MERHABA!
YORUM ATMANIZ BENİ DAHA DA MUTLU EDİYOR VE BİRİLERİNİN OKUDUĞUNU HİSSEDEBİLİYORUM
YA DA ANLIYORUM
İYİ OKUMALAR! 💞
İyice bitkin düşmüştüm, okuldan kaydım alınmıştı ve bu gün arkadaşlarımla, okulla geçirdiğim son gün olacaktı. Bu yüzden hobi hyung ile okula gitmiştim.
"Jimin, gerçekten eminsin değil mi? "
"Dedim ya hyung, eminim. Okula gitmek istiyorum, belki son okula gidişim"
"Doktorla ne zaman konuşacaksın? "
"Yarın giderim"
"Tamam, bırakırım seni hastaneye"
"Tamam"
Arabayı çalıştırdı ve sürmeye başladı. Aslında okula yürünürdü fakat kanseri biraz fazla abartıyorlar sanırım. 2-3 sokak ilerideydi okul ve daha şimdiden çatısı görünmeye başlamıştı bile.
"Gel hadi, endişelenme. Sakin ol"
Hobi hyung beni tanıdığı için hemen destek oldu. Gerçekten bir abi gibiydi.
Okula girer girmez bütün gözler üzerimdeydi, yada ben öyle hissediyordum. Sınıfımın olduğu kata ve koridora yöneldim.
Okul havası çok garip gelmişti, karanlık ve ürkütücü.
"Jimin 1 ders sonra konferans salonuna ineceğiz, sende gelirsin"
"Gelirim tabii"
Sırama oturdum ve en sevdiğim hocayı dinlemeye başladım.
1 dersin ne cabuk geçtiğini anlamadan hobi bana isaret yaptı. Konferans salonuna gittiğimizi anlamıştım.
"Hyung, ilk önce tuvalete gitsem? "
"Tamam, çok dikkatlı ol'
Başımı onaylar anlamında salladım ve tuvalete yöneldim
_____________
Yoongi
" ne konuşması acaba? "
"Bilmiyorum ama çok sıkıcı olduğu kesin"
"Hobi, jimin nerede?"
"Tuvalete gitmesi gerekmiş"
"Tamam"
Işıklar kapandı ve ortada birisi bilgisayarla ayakta dikilmişti.
Konuşmaya başladı;
"Merhaba arkadaşlarım, bugün aslında burada bir hoca olacaktı fakat sizi düşündüğüm için daha eğlenceli birşey yapacağım! "
Çok tanıdıktı, fakat çıkaramamıştım.
Herkes sevinçle sessizce aralarında konusuyordu.
"Bu konumuz, jimin'in okulun zorbası tarafından kandırılması!
Ne güzel değil mi? Hadi hep beraber yoongi'nin ağzından dinleyelim"
"Jimin, senden nefret ediyorum. Sadece kanseri yenmen için sana arkadaşlarımız yüzünden yardımcı oldum, zorakide denebilir. "
Siktir! Nereden buldu bunu!?
"Bana sarılırken bile, benim elimi tutarken bile öğürmemek için zor durdum. Seni hiçbir zaman sevmeyeceğim, sevilmeyeceksin de! O kadar sevgiye ve ilgiye muhtaçsın ki, birisi sana el sallasa ona aşık olursun. "
Bunları ben mi demiştim..
"İğrenç, zavallı, pisliksin. Kimsenin seni sevdiği yok. Annen bile çekememiş seni, kim niye sevsin? Keşke kanserden ölsen! Keşke gebersen! Keşke yok olup gitsen! Ne sesini, ne yüzünü, ne de seninle konuşmak istiyorum. Aptal! "
Ve sonunda kesilen kahkaha sesi.
"Gülünç değil mi? Jimin'cim, aldın mı dersini? "
Tam arkama bakarak konusuyordu, yani o..
Herşeyi duymuştu. Başından beri arkamda sesi yani konuşmamı dinliyordu. O yine konuştu;
"Senin için benim kolumu kırdı, peki ya şimdi? Hiçbirşey yapamayacak! Sende zavallı gibi oetada kaldın dimi!.. "
Kahkaha atarak konferans salonundan çıktı. Arkamı dönme cesaretini bulamıyordum, fakat sonunda kendimi tutamayıp döndüm.
Arkamda öylece dikilmiş, ağzı hafif açık kalmış, kaskatı kesilmiş, gözlerindeki yaşlar yerinde duramayıp çenesine kadar akmış, öylece duran bir beden gördüm.
Gözlerini yavaşça bana çevirdi, bana bakarak kafasını yavaşça sağa sola salladı ve gözlerindeki yaşlar çoğalmaya başladı. İşte o an bende bitmiştim..
Her şeyi açıklamak için ayağa kalkarken jimin'in çoktan çıkış kapısında oldupunu gördüm peşinden koştum. Okuldan çıkmıştı ve hobi'nin evine doğru gidiyordu.
"Jimin-"
"Ne diye peşimden geldin?! Özür mü dileyeceksin? Ne yapacaksın? Öylece duracak mısın karşımda? "
Gözlerinden alev fışkırıyordu ve kan çanağına dönmüştü.
"Lütfen sakin ol açıklamama izin v-"
"Neyi açıklamana izin vereyim?! Herşey ortada değil mi? Daha da mı ezeceksin? Daha da mı travmalarımı gözüme sokacaksın? Dahada mı sevilmeyecek biri olduğumu söyleyeceksin, yoksa önüme gelene aşık olduğumu mu?! "
Artık bende ağlıyordum, daha fazla tutamazdım kendimi.
"Kandıracağın kadar kandırdın beni. Ölsem daha az acı çekerdim ben..
Bunları duymaktansa ölmek daha da iyiymiş! "
Nefes alamadığı her halinden belliydi. Duygularını bastırıyordu ve sonu hiç iyi olmayacaktı. Arkasını dönüp gidecekken bileğimi tuttum çok sert bir şekilde elini kendine çekince sarsıldım.
"Sakın dokunma bana! Birdaha dokunma, git. Bırak peşimi, gelme! "
Koşarak gitti, arkasında birisini bırakarak.
SİZCE NASIL OLDU?
KAOS İSTEMİŞTİNİZ HEMEN GELDİ😁
İYİ GÜNLER! 💞
