MERHABA!
SORACAK BİRŞEY YOK 😔
İYİ OKUMALAR! 💞
Yine halsiz hissettiğim günlerden biri. Sonunda hastaneden çıkmıştım fakat içimde garip bir korku ve gerginlik vardı, üstelik hasta da olmuştum.
"Jimin! Hadi yemekhaneye"
"Tamam"
Artık sanırım yemek yiyebiliyordum çünkü eskiden 2 günde 1 yerken şu anda 1 günde 1 kere yemek yiyordum. Hepside arkadaşlarım sayesinde tabii
"Hepsinden al jimin! Kemik torbası gibisin"
'Kemik torbası', çocukluğumdan beri bana söylenen laf. Adımı söylemek yerine 'kemik torbası' derlerdi. En nefret ettiğim takma ad
"Bugün çok güzel şeyler var. Bak pizza var, sever misin?"
"Severim sanırım"
Hiç tatmadım ki.
"Hadi hadi, bizimkiler şurda. Onların yanına gidelim"
"Selam gençler! "
"Çıkışta ne yaparız? "
"Ben çıkışta hastaneye gidicem"
Herkes bi anda sustu ve bana döndü
"Hasta mısın? "
"Kolun mu acıyor? "
"Ateşin mi var? "
"Biryerin mi ağrıyor?"
"Abartmayın! Sadece biraz hastayım ve koluma baktıracağım"
"Yanında geleyim mi? "
"Gerek yok, ben tek giderim"
_____________
Sonunda taksiden inip hastanenin önüne gelmiştim. Yolda çok trafik yoktu ama birazda olsa yoğunluk vardı.
Akıl edip randevu ayarlamıştım. Bu yüzden beklemeyecektim.
"Bay park siz misiniz? "
"Evet benim"
"Üst katın sağdan 3. odasında doktorunuz Bay Lee sizi bekliyor"
"Tamam teşekkürler"
Dediği konuma geldiğimde adını garipsemiştim. Çünkü adı kanser, lösemi tarzında birşeydi.
"İyi günler Bay Park"
"İyi günler. Ben biraz hasta ve halsiz hissediyorum da, bu olaylar çok tekrarlanmaya başladı. Kötü birşey mi var? "
"Aniden konuya giriyorum. Bu olaylar normal, sağlıklı bir insanda pek görülmez. Arkadaşlarınla hastaneye geldiğinde hoseok adınaki biri 'arkadaşımın bu aralar sürekli burnu kanıyor, başı dönüyor ve halsiz. Üstelik hiç yemek yemiyor. ' demişti. Bu olaylar sağlıklı insanda görülmez, bu yüzden araştırdım ve karara vardım. Tahlilleriniz de kanser gösteriyor.. "
Kanser..
Ben ve kanser..
Nasıl? Neden? Niye? Kimin yüzünden? Neden ben?
"P-peki tedavisi var mı?"
Açıkçası tedavi olmak istemiyordum, Ölmek daha iyi bir yoldu sanırım. Sesime hakim olmaya çalıştım fakat nırmalinden daha cılız, ürkek, ince çıkmıştı
"Tedavisi var fakat biraz zorlu bir süreç, tedavi olup olmamakta sizin elinizde. Daha detaylı konuşmak isterseniz haftaya tekrar gelin"
Kalktım ve kapıya yöneldim, Vedalaşarak çıktım. Ne yaptığımı bilmiyordum. Bütün vücudumu beynim yönetiyordu fakat beynim ne yaptığını bilmiyordu.
Kendimi erkek kuaförünün önünde buldum. Bütün vücudum titrek bir şekilde içeri girdim, düşündüğüm şeyi yapacaktım. Saçlarıma veda edecektim..
AY AĞLIYORUM BU BÖLÜM NİYE DUYGUSAL OLDU ŞİMDİ😭
LÜTFEN BANA KIZMAYIN İŞİN İÇİNDE BU YOKTU FAKAT AKLIMA MÜTHİŞ BİR FİKİR VAR VE EĞEE BU FİKRİMİ YAOARSAM FİC DAHA DA UZAYACAK
AMA SİZ İSTER MİSİNİZ
İYİ GÜNLER! 💞
