerine karışmamalılar. Olan günahsız canlara oluyo.

İkisi dende hiçbirşey istemiyorum. Zaten bana ne verebilirlerki.
Onlar bana sevgi vermediler onlar bana nefret verdiler. Ve bende ileride onlara nefretimi vericem..

"Be-" görüş açımıza sinen berat ve arda bize seslenirken sözüm yarım kaldı.

"Hadi gidelim"
"Sorun yok değil mi?"
"Hayır"
"Gidelim"

Kartallar kendi arabasında bende kendi arabamla karakoldan uzaklaştık.

KARTAL KIRCA

Eve geldik. Gelmez olaydık. Ahmet buradaydı. "Oo hoşgeldiniz çocuklar nasıldı oranın havası he iyi mi!?"
Sinirli sesini bize yükseltiyordu.

"Patron biz dediğiniz gibi 38 yaşında polis olan kaan yıldıran'ı öldürdük. Ama iz bırakmışız,özür dileriz"

"Ya nasıl kurtuldunuz ben onada anlam veremiyorum"
"Polis sayesinde"
"Polismi"
"Evet polis"
"Kimmiş bu?"
"Doğa. Doğa Yaman."
"Ne! Ne dedin sen!?!"
"Doğa yaman"
"Sen nerden tanıyosun onu" Neden bu kadar tepki vermiştiki oda herkez gibi güzelmi güzel bir polisti.

"Tesadüfen karşılaştık sahilde. Sonrada kampta karşılaştık hatta ayazla karşılaştılar. Kardeşlermiş en son 5 yaşında birbirlerini görmüşler.
Ama biz bayadır konuşuyoruz. Arkadaşız yani galiba." Dişlerini sıkarak konuştu.

"Siz salak mısınız? He kız polis siz mafyasınız ya öğrenirse nolucak"
Hızlıca kafamı hayır anlamında salladım. "Öğrenmiyicek."
"Bana kızın fotoğrafını gösterin"
"Tamam" hemen doğa'nım profiline girip fotoğrafını gösterdim.

"Tamam yeterli." Telefonu kapatıp cebime koydum. Ahmetin yüzü düşmüştü. Birşey demeden hızlıca çekip gitti.

Neden bu kadar şaşırdı ki?

Soyadları aynı?

Babası olsa ayazında babası olmuş olurdu?

AYAZ YAMAN

Cafe'de tek başıma kahve içiyordum. İstanbula geldiğimden beri olanları kafamda tartıyordum.
Karşımdaki sandalye bir anda babam oturdu.
"Baba? Ne oldu?" Dişlerini sıkarak konuşmaya başladı.
"Kısa kesicem ayaz. Senin baban olduğumu kartallar biliyormu?"