ÖLÜ SENARYO

abi

BERAT ARIK

Salonda dikilen kişiyi görünce gözlerim şaşkınlığını aldı. "Ayaz?"
"Selam"
"Ne işin var senin burda? Hangi rüzgar attı."
"Ailevi sorunlar vardı ama hallettim merak etmeyin"
"Hoşgeldin tekrardan o zaman"
Tebessüm edip konuşmaya başladı.

"Hoşbuldum. Bu arada kendime yeni manita buldum akşam hepimiz kamp yapmaya gidicez."

Dediğini onaylamıştım zaten bizde uzun zamandır aktivite yapmıyorduk.

Kartal her zamanki gibi çapkınlığını konuşturdu. "Kız arkadaşı falan varmı?"
Ayaz sırıtıp konuşnaya devam etti.
"Var var olmaz mı"
"İyi o zaman gidelim hadi."

AKŞAM SAAT 8

DOĞA YAMAN

"Hadi artık hazır mısın?" Gökçe soruma hızlı bir şekilde geri cevap verdi.
"Geliyoruumm" diyip aşağı indi. "Hadi arabaya" kafasıyla beni onaylayıp arabaya doğru gittik.

Şoför koltuğuna geçip arabayı çalıştırdım ve evden uzaklaştık. "Bu gece orda kalıcağımıza emin misin "
"Evett çok güzel olucak"
"Hııı aynen"
"Ya moralimi bozmasana" gülümseyip konuşmaya devam ettim.
"Tamam tamam sustum"

15 dakika sonra

Eşyalarımızı bagaj'dan indirip ormanın içine doğru ilerlemeye başladık. İleride birkaç erkek çadırlarını kurmuş ateş yakıyorlardı.
" bunlar galiba doğa" "olabilir"
İlerleyip onlarin yanina gittik.
"Selam"
Ela gözlü çocuk konuşmaya başladı
"Merhaba. Bir sorun mu var?"
Gökçe araya girip konuşmaya başladı.
"Bir sorun yok. Biz ayaz'a bakmıştık"

Diğer çocuk konuşmaya başladı.
"Haaaa ikinizden birisi ayazın yeni manitiii"
"Evet"
"Tamam burası gelin" tebessüm ederek diğer sandalyelere oturduk.
Çadırın içinden biri söylenerek çıktı .
Yüzünü bize çevirene kadae herşey normaldı.

"Ohaa artık." Sinirle yerimden fırladım. "Sapık mısın lan sen?"
Konuşmaya başladı

"Aaa yer cüceside burdaymış."
Gökçe konuşmamızı bölüp araya girdi. "Siz nerden tanışıyodunuz."
Anlat bakalım şimdi gökçeye aferin doğa.

Kartal kısa ve öz şekilde nasıl karşılaştığımızı anlattı.
"İşte böyle"
"Dizilerdeki gibi olmuş hiç sevmedim."
Adının arda olduğunu öğrendiğim çocugu hiç sevmedim.
Kartal araya girdi. " kusura bakma arda bizde böyle karşılaştık."

"Ayaz nerde kaldı?" Gökçe içten içe ayazı merak ediyordu.
"Yarım saate gelir. Hadi şarkı söyle kartal biraz."

"Tamam" sesi güzelmiydiki acaba

Şarkı sözlerine giriş yaptı.

Ah, o güzel gözlerin
Döndürüyor başımı
Lütfen seni izlerken
Hor gör bu telaşımı

Şarkıyı bana bakarak söylemeye devam etti.

Tut elimden gidelim
Bu şehirde huzur yok
Sıcak şarap içelim ne de olsa vakit çok
Dayanamıyorum,hayallerim çok ağır
Bana yardım et
Kime konuşsam sağır

Dayanamıyorum,hayallerim çok ağır
Bana yardım et
Kime konuşsam sağır

Tekrar söze girerken arda sözünü kesti

"Misafirimiz sonunda geldi" sö,lerini bitirmesiyle kafamı çevirmem bir oldu

Keşke görmeseydim karşımda abim vardı gözlerim hemen doluvermişti.

"A-abi" anlamsız bakışlarımı ona gönderdim

Kartal araya girdi
"Abimi? Siz kardeşmisiniz"
Abim hemen cevap verdi.

"Maalesef" dediği şeyle heryerimden bıçaklanmış gibi hissettim

"Ne diyosun sen" 2 adım bana yaklaşıp konuşmaya başladı.

"Seni hala seviyorum mu sanıyosun? Bizim birbirimize olan sevgimiz 5 yaşında bitti. O saatten sonrada senin artık ayaz diye bir abin olmadı."

Hızlıca arkamı dönüp giderken kolumdan tutulmamla yerimde çakıldım. Sıcak nefesini boynuma üfledi. Bu kokuyu tanıyordum. Kartaldı. Konuşmaya başladı.

"Çok acıtıyo değil mi?
Histerik bir gülüş attı " sevdiğin insanlar tarafından umursanmıyosun"

Haklıydı

Aklıma direk o söz geldi

Bazı haklar helal edilmez, çünkü bazı insanlar affedilmeye layık değildir.

Çok doğru sözmüş....